ايسنا/ عکسي که در ادامه داستان آن را روايت مي کنيم، تصويري از فرار يک مرزبان ۱۹ ساله را نشان مي دهد که در اواخر قرن بيستم به نمادي قدرتمند از مبارزه براي آزادي در اروپا، تبديل شد.

در ادامه جنگ جهاني دوم، دولت‌هاي فاتح متفقين، برلين را به چهار منطقه اشغال شده تقسيم کردند. با اين حال هر چهار بخش با هم برابر نبودند و از سال ۱۹۴۹ تا سال ۱۹۶۱، حدود ۲.۵ ميليون نفر از مردم آلمان شرقي از بخش اتحاديه جماهير شوروي براي رسيدن به آزادي فرار کردند.

والتر اولبريخت ـ رهبر آلمان شرقي ـ در اوايل آگوست ۱۹۶۱ براي متوقف کردن اين جريان، سدي از سيم خاردار و بلوک‌هاي ذغال سنگ نيمه سوخته ساخت.

پيتر ليبينگ که عکاس آسوشيتدپرس و ساکن آلمان غربي بود، در ۱۵ آگوست سال ۱۹۶۱ تماسي را از طرف پليس دريافت کرد. پليس به او گفت که به سمت مرز جمهوري دموکراتيک آلمان (آلمان شرقي) برود چراکه اتفاق جالبي در شرف وقوع است.

ليبينگ و ديگر همکارانش در محل اين مرز حضور پيدا کردند. اين عکاس در آنجا ديد که جمعيت برلين غربي در حال ترغيب مرزبان ۱۹ ساله، کنراد شومان هستند و خطاب به او فرياد مي‌زنند که «بيا ديگه».

شومان که بعدها در توضيح تصميم خود گفت که نمي‌خواسته است در محاصره زندگي کند، ناگهان در آن لحظه به طرف حصار دويده و در حالي که سيم خاردارها را از سر راه برمي‌داشت، تفنگ خود را دور انداخت و فرار کرد.

تصويري که ليبينگ موفق به ثبت آن شد، نخستين فرار اين جريان توسط يک مرزبان جمهوري دموکراتيک آلمان از شرق کمونيست به غرب سرمايه داري را به تصوير مي‌کشد.

کنراد شومان در بين افراد زيادي که بعدها دست به چنين فراري زدند، نخستين نفري بود که چنين کاري کرد و در اواخر قرن بيستم به نمادي قدرتمند از مبارزه براي آزادي در اروپا، تبديل شد.

در توضيح اين عکس آمده است: متأسفانه شومان از سنگيني و ضربه‌اي که اين اتفاق به او وارد کرده بود، رنج مي‌برد و در حالي که بي سر و صدا در غرب زندگي مي‌کرد، نمي‌توانست با جايگاه و عنوان ناخواسته خود به عنوان نماد آزادي کنار بيايد و در سال ۱۹۹۸ خودکشي کرد.

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد
instagram.com/akharinkhabar