ايکنا/ استاد سطح عالي حوزه علميه با بيان اينکه علم و ايمان دو مقوله متفاوت هستند و اگر علم منجر به ايمان شود مفيد است تصريح کرد: کاري که در حوزه انجام ميشود آموزش و علمآموزي است ولي بايد اين علم تبديل به ايمان و باور حقيقي به خدا شود تا مفيد باشد و حوزه بايد روي اين بعد بيشتر کار کند.
آيتالله مهدي هادوي تهراني در ادامه سلسله جلسات تفسير سوره مبارکه حشر در مسجد اعظم قم با اشاره به آيه اول اين سوره گفت: علامه طباطبايي در مفهوم تسبيح در اين آيه آورده است که موجودات عالم نه تنها با کلام تسبيح ميکنند بلکه نطق هم دارند ولي ما متوجه اين نطق و تسبيح موجودات نميشويم گرچه مومنان به اندازه فهم باطني ميتوانند مقداري از آن را درک کنند.
وي با اشاره به ارتباط نطقي حضرت سليمان(ع) با پرندگان و موجودات و سخن گفتن با آنان فراتر از تعبيري است که علامه در مورد تسبيح به کار برده است بيان کرد: اين بيانگر وجود حقيقتي فراتر از عقل در عالم است که ممکن است ما ده ها سال زندگي کنيم و حتي خراش کوچکي بر اين پرده هم ايجاد نکنيم.
هادوي تهراني با بيان اينکه تسبيح سخن گفتن است که از ضمير موجود حکايت دارد که آن هم ناشي از علم و ايمان است تصريح کرد: علم و ايمان دو وادي مختلف هستند؛ ممکن است کسي علم داشته باشد ولي ايمان نداشته باشد لذا اهل نحات نيست؛ فرعون و طرفداران وي در حالي که يقين علمي به حقانيت موسي داشتند ولي باور ايماني نداشتند به همين دليل هم جهنمي شدند.
اين استاد تفسير حوزه با بيان اينکه کاري که در حوزه انجام ميشود آموزش است و کمتر روي ايمان کار ميکنيم بيان کرد: به تعبير برخي بزرگان ممکن است کسي عمرش را توحيد درس بدهد ولي خودش موحد نباشد زيرا درس توحيد گفتن به معناي ايمان نيست. بنابراين بايد از مرحله لفظ به علم و از علم به ايمان برسيم و واققعا باور داشته باشيم که خدا هر چه انجام ميدهد عين حق است به همين دليل ما خدا را رب عالمين ميدانيم و گفتار مومنانه داريم ولي باز رفتار مشرکانه داريم.
اين استاد سطح خارج حوزه با بيان اينکه تبديل ايمان به ملکه شدن هم باز مرحله طولاني ديگري است بيان کرد: اگر اين باور در وجود ما ايجاد شد که خداوندي که حکيم و عليم و رحيم است آيا ممکن است چيزي بخواهد که براي ما شر باشد اثر آن را خواهيم ديد و تجربه عملي آن در توصيه برخي بزرگان از جمله آيت الله بهاءالديني وجود دارد.
وي با بيان اينکه يکي از راههاي رسيدن به اين باور، سجده است زيرا اين حالت نزديکترين حالت به خداست افزود: اگر در حالت سجده به اين باور حقيقي برسيم خداوند دعاي ما را مستجاب خواهد کرد و هر حاجتي داشته باشيم برآورده خواهد شد.
هادوي تهراني با بيان اينکه خداوند در انتهاي آيه اول اين سوره به دو صفت حکيم و عزيز خدا اشاره کرده است گفت: در مورد عزت تعبيري در قرآن بارها تکرار شده است که جميع عزت براي خداوند است همچنين صفت دوم حکمت است که فرموده آن را به هر کسي بخواهد ميدهد و اگر به کسي بدهد خير زيادي به او داده است همان طور که به لقمان عطا کرده بود.
هادوي تهراني با بيان اينکه حکمت فلسفه اولي نيست بلکه کاري است که با اتقان و استواري انجام ميشود مجددا به واژه عزت اشاره و اظهار کرد: عزت فراتر از قدرت است يعني تحت تاثير تسبيح موجودات کاري را انجام نميدهد بلکه هر کاري انجام بدهد با استواري و حکمت انجام ميدهد.
اين استاد حوزه ادامه داد: اين اشاره براي ما هم هست که اي انسانها اگر ميخواهيد شباهتي به خدا داشته و مَثَل او باشيد همان طور که انبياء و اولياء اين مسير را رفتهاند بايد همت و پاي رفتن را داشته باشيد و در اين مسير تلاش کنيد و ما اگر قدمي برداريم و دين خدا را نصرت کنيم خداوند نيز پاهاي لرزان ما را قوت ميبخشد.
اين استاد حوزه تصريح کرد: اين آيه ميگويد عالم مرا تسبيح ميکند ولي ممکن نيست خداي حکيم کاري را تحت تاثير اين مسئله انجام دهد بنابراين اي انسانها مراقب باشيد اگر چهار نفر از شما تمجيد کردند و صبحکم الله و طيب الله انفاسکم و ... گفتند مبادا کارهايي بکنيد که نبايد بکنيد؛ گاهي اوقات ما اسير همين تمجيدها هستيم و خود را جهنمي ميکنيم؛ اگر ديگراني از اين تمجيد خوششان ميآيد لذتي در دنيا مي برند ولي ما طلاب نه لذت دنيا را داريم و نه حظي از آخرت در اين صورت خواهيم داشت.
هادوي تهراني تصريح کرد: اگر در اين مسائل غفلت کنيم يک دفعه ميبينيم بعد از صد سال به ظاهر لباس تقوا و ايمان داريم ولي در حقيقت دنبال توهم و صبحکم الله و مساکم الله بودهايم.
وي با بيان اينکه ما بايد قدر اين لباس و تحصيل در حوزه در کنار حريم کريمه اهل بيت(ع) را که واقعا توفيقي است بدانيم و آن را در مسير کمال و تهذيب نفس به کار ببريم.
بازار