مراسمی برای کشتار وحشیانه حیوانات

شکارچيان در اين مراسم نهنگ‌ها را با پارو‌هاي خود به خليج هدايت مي‌کنند و وقتي به حد کافي نزديک شدند، کشتار شروع مي‌شود. حتي کودکان هم در اين مراسم مشارکت دارند. ساکنان منطقه، شکار نهنگ را يک فعاليت جمعي مي‌دانند که همه مي‌توانند در آن شرکت کنند. آن‌ها مي‌گويند اين کار تحت مقررات و قوانين ملي صورت مي‌گيرد و به گونه‌اي انجام مي‌شود که نهنگ‌ها کمترين درد و رنج را متحمل شوند. بسياري از ساکنان جزاير فارو معتقدند شکار نهنگ، منافات و ستيزي با اکوسيستم ندارد و آن‌ها هر سال از ميان صدهزار نهنگي که در اطراف جزيره است، ۸۰۰ نهنگ خلبان را شکار مي‌کنند. تصاوير مربوط به اين کشتار در شبکه‌هاي اجتماعي واکنش‌هاي بسياري به همراه داشت و برخي در جواب به واکنش مدافعان حقوق حيوانات اروپايي به کشتار حيوانات در آسياي شرقي و آفريقا، با کنايه نوشتند: «چون اروپايي‌ها بور و سفيد هستند، اسم اين کار بربريت و وحشگيري نيست و تامين گوشت است، اما ذبح شرعي مسلمانان وحشيانه محسوب مي‌شود!»

جشنواره گادهيماي در نپال

جشنواره «گادهيماي» يکي ديگر از مراسمي است که هزاران گاو و گوسفند در آن قرباني مي‌شوند. اين مراسم هر پنج سال طي دو روز در نپال برگزار مي‌شود و از آيين مذهبي هندو در روستاي «بارياپور» گرفته شده که معتقد است قرباني‌کردن براي الهه گادهيماي، شيطان را اسير و به آن‌ها سعادت و خوشبختي ارزاني مي‌کند. آنچه در اين جشنواره مورد اعتراض مدافعان حقوق حيوانات قرار گرفته شکل نامتعارف قرباني‌کردن است. در اين فستيوال گاو‌ها را در محوطه‌اي جمع کرده و آن‌ها را از پشت گردن مي‌زنند. مدافعان حقوق حيوانات به خاطر خشونت قابل توجه اين آيين از آن با عنوان بزرگ‌ترين کشتارگاه حيوانات در جهان نام مي‌برند.

ژاپني‌ها به جز کشتار نهنگ‌ها مراسم ديگري با قدمت ۳۵۰۰ ساله هم دارند که در شهر تايجي برگزار مي‌شود. اين مراسم به دليل شکار دسته‌جمعي دلفين‌ها بين مردم دنيا شناخته شده است. شغل مردم اين شهر از گذشته، ماهيگيري و شکار نهنگ يا دلفين بوده است. با وجود مخالفت‌ها در اين زمينه، اما مردم تايجي اين کار را همچنان براي تامين غذاي خود انجام مي‌دهند و ادعا مي‌کنند اين کار در طولاني‌مدت تامين‌کننده منبع معيشت و جزء هويت فرهنگي آن‌ها بوده است. تاريخچه تايجي، وجود سلاح‌هاي شگفت‌انگيز و بزرگ ۴۰۰ ساله شکار نهنگ را نشان مي‌دهد. سازمان بهداشت جهاني با مطالعه روي گوشت دلفين‌ها مقدار سم و جيوه درون اين گوشت را بسيار بالا اعلام کرد و به مردم هشدار داد که ميزان جيوه بالاي گوشت دلفين باعث به وجود آمدن بيماري‌هايي مثل سرطان، ناباروري و سرکوب سيستم ايمني بدن مي‌شود. با اين حال مردم ماهيگير و سنتي تايجي هنوز کشتار اين حيوان را ادامه مي‌دهند و محصولات آن در فروشگاه‌هاي اين شهر ديده مي‌شود. مردم تايجي براي شکار، قايقي را جلوتر از همه براي پيدا کردن دلفين‌ها مي‌فرستند. پس از پيدا کردن دسته دلفين‌ها، ديگر قايق‌ها به شکل حرف انگليسي V آرايش مي‌گيرند و در حين حرکت، صدا‌هاي وحشتناک و ديواري صوتي را ايجاد مي‌کنند. دلفين‌هاي ترسيده به سمت خليج شنا مي‌کنند. سپس قايق‌هاي ديگر آن‌ها را تعقيب مي‌کنند تا دلفين‌هاي هراسان خود را به ساحل بيندازند و به صخره‌ها بکوبند. پس از خسته و بي‌حال شدن دلفين‌ها، نيزه‌ها به بدن اين حيوانات فرو مي‌رود و تمام دريا سرخ مي‌شود. در بين دلفين‌هاي زخمي، آن‌هايي که زيباتر باشند براي آکواريوم‌ها و سيرک‌ها شکار مي‌شوند.

در جمهوري هائيتي هم مراسمي وجود دارد که در آن حيوانات را مي‌کشند. معتقدان به آيين «وودو» در اين کشور، فروردين‌ماه کنار هم جمع مي‌شوند و با قرباني‌کردن حيوانات و رقصيدن و نواختن موسيقي، فرمانبرداري خود را به خدايانشان اعلام مي‌کنند. آن‌ها بعد از قرباني‌کردن، خون گرم حيوان را در ظرفي مي‌ريزند و آن را سر مي‌کشند. حاضران در اين مراسم که لباس سفيد به تن دارند، بخشي از اين خون را روي خود مي‌ريزند و در حالي که معتقدند تحت سلطه ارواح قرار گرفته‌اند، داخل آب مي‌پرند و به عبادت خود ادامه مي‌دهند. پوشيدن لباس سفيد آغشته به خون، براي آن‌ها سمبل پايبندي به آيين وودو است. پيروان اين آيين، رقص همراه با نواختن طبل را به عنوان سنتي آفريقايي با عناصر سنتي مذهب کاتوليک تلفيق کرده‌اند. ميليون‌ها نفر در هائيتي معتقد به آيين وودو هستند و دولت اين کشور در سال ۱۹۶۰ ميلادي آن را به عنوان مذهب رسمي پذيرفت. اما در سال ۲۰۱۲ مجلس سنا و نمايندگان هائيتي با اصلاحيه قانون اساسي اين کشور که مورد تاييد رئيس‌جمهوري‌شان قرار گرفت، «وودو» را به عنوان مذهب رسمي تقبيح کردند؛ اقدامي که نارضايتي گسترده پيروان اين آيين را فراهم ساخت. مراسم «سن فرمين» در اسپانيا

مراسم گاوبازي در اسپانيا هم يکي از تفريح‌هاي معروف در دنيا محسوب مي‌شود. مراسم «سن فرمين» در اسپانيا هر سال گردشگران زيادي را روانه اين کشور مي‌کند. جشن رهاسازي و دويدن گاو‌هاي خشمگين بين جمعيت از بين کوچه‌هاي تنگ و باريک چند دقيقه طول مي‌کشد، اما جشن و شادي ساعت‌ها ادامه پيدا مي‌کند. گاو‌ها بعد از عبور از مرکز شهر وارد استاديوم مي‌شوند تا مردم شاهد نبرد ماتادور‌ها (قهرمانان گاوبازي) با گاو‌ها شوند. در گذشته به علت تنگ و باريک بودن کوچه‌ها و نداشتن امکان عبور گاري، دامداران مجبور بودند گاو‌ها را در مسيري کوتاه به سوي استاديوم برانند. به مرور زمان جوانان براي نشان‌دادن جرات خود با سروصدا شروع به دويدن در مقابل گاو‌ها کردند. آن‌هايي که جلوي گاو‌ها مي‌دوند بطور سنتي پيراهن و شلوار سفيد مي‌پوشند و يک دستمال گردن قرمز به دور گردن دارند. اين مراسم هر ساله تعدادي زخمي و حتي کشته هم به جا مي‌گذارد. در پايان اين مراسم، گاوبازها، حيوان‌ها را دوره مي‌کنند و با ضربات نيزه‌هاي تزيين‌شده و چاقو مي‌کشند. به دليل مخالفت‌هايي که با اين مراسم شد، برگزاري جشنواره‌هاي گاوبازي در برخي از شهر‌هاي اسپانيا از جمله جزاير قناري ممنوع شد. تنها در مراسم و آيين‌هاي خاص نيست که حيوانات مورد آزار و کشتار قرار مي‌گيرند بلکه تصاوير و ويدئو‌هايي از کشتار و سلاخي گاو‌هاي باردار در فرانسه، گوسفند در کشتارگاه‌هاي استراليا، کشتن بز در تايلند، ذبح شتر در موريتاني و پختن خوک‌هاي زنده در اروپا کشتار نهنگ‌ها در دانمارک منتشر شده که آن‌ها هم واکنش‌هايي را در پي داشته است. ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد

---

بازار

---