برنا/درروزهاي گذشته ناگهان خبر استعفاي سيدمحمد بطحايي شنيده شد؛ خبري که ابتدا به شکلي مبهم توسط روابط عمومي وزارت آموزش و پرورش تکذيب شد و ساعاتي بعد تاييد آن در رسانهها منتشر و معلوم شد رئيس جمهور با اين استعفا موافقت کرده است.
انتخاب وزير از اين جهت اهميت دارد که چالشهاي وزارت آموزش و پروش تمامي ندارد؛ در دولت روحاني سه بار وزير اين وزارتخانه تغيير کرده است و فرهنگيان اميدوارند شايد با انتخاب چهارمين وزير، کمي روي آرامش ببينند.
علي اصغر فاني، فخرالدين احمدي دانش آشتياني و سيدمحمد بطحايي هيچکدام نتوانستند خود را با سياستهاي کلان دولت در آموزش و پرورش همراه کنند و هرکدام در طول مديريت خود چالشهاي بزرگي براي اين وزارتخانه به بار آوردند.
حالا که بطحايي با بهانه شرکت در انتخابات مجلس دولت را ترک کرده، نگاه کارشناسان به گزينه بعدي وزارت آموزش و پرورش است.
شواهد و قرائن نشان ميدهد که از بين گزينه هاي مطرح شده شانس انتخاب مجتبي زيني وند معاون وزير و رييس سازمان مدارس غيردولتي و توسعه مشارکتهاي مردمي و غلامرضا کريمي رييس مرکز امور بين الملل و مدارس خارج از کشور بيش از بقيه گزينههاست.
مجتبي زيني وند که اهل شهرستان دره شهر استان ايلام است گزينه جوانتر و البته هماهنگتر با دولت است و اين موضوع باعث شده تا شانس سرپرستي او با توجه به شرايط حساس دولت بيش از ديگران باشد. زيني وند که در همه سطوح آموزش و پرورش حضور داشته و شناخت کامل و جامعي از اين وزارتخانه پرچالش دارد تعاملات بهتري هم تاکنون با نمايندگان مجلس داشته است.
اما غلامرضا کريمي نيز دانشيار روابط بين الملل دانشگاه خوارزمي است که به عنوان قائم مقام وزير آموزش و پرورش در امور بين الملل فعاليت ميکند؛ خاستگاه او از دانشگاه خوارزمي است و هم اکنون عضو هيئت رئيسه و مشاور امور بين الملل اين دانشگاه نيز هست.
مقايسه سوابق زيني وند و کريمي نشان ميدهد وزن سياسي و اجتماعي زيني وند بيش از ساير گزينههاست؛ با اين حال بايست تا فردا منتظر بود و ديد که رييس جمهور چه کسي را به عنوان سرپرست انتخاب ميکند؛ شايد بالاخره شاهد آن باشيم که وزارت آموزش و پرورش بيش از هر زمان ديگري روي آرامش بخود بگيرد.
بازار