امام رضا (ع) و فلسفه ی نماز عید فطر

حوزه/ نماز عيد فطر،با معنويت خاصي که دارد،دلها را متوجه خدامي کند،حالت توبه و استغفار در دلها ايجاد مي سازد و مستحب است که انسان،پيش از نماز عيد،غسل کند،دعاهاي خاصي را بخواند،و درفضاي باز و در زير آسمان به نماز بايستد . امام رضا(ع)مي فرمايد : « انما جعل يوم الفطر العيد،ليکون للمسلمين مجتمعايجتمعون فيه و يبرزون لله عز و جل فيمجدونه علي ما من عليهم، فيکون يوم عيد و يوم اجتماع و يوم زکوة و يوم رغبة و يوم تضرع » [1] خداوند،روز فطر را بدين سبب «عيد»قرار داد، تامسلمانان،مجمعي داشته باشند که در آنروز،جمع شوند و دربرابر خداوند،بخاطر منت ها و نعمت هايش،به تمجيدو تعظيم بپردازند،پس آنروز،روز عيد و تجمع و زکات ورغبت و نيايش است . در اين حديث شريف،فلسفه اين نماز و عيد را در محورهاي زير،بيان کرده است : 1- اجتماع و گردهمايي 2- زکات و رسيدگي به فقرا 3- رغبت و گرايش به خدا 4- تضرع و ناليدن به درگاه پروردگار و اينها،هم ناظر به بعد معنوي و عرفاني اين نماز و مراسم عبادي است،هم توجه به آثار اجتماعي و فوائدي دارد که به مردم مي رسد و مردم با پرداخت «زکات فطره »،بينوايان مستمند را به نوايي مي رسانند و به يک لحاظ،از نظر تامين معاش محرومان،عيد فطر،:«عيد فقرا»محسوب مي شود [2] . [1] وسائل،ج 5 ص 141،من لا يحضر،ج 1 ص 522 . [2] پرتوي از اسرار نماز ، قرائتي، محسن.

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد

instagram.com/akharinkhabar