تهمت زدن را کوچک نشماریم!

خراسان/ در آيه 15 سوره نور مي خوانيم: إِذْ تَلَقَّوْنَهُ بِأَلْسِنَتِکُمْ وَ تَقُولُونَ بِأَفْواهِکُمْ ما لَيْسَ لَکُمْ بِهِ عِلْمٌ وَ تَحْسَبُونَهُ هَيِّناً وَ هُوَ عِنْدَ اللهِ عَظِيمٌ آن گاه که از زبان يکديگر(تهمت را) مي گرفتيد و آن چه را به آن علم نداشتيد، دهان به دهان مي گفتيد واين را ساده وکوچک مي پنداشتيد، در حالي که آن نزد خدا بزرگ است. استاد قرائتي در تفسير اين آيه مي گويد: زبان، اندازه اش کوچک، اما جرم و گناه آن بزرگ است. چه بسيارند کافراني که با گفتن يک جمله(شهادت به يگانگي خداوند) مسلمان و پاک مي شوند و مسلماناني که با گفتن کفر به خدا يا انکار احکام دين، کافر و نجس مي شوند. زبان، از يک سو مي تواند با راستگويي، ذکر و دعا و نصيحت ديگران، صفا بيافريند و از سوي ديگر قادر است با نيش زدن به اين و آن، کدورت ايجاد کند. زبان، کليد عقل، چراغ علم و ساده ترين و ارزان ترين وسيله انتقال علوم و تجربيات است. پذيرش آن چه بر سرزبان هاست، بدون تحقيق محکوم است. زير سؤال بردن آبروي مردم را ساده نگيريم. نقل تهمت ها و شايعات از گناهان کبيره است. کوچکي يا بزرگي گناه را خداوند تعيين مي کند.

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد

instagram.com/akharinkhabar