آشنایی با فیزیکدانی که نابینا بود

ميزان/ براي آشنايي با ليسن هيبرلينگ ادمز، استاد ژئوفيزيک که با وجود نقص بينايي، چندين جايزه بين المللي دريافت کرده گزارش زير را بخوانيد.

ادمز، پسر ويليام بارتن ادمز و کثرين هيبرلينگ ادمز بود.

در مدرسه‌اي تک اتاقه در منطقه کشاورزي بخش مرکزي ايلينويز درس خواند، در ۱۵ سالگي وارد دانشگاه ايلينويز شد و در ۱۹۰۶ م با درجه ليسانس در رشته مهندسي شيمي فارغ التحصيل گرديد.

---

بازار

---

ادمز پس از آنکه دو سال به عنوان شيمي دان با ماريس و شرکا در شيکاگو و راه آهن پاسيفيک ميزوري درسنت لوئيس کار کرد، به عضويت شاخه فناوري «اداره نقشه برداري زمين شناختي ايالات متحده» در پيتسبورگ درآمد.
 
در ۱۹۱۱ م در «آزمايشگاه زمين – فيزيک موسسه کارنگي» در واشينگتن آغاز به کار کرد از ۱۹۳۶ تا ۱۹۳۷ مديرعامل و در ۱۹۳۸ رييس آن شد.

پس از آنکه در سال ۱۹۵۲ از کار کناره گرفت، به عنوان مشاور رييس «دفتر ملي استانداردها» به تحقيق ادامه داد و سپس دعوت دانشگاه کاليفرنيا در لس آنجلس را به عنوان استاد مدعو پذيرفت و بعدا استاد مقيم زمين – فيزيک و فيزيک سيارات شد. در ۱۹۶۷، هنگامي که نقص بينايي ادامه کار تجربي را برايش مشکل ساخت، به واشينگتن بازگشت. ادمز در سازمان‌هاي رسمي مانند «انجمن فلسفي واشينگتن»، «انجمن شيمي واشينگتن» و .. فعاليت داشت.

يکي از نخستين شيفتگان راديو بود و با پيشرفت فناوري به ساختن گيرنده‌هايي اقدام کرد. ادمز از ۱۹۱۰ تا ۱۹۱۶ دستيار پژوهشي جان جانستن بود که اثر‌هاي فشار و دما بر دستگاه‌هاي فيزيکي – شيميايي را که در زمين شناسي اهميت داشتند مطالعه مي‌کرد.

مسائل سردسازي او را سرانجام به مطالعه خود زمين هدايت کرد و در ۱۹۲۳ مقاله‌اي با عنوان «دماي درون زمين درژرفاي ميانه» منتشر کرد. ادمز همچنين پايه گذار اين نتيجه مهم است که زمين، آنگاه که به صورت ماگما «مايع سيليکاني» جامد مي‌شد از پايين به بالا تبلور مي‌يافت.

موضوعات مورد علاقه او عبارت بودند از: جنبش شناسي گذار‌ها و تغييرات چند شکلي تحت فشار. او علاقه‌اش به گرما پويايي را هرگز از دست نداد. از توانايي‌هاي علمي ادمز به صورت‌هاي متعدد قدرداني شد.

از جمله اعطاي نشان ادورد لانگسترت «موسسه فرانکلين» در ۱۹۳۴، به مناسبت پژوهش وي در زمينه تاب کاري شيشه‌هاي نوري، اعطاي دکتري افتخاري درعلوم از دانشگاه تافتس در ۱۹۴۱؛ اعطاي نشان لياقت از طرف رياست جمهوري در ۱۹۴۸، براي خدماتش در امور جنگ؛ اعطاي نشان بووي، عالي‌ترين جايزه «اتحاديه زمين – فيزيک آمريکا»، در ۱۹۵۰؛ و انتخاب براي «فرهنگستان ملي علوم» در ۱۹۵۴. به علاوه او عضويت افتخاري «انجمن سلطنتي نجوم» لندن، «سيگماخي» و «في – اوپسيلون» را نيز داشت.

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد
instagram.com/akharinkhabar