باشگاه خبرنگاران/ به نقل از ام اس ان بيش از ۱۰۰۰ سايت در فهرست ميراث جهاني يونسکو ثبت شده اند که حدود ۸۳۰ مورد آنها فرهنگي هستند. تا به امروز معاهدات بين المللي متعددي در راستاي تلاش براي حمايت از اين نقاط يا مناطق ديدني امضا شده است با اين حال، براساس آنچه که در وب سايت يونسکو آمده است، بيش از ۵۰ مورد از سايتهايي که در فهرست ميراث جهاني ثبت شده اند، در معرض خطر نابودي هستند و تا زماني که تدابيري در زمينه حفاظت بيشتر آنها اعمال نشود، ممکن است، نابود شوند. در اين گزارش ۱۵ سايت فرهنگي در معرض خطر جهان که اطلاعات بيشتري از آن در دست بود را معرفي مي کنيم.
ليورپول در انگلستان
شش منطقه از مرکز تاريخي ليورپول و حوضههاي سرزميني اين شهر بندري نقش مهمي در توسعه يکي از مراکز مهم تجاري جهان در قرن ۱۸ و ۱۹ بازي کردهاند.
يونسکو پس از ارائه پيشنهادي براي ساخت مجدد و گسترده انبوه در اطراف حوضههاي تاريخي ليورپول، اين شهر را در سال ۲۰۱۲ در فهرست ميراث جهاني در معرض خطر قرار داد.

مرکز تاريخي شاخري سيابز در ازبکستان
قدمت مرکز تاريخي شاخري سيابز به ۲۰۰۰ سال قبل برمي گردد. اين مرکز تاريخي در قرن ۱۴ و ۱۵ ميلادي به عنوان قطب فرهنگي و سياسي منطقه کش شناخته ميشد.
يونسکو، در سال ۲۰۱۶ مرکز تاريخي شاخري سيابز را به دليل ارائه و طرح پيشنهاد تخريب اماکن و ساختمانهاي تاريخي با هدف توسعه زيرساختهاي توريستي، به فهرست ميراث جهاني در خطر اضافه کرد.

شهر باستاني حلب در سوريه
حلب از هزاره دوم قبل از ميلاد در چهارراه مسيرهاي مختلف تجاري قرار گرفت. اين شهر شاهد ظهور و سقوط تعداد انگشت شماري از امپراطوريها و تمدنها از جمله هيئتيها، آشوريان، عربها، مغولها و عثمانيها بوده است.
يونسکو حلب و شش شهر ديگر سوريه را پس از تشديد درگيري مسلحانه اين کشور در سال ۲۰۱۳ در فهرست ميراث جهاني در خطر قرار داد.

بناهاي تاريخي قرون وسطايي در کوزوو
چهار ساختمان اصلي سايت بناهاي تاريخي قرون وسطايي در کوزوو منعکس کننده ارتفاع فرهنگ کليسايي بيزانس-رومانيايي است.
يونسکو بناهاي تاريخي قرون وسطايي کوزوو را در سال ۲۰۰۶ به دليل افزايش بي ثباتي سياسي منطقه، به ليست ميراث جهاني در خطر اضافه کرد و اين امر مديريت و حفاظت سايت را دشوار کرد.

منطقه باستان شناسي چان چان در پرو
شهر چان چان پايتخت پادشاهي چيمور بوده است. اين شهر که يک شهر بزرگ خشتي است، در قرن پانزدهم به اوج شهرت خود رسيد و به بزرگترين شهر پيشاکلمبي آمريکاي جنوبي تبديل شد.
شهر چان چان در سال ۱۹۸۶ به ثبت جهاني رسيد و در همان سال در ليست ميراث جهاني در خطر قرار گرفت. چان چان از شيوههاي غيرقانوني کشاورزي، مسائل قانوني مالکيت زمين و جابجايي و همچنين توسعه نيافتگي شهري و زيرساختها تهديد ميشود.

سايت باستان شناسي سيرن در ليبي
سيرن که توسط يونانيان جزيره ترا (سنتوريني امروزي) تأسيس شد، يک شهر مهم جهان هلني بود. طبق آنچه که در دائرةالمعارف تاريخ باستان آمده است شهر سيرن در يک دوره تاريخي توسط روميها گرفته شد. اين شهر زلزلههاي سالهاي ۲۶۲ و ۳۶۵ قبل از ميلاد را پشت سر گذاشته است.
به نقل از «ليبيايزرور»، يونسکو در سال ۲۰۱۶ و پس از آسيبهاي ناشي از ناآراميها در کشور ليبي، شهر سيرن و پنج مکان ديگر ليبي را به ليست ميراث جهاني در معرض خطر اضافه کرد.

شهر قديمي اورشليم و ديوارهاي آن
اهميت فرهنگي اورشليم که از سوي يهوديت،مسيحيت و اسلام به عنوان يک مکان مقدس شناخته ميشود، بسيار زياد است. به عنوان مثال، سايت گنبد صخره (يک زيارتگاه اسلامي قرن هفتم) به عنوان محل قرباني ابراهيم شناخته ميشود.
همانطور که در وب سايت يونسکو آمده است، اين سازمان بينالمللي در سال ۱۹۸۲ اورشليم را به ليست ميراث جهاني خطرناک اضافه کرد. بيت المقدس به دليل درگيريهاي موجود در منطقه، تخريب املاک مذهبي، برنامههاي توسعه شهري و نبود نگهداري و مديريت مسئولانه در معرض خطر است.

شهر باستان شناسي سامرا در عراق
شهر باستان شناسي سامرا در طول قرن نهم ميلادي به عنوان پايتخت قدرتمند سابق اسلامي حاکم استانهاي امپراتوري عباسي بود و گستره حاکميت آن از تونس تا آسياي مرکزي امتداد داشت.
سامرا در سال ۲۰۰۷ به عنوان ميراث فرهنگي معرفي شد و در همان سال به فهرست ميراث جهاني در خطر اضافه شد. به گفته مسئولان يونسکو، تهديدات اصلي سايت تاريخي سامرا از نبود مديريت صحيح توسط مقامات محلي ناشي ميشود.

آثار هنورستون و سانتا لورا سالت پتر در شيلي
هزاران کارگر در نيمه اول قرن بيستم در پالايشگاههاي نيترات هنورستون و سانتا لوراي شيلي کار ميکردند. اين پالايشگاههاي نيترات در دهه ۱۹۵۰ به شهرهاي ارواح تبديل شدند.
يونسکو در سال ۲۰۰۵ هنگامي که زمين لرزه تاراپاکا خسارت قابل توجهي به سايت هنورستون و سانتا لورا سالت پتر زد، اين سايت تاريخي را به فهرست ميراث جهاني در خطر اضافه کرد.

مرکز تاريخي وين در اتريش
پايتخت اتريش از سکونتگاههاي اوليه سلتي (يک گروه از قبايل هند و اروپايي جنگجوي چادرنشين در حدود سال ۷۰۰ قبل از ميلاد) و رومي بود و به عنوان پايتخت امپراطوري اترو-مجارستان به اوج خود رسيد و در آن زمان خود را به عنوان مرکز موسيقي برتر اروپا معرفي کرد.
بنا به گفته گاردين، يونسکو در سال ۲۰۰۷ مرکز تاريخي وين را به ليست ميراث جهاني در معرض خطر اضافه کرد و اين امر را با توجه به يک پروژه بلند مرتبه پيشنهادي که ميتواند بر روي اين مرکز تاريخي تأثير منفي بگذارد، انجام داد.

پوتوس در بوليوي
پوتوس به مساحت ۴۰۰۰ متر از سطح دريا با توجه به وجود معادن نقره در اين منطقه، به عنوان بزرگترين مجموعه صنعتي جهان در قرن شانزدهم شناخته شد.
يونسکو در سال ۲۰۱۴ به دليل تخريب بخشي از پوتوس که از ادامه عمليات معدن ناشي شد، اين سايت تاريخي را به فهرست ميراث جهاني در معرض خطر اضافه کرد.

ابو منا در مصر
شهر مقدس ابو منا به عنوان قطب زيارتي مسيحيان شناخته ميشود.
يونسکو پس از تلاشهاي کشاورزي در منطقه که منجر به افزايش قابل توجه سطح آب در خاک شد، در سال ۲۰۰۱ اين سايت باستان شناسي را به فهرست ميراث جهاني در خطر اضافه کرد.
مقبره عسکيا در مالي
به نظر ميرسد که ساختمان هرمي ۱۷ متري مقبره عسکيا که در سال ۱۴۹۵ ميلادي ساخته شده است، محل دفن آسکيا محمد اول، امپراطور پرکار امپراتوري سونگاي است.
يونسکو در سال ۲۰۱۲ مقبره عسکيا را در فهرست ميراث جهاني در معرض خطر قرار داد. اين کار در جريان تلاش براي کاهش تهديدات ناشي از درگيري مسلحانه در منطقهاي که مقبره عسکيا در آن قرار گرفته است، انجام شد.

پورتوبلو ـ سن لورنزو در پاناما
استحکامات پورتوبلو ـ سن لورنزو در قرن ۱۷ و ۱۸ توسط اسپانيا و براي محافظت از تجارت فراتر از اقيانوس اطلس ساخته شد.
يونسکو در سال ۲۰۱۲ استحکامات پورتوبلو ـ سن لورنزو را به دليل عوامل محيطي، عدم نگهداري و تحولات شهري به فهرست ميراث جهاني در معرض خطر اضافه کرد.

کورو در ونزوئلا
قدمت شهر کورو به سال ۱۵۲۷ ميلادي بر ميگردد، اين شهر به دليل ادغام سنتهاي محلي بي نظير است.
بنا به گفته اسميتسونيان يونسکو در سال ۲۰۰۵ به دنبال بارش شديد باران در دو سال متوالي و خسارت ناشي از آن به چندين ساختمان، بندر و شهر کورو را به ليست ميراث جهاني در خطر اضافه کرد.
بازار