لست سکند/ بسياري از ما مايل هستيم که بدانيم افراد مشهور تاريخ چگونه زندگي ميکردند و علايق آنها چه بوده است. کم و بيش همهي ما دربارهي آنها در تاريخ خواندهايم اما اطلاعات شخصي کمتري در رابطه با آنها داريم و هميشه به اين فکر کردهايم که چه ميشد اگر ميتوانستيم اين شخصيتها را از نزديک ملاقات کرده و با آنها گپ بزنيم. البته که هيچکدام از ما اين شانس را نخواهيم داشت زيرا گذشته، گذشته است. با اينوجود، افرادي که به هر نحوي در تاريخ مشهور شدهاند، سرنخهايي را در رابطه با خصوصيات شخصيتي و علايق خود بهجاي گذاشتهاند و يکي از اين سرنخها مربوط به غذايي است که آنها بسيار دوست داشتهاند. در اين مقاله قصد داريم تا به معرفي چند تن از مشاهير تاريخ و غذاهاي موردعلاقه آنها بپردازيم.
کلئوپاترا
کلئوپاترا در تاريخ بهعنوان ملکهاي که هميشه به سر و وضع خود اهميت ويژهاي ميداد مشهور است. بر اساس اطلاعات منتشرشده از کلئوپاترا در تاريخ، يکي از شهرتهاي اين ملکه، توانايياش در برپايي ضيافتهاي شام بوده است. غذاهاي مصري که ترکيبي از عناصر غذاهاي عربي و مديترانهاي است، رژيم غذايي سرشار از گوشت و ماهي را به همراه دارد که با ميزان زيادي از روغنزيتون، غلات، حبوبات و سبزيجات ترکيب شده است.
شواهد تاريخ حاکي از آن هستند که کلئوپاترا کبوتر شکم پر که با سبزيجات فصلي يا سوپهاي پختهشده از لوبيا يا جو و گندم همراه ميشد را از همهي غذاها بيشتر دوست داشت. او همچنين از گوشت گوسفندي و ماهيهاي رود نيل نيز لذت ميبرد. او به شيرينيها نيز علاقه داشت و درنتيجه، کيکهاي انجيري و آجيلي که در عسل غلتانده شده بودند را بسيار دوست داشت.
ژوليوس سزار
بهطور قطع ژوليوس سزار بهعنوان بهترين و شناختهشدهترين امپراتور روم باستان، مورد تحسين و البته ترس همگان بود. بر اساس اطلاعات تاريخي موثق که در مقالات منتشرشده است، او نيز مانند بسياري از روميان باستان علاقهي زيادي به غذا و نوشيدني خوب داشت.
غذاي موردعلاقهي او بازوي خوک با پياز، سيب، شراب و سرکه بود که بهجاي نمک با سس ماهي ويژهاي مزه دار شده بود. او بهطورمعمول اين غذا را با ژلهي سيب و خمير مزهدار شدهي ويژهاي همراه ميکرد. اين غذا نهتنها امروزه نيز طبخ ميشود بلکه بهعنوان يکي از غذاهاي محبوب نيز شناخته ميشود.
ناپلئون بناپارت
ناپلئون از ريشهي نجيبزادهها بوده است و سليقهي غذايياش بهنوعي منعکسکنندهي اين حقيقت است. او غذاهاي سبک و ساده را ترجيح ميداد و غذاي موردعلاقهاش مرغ مارنگو بود. اطلاعات تاريخي حاکي از آن هستند که اين غذا درواقع براي او در طي جنگ مارنگو طبخ شده بود و به همين دليل نيز نام مرغ مارنگو را به خود گرفته است.
داستان ازاينقرار است که ناپلئون تمام روز چيزي نخورده بود و سرآشپز او نگرانش بود. به همين دليل سربازان را براي جستجوي غذايي که موردعلاقه اين مرد بزرگ باشد، به مزارع محلي فرستاد. زماني که سربازان از جستجو بازگشتند، با خود مرغ، خرچنگ، سير، تخممرغ و چند گوجهفرنگي آوردند. سرآشپز از اين مواد اوليه براي تهيه غذايي استفاده کرد که روح ناپلئون را زنده کرد و از آن زمان غذاي موردعلاقهي او شد.
چارلز داروين
بهتر است کمي در تاريخ جلو بياييم و به چهرههاي تاريخي جديدتر نيز بپردازيم. در اين ميان چارلز داروين بهعنوان يکي از چهرههاي تاريخي مشهور رابطهي بسيار خوبي با غذا داشت.
او در کمبريج عضوي از کلوب گلاتون بود که هر هفته اعضاي آن را ملاقات ميکرد و بر روي ايده خوردن گوشتهاي عجيب و غريب نظير گوشت شاهين و جغد متمرکز بود. داروين بهطور تقريبي گوشت تمامي حيواناتي که با آنها مواجه ميشد را امتحان کرد اما او اعلام کرد که گوشت موردعلاقهاش در اين ميان، گوشت آرماديلو بوده است که مزهاي مشابه اما بهتر از گوشت اردک داشت.
آلبرت انيشتين
انيشتين به دليل مسائل اخلاقي، زياد اهل خوردن غذاهاي گوشتي نبود. حتي قبل از اينکه بهصورت کامل گياهخوار شود، در نامهاي به يکي از دوستانش نوشته بود که قرار نبوده است که يک گوشتخوار باشد. با اين حال بر اساس اطلاعات ارائه شده از دوستان و خانواده انيشتين، غذاي موردعلاقه او پاستا بوده است.
اندي وارهول
اين هنرمند مشهور، شهرت زيادي در خوردن شيرينيها دارد و آنها را به غذاهاي خوشطعم ترجيح ميداد. مشهور است که او به قناديها ميرفت و تمامي کيکهاي تولد را بهتنهايي ميل ميکرد و هر جا ميرفت با خود آبنبات و کلوچه ميبرد. حتي وارهول در ضيافتهاي شام غذاي اصلي را مصرف نميکرد و مستقيم به سراغ دسر ميرفت.
دکتر مارتين لوتر کينگ
تعجبي ندارد که مارتين لوتر کينگ زاده شده در جنوب، به غذاي روح ( يک غذاي سنتي آفريقايي-آمريکايي) علاقه داشته باشد. غذاهايي که طبع او را آرام ميکرد مواردي نظير ژامبون، مرغ سرخشده و سيبزميني شيرين بود که با دو نوع سبزي و نخودفرنگي همراه شده بود. دسر موردعلاقه او نيز کيک سيبزميني شيرين بود.
بازار