١٠ سلاح خطرناکى که انسان‌ها برای میدان‌های نبرد ساخته‌اند

برترین ها/ پیشرفت تاریخی تمدن را نمی‌توان بدون شناخت تاریخچه جنگ و خونریزی درک کرد. در واقع تغییر در الگو‌ها و ساختار‌های تاریخی تنها با استفاده از سلاح در جنگ‌ها برای گردن زدن شاهان و کنار زدن امپراطور‌ها شکل گرفته است. توسعه سلاح‌ها برای پیشرفت جوامع و تعیین سرنوشت افراد و دولت‌ها بسیار تعیین کننده بوده است.

در حالی که وسایلی مانند گیوتین ارزش سمبولیک بسیار بالایی از لحاظ نقشش در انقلاب فرانسه دارند در ادامه این مطلب قصد داریم شما را با سلاح‌هایی که در طول تاریخ بشریت مورد استفاده قرار داده و نقش تعیین کننده‌ای در توسعه جوامع بشری داشته اند آشنا کنیم.

۱۰- اولین سلاح بشر: یک تکه استخوان
چه کسی می‌تواند آن صحنه به یاد ماندنی در فیلم «۲۰۰۱: یک اودیسه فضایی» ساخته استنلی کوبریک را فراموش کند که در آن اولین نیاکان انسان یک تکه استخوان را به سمت آسمان پرتاب می‌کنند؟ این استخوان رفته رفته بعد از هزاران سال به یک سفینه فضایی تبدیل شد. استفاده از ابزار‌های موجود در طبیعت نقش مهمی در توانمندسازی انسان‌های اولیه برای خارج شدن از آفریقا و مبارزه با رقبای خود مانند نئاندرتال‌ها داشت.
یکی از بزرگ‌ترین برتری‌های انسان‌های اولیه توانایی آن‌ها در ساخت تیر‌های با نوک سنگی بود. این پیشرفت‌های تکنولوژیکی اولیه باعث شد که انسان‌ها بتوانند به شکار حیوانات و مبارزه با دشمنان انسانی خود از مسافت‌های دور بپردازند و با دقت و درصد موفقیت بیشتری این کار را انجام دهند. انسان‌ها ابتدا چاقو‌هایی از جنس سنگ ساختند و با قرار دادن این وسایل سنگی در درون آتش به تیز کردن لبه‌های آنان پرداختند. سپس تکه‌های نازک و تیز سنگ‌ها با مهارت در نوک تکه‌های استخوان قرار گرفته و به ساخت نیزه و دارت منجر شد. در واقع انسان‌ها دریافتند که استخوان و دیگر اشیاء نوک تیز می‌توانند در نبرد برای بقا بسیار کارآمد و تعیین کننده باشند.

۹- شمشیر بزرگترین امپراطوری باستان: گلادیوس
وقتی افراد به امپراطوری‌های بزرگ فکر می‌کنند، اولین اسمی که به ذهن خطور میکند روم باستان خواهد بود. این امپراطوری سه قاره و ۵ میلیون کیلومتر مربع را در برمی گرفت. امپراطوری روم باستان در زمان خود بر بیش از ۷۰ میلیون نفر حکمرانی می‌کرد که ۲۱ درصد از جمعیت آن زمان را تشکیل می‌دادند. فتح چنین سرزمین‌های وسیعی با وجود چنین جمعیتی بصورت تصادفی نبوده است. این پیروزی‌ها به کمک شمشیر و به خصوص شمشیر موسوم به «گلادیوس» شکل گرفت. طراحی شمشیر گلادیوس نتیجه سال‌های تکامل و تجربه نظامی بود. در مورد منشأ شمشیر اختلافاتی وجود دارد، اما بسیاری بر این باورند که ساخت شمشیر در روم باستان پس از حمله رومی‌ها به شبه جزیره ایبریان در طور نبرد‌های پیونیک شکل گرفت.
برای سال‌های متوالی سربازان رومی شمشیر‌های مشابهی داشتند، اما برتری‌های شمشیر گلادیوس بسیار تعیین کننده بود که مهم‌تر از همه کاربردی بودن آن بود. در مقایسه با سلاح‌های قدرتمند اولیه که ساخت آن‌ها بسیار مشکل بود، شمشیر گلادیوس براحتی توسط مواد طبیعی ساخته شده و فرآیند ساخت آن نیز بسیار ساده بود. شمشیر گلادیوس با ساختار مستقیم و دو لبه خود بسیار ساده ساخته شده و در نبرد‌های تن به تن و مستقیم بسیار موثر بود و سربازان براحتی می‌توانستند قسمت شکم مهاجمان را با این شمشیر مورد هدف قرار داده و آن‌ها را از پای درآورند.

۸- کمان بزرگ انگلیسی
مانند رومی ها، مردم انگلیس نیز به یک امپراطوری بزرگ دست یافتند و این عبارت مشهور انگلیسی که «خورشید هیچگاه در امپراطوری انگلستان غروب نمی‌کند» نشان از قدرت و وسعت انگلیسی‌ها در قرن نوزدهم دارد. در اوایل قرن دوازدهم میلادی، در طی یک زد و خورد کوچک میان ولزی‌ها و انگلیسی ها، کمان علیه سربازان انگلیسی به کار گرفته شد. بعد از این که اخبار این حادثه به مقامات ارشد انگلیس رسید، ادوارد اول از این سلاح برای ادامه مبارزات خود در ولز استفاده کرد.
در کمال ناباوری سلاحی که برای مقابله با انگلیسی‌ها به کار گرفته شده بود به موثرترین سلاح آن‌ها برای دیکته کردن قدرت نظامی و فتح ولز تبدیل شد. کمان انگلیسی باعث تغییرات زیادی در مسیر جنگ‌های دوران قرون وسطی شد و به کمک آن، انگلیسی‌ها ارتش خود را بازسازی کرده و با استفاده از کمانداران در تعداد فراوان در طول نبرد‌های یکصد ساله با فرانسه توانستند ضربات سختی به فرانسویان وارد کنند. آن‌ها در واقع مهم‌ترین بخش از ارتش انگلیس بودند و تعداد آن‌ها نسبت به دیگر سربازان ده به یک بود. در آن دوران شوالیه‌های دارای زره موثرترین نیرو‌ها در میدان نبرد بودند، اما ورود کمان و کماندار این قاعده را به طور کلی تغییر داد. این کمان‌ها از فاصله‌های طولانی پرتاب می‌شده و می‌توانستند در سخت‌ترین اهداف نیز نفوذ کنند.

۷- اختراع تاریخ ساز شرقی: باروت
بعد از این که به عنوان یک سلاح روانشناسانه در نبرد چینی‌ها با مغول‌ها به کار گرفته شد، باروت و اختراع آن در نهایت به انقلاب در تکنولوژی نظامی در سراسر جهان منجر شد. در قرن نهم میلادی، شیمیدانان چینی با ترکیب سولفور، زغال و شوره (نیترات پتاسیم) باروت تولید کردند. نتیجه نهایی پودری بود که به آن «serpentine» گفته می‌شد. این ماده چنان خطرناک بود که برای کاهش احتمال انفجار ناخواسته و آتش سوزی در طول فرآیند تولید حبه آن آب، شراب یا دیگر مایعات افزوده می‌شد. در نهایت با انتقال آن از یک صفحه شبکه‌ای دانه‌های ریز باروت تولید می‌شد.
شیمیدان‌های امپراطوری تائو که اولین بار فرمول ساخت باروت را کشف کردند بالاخره توانستند به فناناپذیری که حاکمان آن‌ها سال‌های زیادی در جستجوی آن بودند دست یابند و قدرت خود را به رخ مردمشان بکشند. ابتدا از باروت برای کشتن حشرات و درمان بیماری‌های پوستی استفاده شد، اما خیلی زود مسیر استفاده از آن به سمت تسلیحات نظامی تغییر کرد. پیکان‌های باروتی اولین مورد استفاده از باروت در سطح نظامی بود که خیلی زود به سمت استفاده در سلاح‌های راکتی و پرتابی تغییر یافت.

۶- سلاح غرب وحشی: کلت روولور
طلایه دار شدن آمریکایی‌ها در ساخت سلاح خیلی طول نکشید و با ساخت کلت روولور که نماد غرب وحشی در آمریکا بود این مهم به حقیقت پیوست. زمانی که آمریکایی‌ها به سمت غرب متمایل شدند برای سکونت در این منطقه با مشکلات و موانع متعددی مواجه شدند و سادگی و قدرت تیراندازی آن، کلت روولور را به سلاح باارزش سربازان و افراد غیرنظامی تبدیل کرد. طپانچه کلت در سال ۱۸۳۶ توسط ساموئل کلت اختراع شد که یک کمپانی را برای ستخت طپانچه‌های دارای سیلندر چرخشی بنیان نهاد. این صنعت چندان با رونق مواجه نشد تا این که جنگ آمریکا و مکزیک به سفارش ۱.۰۰۰ قبضه از این تپانچه‌ها توسط ارتش ایالات متحده منجر شد.
این قرارداد با کلت این امکان را داد که کمپانی خود را توسعه داده و بدین ترتیب وی بزرگ‌ترین کارخانه تولید سلاح خصوصی جهان را ساخت. همچنین این سلاح نقش تعیین کننده‌ای در جنگ‌های داخلی ایالات متحده داشت، زیرا ساموئل کولت، روولور‌های خود را تنها به شمالی‌ها می‌فروخت.

۵- سلاحی که میدان نبرد را درنوردید: آ کا- ۴۷
چه کسی فکر می‌کرد سلاحی که توسط افسران اطلاعاتی ایالات متحده به سخره گرفته شد باعث شد که قاعده نبرد به طور کلی تغییر کرده و حتی ضعیف‌ترین افراد نیز در برابر قدرت‌های جهانی قد علم کنند؟ ایده ساخت این سلاح در دهه ۱۹۵۰ شکل گرفت، زمانی که میخاییل کالاشنیکوف که یک طراح اصلی اهل شوروی سابق بود تصمیم گرفت ویژگی‌های برتر اسلحه ام ۱ آمریکایی را با مسلسل اس تی ۴۴ آلمانی ترکیب کند. اگر چه در ساخت این سلاح موانع بسیاری وجود داشت، اما در سال ۱۹۴۹ اسلحه مذکور با نام «Avtomat Kalashnikova» به طور رسمی توسط نیرو‌های نظامی شوروی مورد استفاده قرار گرفته و پس از پیمان ورشو، بسیاری از کشور‌های حاضر در این اتحاد آن را به عنوان سلاح رسمی ارتش‌های خود انتخاب کردند.
با وقوع جنگ سرد، کرملین از تمامی کشور‌های بلوک شرق خواست که این سلاح را در مقیاس گسترده تولید کنند و بدین ترتیب سلاح کالاشنیکوف بدست جنبش‌های انقلابی در سراسر جهان راه یافت. کاربردی بودن آ. کا ۴۷ و همچنین سبکی و هزینه ساخت ناچیز آن باعث شده حتی امروزه نیز این سلاح خودکار مشهورترین سلاح انفرادی باشد که توسط سربازان پیاده، نیرو‌های شبه نظامی و گروه‌های تروریستی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

۴- سلاح غیرانسانی: کاز کلرین
یکی از شوکه کننده‌ترین لحظات در تاریخ بحران‌های بشری استفاده از سلاح‌های شیمیایی بود. در این موارد جنازه زنان و کودکان بی دفاع در خانه هایشان افتاده بود. استفاده از سلاح‌های شیمایی را همه یک جنایت جنگی تلقی می‌کند، اما این موضوع مانع از بکارگیری این سلاح مخرب نشده است. در طول جنگ جهانی اول، فریتز هابر که برنده جایزه نوبل نیز شده بود به ساخت اولین سلاح شیمایی یعنی گاز کلرین کمک کرد. وی ابتدا فرآیند هابر-بوش را کشف کرد که ساخت اولین کود‌های شیمیایی را ممکن می‌ساخت، اختراعی که زندگی بسیاری از کشاورزان و روستاییان را از مرگ در اثر گرسنگی و قحطی نجات داد. اما هابر که یک آلمانی میهن پرست بود از اختراع خود در زمینه ساخت سلاح‌های شیمیایی در طول جنگ جهانی اول استفاده کرد. او شخصاً استقرار اولین خمپاره‌های پرتاب کننده گلوله‌های حاوی گاز کلرین را در جبهه‌های غربی سرپرستی نمود.
بدستور او تعدادی از نیرو‌های ویژه شیمیایی منتظر ماندند تا باد از سمت شرق به سمت سنگر‌های متفقین وزیده و سپس اولین حمله شیمیایی در آوریل سال ۱۹۱۵ شکل گرفت که بیش از ۵.۰۰ سرباز را به کام مرگ فرستاد. این کشتار بیرحمانه باعث شد که همسر هابر بعد از درگیری و مشاجره بر سر فعالیت‌های غیرانسانی اش دست به خودکشی بزند و در نهایت هابر خود شاهد شکل گیری حکومت نازی‌ها و مرگ هم کیشان یهودی خود با استفاده از گاز‌های شیمیایی ساخته شده بدست خودش بود.

۳- نبرد در آسمان ها: فوکر تریپلین
در حالی که تاکنون بر روی نبرد در روی زمین متمرکز بوده ایم، هواپیمای فوکر تریپلین نبرد در آسمان‌ها را موجب شد. علیرغم شکست در جنگ جهانی اول، آلمان‌ها یکی از بزرگ‌ترین اختراعات نظامی تاریخ بشر را به نام خود ثبت کردند: هواپیمای فوکر. فوکر تریپلین در واقع نسخه‌ای شبیه سازی شده از یک جنگنده بریتانیایی بود. بعد از این که خلبان یکی از این هواپیما‌ها در پشت خطوط آلمان‌ها سقوط کرد، دانشمندان نظامی آلمانی به بررسی بقایای جنگنده مذکور پرداخته و توانستند یک نسخه بهتر و کارآمدتر از روی آن بسازند.
این هواپیمای سه باله اگر چه نسبت به هواپیما‌های دوباله در نبرد سطحی و یا شیرجه زدن از سرعت کمتری برخوردار بود، اما قدرت مانور بسیار بیشتری داشته و می‌توانست به ارتفاع بالاتری پرواز نماید. یکی از دلایل مشهور شدن این جنگنده خلبان آلمانی و افسانه‌ای آن به نام مانفرد وون ریشتهوفن بود که بیشتر با نام «بارون سرخ» شناخته می‌شود. او ۱۹ مورد از ۲۱ شکار نهایی خود را با فوکر کسب کرد تا این که در آوریل ۱۹۱۸ هواپیمای او مورد هدف قرار گرفت و کشته شد.

۲- سلاحی که جنگ را برای همیشه تغییر داد: هواپیمای بدون سرنشین
یکی از معدود فواید جنگ‌ها این بود که انسان به ارزش واقعی زندگی پی برده است و بدین ترتیب سعی شده که برای زنده ماندن تلاش بیشتری صورت گیرد. نبرد با استفاده از هواپیما‌های بدون سرنشین یا پهپاد‌ها باعث شده که ساختار جنگ‌ها تغییر عمده‌ای داشته باشند. سربازان هزاران کیلومتر دورتر پشت کامپیوتر‌ها نشسته و از این فاصله دور می‌توانند بدون این که در معرض خطر باشند وظایف خود را با دقت و کارآیی بالایی به انجام برسانند. اولین هواپیمای بدون سرنشین به نام «پردیتور» توسط یک مهندس هوافضا به نام آبراهام کارم که در اسراییل بزرگ شده بود ساخته شد.
بعد از نقل مکان به ایالات متحده او یک کمپانی به نام «Leading Systems Inc.» تاسیس کرد و در گاراژ خانه اش اولین هواپیمای بدون سرنشین را با نام «Albatross» ساخت. تلاش‌های او باعث بهبود و پیچیده‌تر شدن تکنولوژی ساخت این هواپیما‌ها شده و در نهایت «Amber» ساخته شد که نمونه اولیه هواپیمای بدون سرنشین پردیتور بود.

۱- مخرب‌ترین سلاح ساخت دست بشر: سلاح هسته‌ای
در حالی که تمامی سلاح‌های این فهرست قدرت تخریب بالایی دارند، اما تنها بمب‌های اتمی و هیدروژنی توانایی نابودی کامل نسل بشر را دارا می‌باشند. سلاح اتمی برای اولین بار با مشارکت عمده دانشمندانی که به ایالات متحده پناهنده شده بودند ساخته شد و ساخت آن ابتدا از روی ترس بود. در سال ۱۹۳۹، در محفل دانشمندان جهان شایعه‌ای شکل گرفت که ادعا می‌کرد دانشمندان آلمانی تکنولوژی شکافت اتم اورانیوم را بدست آورده اند. آلبرت انیشتین و انریکو فرمی که در آن زمان از دانشمندان برجسته جهان بودند هر دو به ایالات متحده گریختند و مقامات ایالات متحده را از دستیابی آلمان به چنین تکنولوژی مخربی ترسانده و از آن‌ها خواستند برای مهار این فاجعه دست به کار شوند.
با اصرار آن ها، در اواخر سال ۱۹۴۱ دولت ایالات متحده طراحی و ساخت اولین بمب اتمی را آغاز کرد و اسم این تحقیقات «پروژه منهتن» گذاشته شد. در ۶ و ۹ آگوست سال ۱۹۴۵، پس از این که ژاپن از تسلیم شدن سر باز زد، ایالات متحده دو بمب اتمی را ابتدا روی هیروشیما و سپس ناکازاکی ریخت. انفجار حاصل از این بمب‌ها باعث مرگ دستکم ۱۲۹.۰۰۰ نفر شد که اغلب آن‌ها غیرنظامی بودند. این مورد تنها باری بود که از سلاح اتمی در طول تاریخ استفاده شده است اگر چه متاسفانه کشور‌های زیادی این سلاح مخرب را در اختیار داشته و انگشتشان را روی دکمه پرتاب آن‌ها قرار داده اند.