توصیه‌هایی برای کمک به فرد افسرده

ايسنا/ بيماري کوويد-۱۹ علاوه بر آسيب‌هاي جسمي که براي مبتلايانش به همراه دارد، تعداد زيادي از آنها را با آسيب‌هايي بر سلامت روان رو‌به‌رو مي‌سازد که با به‌کارگيري روش‌هاي توصيه‌ شده مي‌توان به فرد کمک کرد مجدد به انجام کارهايي که براي او اهميت داشته ترغيب شود و با اين احساس مقابله کند. همه گيري بيماري کوويد-۱۹ به مفهوم بروز تغييرات ناگهاني در زندگي روزمره، الزام به رعايت فاصله اجتماعي و مواجهه با محدويتهايي است که برخي از آنها مي تواند بر سلامت روان افراد تاثير منفي داشته باشد.

اين تغييرات موجب مي شود تا ميزان قرار گرفتن افراد در معرض فاکتورهاي خطرزاي موثر در بروز علائم افسردگي همچون نداشتن فعاليت فيزيکي، نبود حمايت‌هاي اجتماعي، احساس تنهايي و محدوديت در انجام فعاليت‌هاي سرگرم کننده افزايش پيدا کند.

---

بازار

---

همچنين شواهد موجود از تجربه همه گيري‌هاي گذشته از قبيل سارس و آنفلوآنزاي خوکي نشان مي‌دهد که اقدامات مهار بيماري از قبيل قرنطينه و انزواي اجتماعي تاثير مخربي بر سلامت روان دارد.

نرخ افسردگي در بزرگسالان و جوانان نگران کننده است و طبق پيش بيني هاي سازمان جهاني بهداشت (WHO) با ادامه شرايط فعلي افزايش پيدا مي‌کند. تا سال ۲۰۳۰ ميلادي، افسردگي بالاترين بار بيماري در سطح جهان خواهد بود.

بنابراين اگرچه تمرکز اوليه در مدت همه گيري بيماري به طور قابل توجهي روي سلامت جسمي است اما ضرورت دارد که سلامت روان افراد نيز مورد توجه قرار گيرد چرا که اين دو با هم در ارتباط هستند.

توصيه هاي بسياري خطاب به فرد مبتلا به افسردگي وجود دارد اما در اين مطلب به فردي که با شخص افسرده زندگي مي‌کند، توصيه‌هايي شده است.

نشانه‌هايي در رفتار مبتلايان به افسردگي بسياري از افراد درخواست کمک از ديگران را مشکل مي دانند و اجازه نمي دهند ديگران به احساس آنان پي ببرند. لازم است بدانيم اذعان فرد به حال خوب داشتن، لزوما به مفهوم خوب بودن او نيست. بهتر است تا از او سوالات بيشتري پرسيده شود تا مساله مهمي از قبيل علائم افسردگي از دست داده نشود. درصورتيکه فرد از ابراز حال روحي خود امتناع مي کند لازم است به رفتارهاي او دقت شود و هر موضوع غيرعادي از قبيل نامنظم شدن الگوي خواب، از دست دادن اشتها و خيره شدن براي مدت زمان طولاني جدي گرفته شود.

احساسات افراد اغلب با افکار و رفتارهايشان مرتبط است و اين در مدل رفتار درماني شناختي نيز نشان داده مي شود.

زمانيکه افراد احساس افسردگي مي کنند اغلب جريان هاي تکراري از افکار منفي را تجربه مي کنند. در اين شرايط مي‌توان از فرد خواست تا به جنبه ديگر وضعيتي که در آن قرار دارد نگاه کند. مثلا مطرح کردن پرسشهايي از قبيل اينکه "به دوستي که در اين شرايط قرار دارد چه توصيه‌اي مي‌کني؟" يا "روش مفيدتر فکر کردن در اين مورد چه خواهد بود؟"

افسردگي باعث مي‌شود افکار خود انتقادي از قبيل "من خوب نيستم" و "نبايد اين چنين احساس کنم" به سراغ فرد مي آيد. اين افکار مي تواند حس افسردگي را تشديد کند.

همچنين در نظر گرفتن اين نکته مفيد است که فرد مبتلا به افسردگي را مطمئن سازيد که احساس او را درک مي کنيد و احساسات او قابل درک و معتبر است و به مرور زمان مي گذرد. اين نوع از تاييد شدن به شخصي که افسرده است کمک مي کند تا از انتقاد کردن از خود به دليل داشتن چنين احساساتي خودداري کند.

به گزارش ساينس الرت، افرادي که افسرده هستند معمولا از افراد و انجام فعاليت ها دوري مي کنند. خودداري از انجام فعاليت‌هاي لذت بخش و ارزشمند، افسردگي فرد را تشديد کند. مي توان به فرد کمک کرد تا مجدد به انجام کارهايي که براي او اهميت داشته ترغيب شود و با اين احساس مقابله کند.