روزياتو/ رنگ آبي در طبيعت به گفتهي محققان از رنگهاي محبوب افراد بسياري به شمار ميآيد و حتي ۷۵ کشور جهان از اين رنگ در پرچمشان بهره بردهاند. اما اين رنگ در طبيعت بسيار کمياب است، خصوصاً در مورد حشرات و حيوانات، به حدي که تعدادشان به انگشتان دست ميرسد.
رنگ پوست، پشم يا پر حيوانات به تغذيهشان مربوط است. تقريباً در تمام موارد پوست، پشم يا پر حيوانات حاوي رنگدانههايي است که با نوع تغذيهشان ارتباط مستقيم دارند. مثلاً سهري طلايي از گلهاي زردرنگ تغذيه ميکند، ماهي سالمون و فلامينگوها نيز از حلزون و ميگوهايي تغذيه ميکنند که رنگ صورتي دارند.
همين اتفاق نيز براي حشرات و حيواناتي به رنگ قهوهاي و سرخ و نارنجي ميافتد اما وجود رنگ آبي در طبيعت استثناست. درواقع رنگدانهي آبي در گياهان موجود نيست و بنابراين حيوانات و حشرات از طريق تغذيه نميتوانند به چنان رنگي برسند.
اصالت رنگ آبي

بسياري از حشرات و حيواناتي که به رنگ آبي ميبينيد حقيقتاً آبي نيستند. درواقع رنگي که انسان به چشم ميبيند حاصل از طول موجهاي متفاوت از نور است. برخي حيوانات و حشرات را به رنگ آبي ميبينيم اما اتفاقي که در اصل روي ميدهد اين است که اين حيوانات و حشرات به واسطهي ساختارهاي فيزيکي و بازتاب نو چشم ما را به خطا مياندازند. رنگ آبي چشم انسان نيز از اين قائده مستثني نيست.
پروانهي مورفو که در عکس بالا مشاهده ميکنيد صرفاً زماني رنگ به رنگ آبي درميآيد که بالهايش نور را بازتاب دهد. بالهاي اين پروانه داراي نوعي ساختار ميکروسکوپي است که تمام رنگهاي ديگر به جز آبي را جذب ميکند. اما به محض آنکه مادهي ديگري روي بالهاي اين پروانه را بپوشاند، مثلاً فرض کنيد الکل، رنگ بالهايش تغيير ميکند.
هيچ پرندهاي با پر آبي وجود ندارد

تمام پرندگاني که پرشان به رنگ آبي است دقيقاً از همان اصل بازتاب نور پيروي ميکنند، به شکلي که پر آنها صرفاً رنگ آبي را بازتاب ميدهد. ساختار پر اين پرندگان به گونهاي است که تمام رنگها به جز رنگ آبي از آنها ميگذرند.
فقط يک گونهي پروانه وجود دارد که بالهايش داراي رنگدانهي آبي است

رنگدانهي آبي در طبيعت آنچنان نادر است که فقط در يک نوع پروانه يافت ميشود، يعني پروانهي Nessaea که يک گونهي خاص از پروانههاي فرچهپاست. در بال اين نوع پروانهها ترکيباتي شيميايي نهفته که تغيير رنگش را غيرممکن ميکند. اين پروانه براي محققان هنوز هم سوژهي مسئله و تحقيق است.
بازار