آخرين خبر/ يادداشت علي قاسمي، کارشناس ارشد مطالعات خاورميانه را در ادامه ميخوانيد:
بازتاب همزماني ديدار « ابه شينزو » نخست وزير ژاپن با رهبر معظم انقلاب و انفجار دو نفتکش در درياي عمان همچنان در محافل سياسي و رسانه هاي جهان ادامه دارد. آمريکا بلافاصله بعد از انفجار نفتکش ها و قبل از هرگونه بررسي و کسب اطلاعات از چگونگي انفجار ها انگشت اتهام را به سوي تهران نشانه رفت . لندن و رياض نيز در اين اتهام زني واشنگتن را همراهي و ساز اتهام زني را کوک کردند. اما اتحاديه اروپا ، چين ، روسيه و حتي ژاپن مواضع آمريکا در قبال انفجار نفتکش ها در درياي عمان را سطحي ،غير قابل استناد و بعضا فريبنده و در جهت انحراف افکار عمومي از واقعيات پشت پرده آن تعبير و تحليل کردند. ويژه مقامات ژاپن چند روز پس از انفجار نفتکش ها اعلام کردند اتهامات مشابه ايي متوجه آمريکا و اسرائيل است و مستنداتي که آمريکا ييها در اين حادثه عليه تهران ارائه کردند منطقي نيست. قطعا در شناسايي عامل حادثه در درياي عمان يک سوال جدي مطرح است و اينکه کدام سوي مناقشه از اين حادثه سودمي برد و اين اتفاقات در ذيل استراتژي کلان کدام کشور قابل ارزبابي است . ايران يا آمريکا ؟ آمريکا دور جديدي از منازعات و مناقشه ها را عليه تهران بعد از روي کارآمدن ترامپ آغاز کرده است . اين فصل نوين تنش بين ايران و آمريکا در ذيل استراتژي «فشار – مذاکره - سازش» قابل تعريف است. بال هاي اين استراتژِي تحريم هاي پي در پي ، تهديد به نبرد نظامي ، جنگ رواني ، تشديد ايران هراسي در منطقه و تلاش براي ايجاد اجماع جهاني عليه تهران است . اعزام نا و نظامي آبراهام لينکلن به منطقه ، حادثه الفجيره و نيز حادثه نفتکش در درياي عمان در راستاي تحقق استراتژِي پيش گفته است . هدف از اعزام ناو به خليج فارس اعمال فشار حداکثري با چاشني و طعم نظامي و تاثير فضاي رواني در داخل و تحريک بخشي از جا معه ايران عليه حاکميت و عقب نشيني تهران از موضع مقاومت صورت گرفت .اما مواضع صريح و شفاف رهبر معظم انقلاب در ديدار نخست وزير ژاپن و حتي قبل تر از آن مبني بر اينکه « جنگ نمي شود و مذاکره نمي کنيم » من شخص ترامپ را شايسته مبادله هيچ پيامي نمي دانم و هيچ ملت آزاده و عاقلي مذاکره تحت فشار را نمي پذيرد . پايه استرانژي فشار – مذاکره - سازش را لرزان و موجبات فرو ريزي ديوار آن را فراهم کرد . ترامپ سعي داشت سناريوي نسخه کره شمالي در مورد ايران را هم ديکته و پياده سازد . اما ترامپ در سناريو نويسي براي ايران اشتباه زيادي داشت . انفجار نفتکش ها در درياي عمان همزمان با حضور ابه شينزو نخست وزير ژاپن در تهران در زمره اين اشتباهات بود . هدف از انفجار نفتکش ها ايجاد فشار سنگين بر فضاي مذاکرت و عقب نشيني تهران از موضع مقاومت و پذيرش پيشنهاد و ميانجيگري ژاپن در مورد مذاکره بين واشنگتن و تهران بود .
اما اين اشتباه استراتژيک ترامپ و نيز تحريم بخش پتروشيمي ايران قبل از سفر نخست وزير ژاپن به تهران کار ساز نبوده است و در واقع ترامپ خود عامل به شکست کشاندن استراتژِ ي فشار – مذاکره و سازش گرديد. سرانجام اينکه سياست نخ نماي امريکا عليه تهران حتي بين متحدين آن در اروپا و در شورا ي امنيت هم خريداري ندارد . اما عقلانيت و تدبير ديپلماسي ما همواره بايد اين باشد در زمين بازي محور شرارت جهاني - منطقه ايي (آمريکا – اسرائيل – عربستان) بازي نشود و تهران بايد با کمک ساير قدرتها از جمله چين ، روسيه و هند، اتحاديه اروپا زمين بازي جديد ي را تعريف و در تامين منافع ملي جمهور ي اسلامي ايران در منطقه پر تنش خاورميانه با استواري بيشتر گام بردارد . در اين بين از قدرت افکار عمومي و رسانه هاي جهاني و منطقه ايي در کمک به تامين منافع و امنيت ملي تهران نبايد غافل شد و به سادگي از کنار آن گذشت. خوراک دهي و مديريت افکار عمومي دنيا ويژه در خاورميانه و کشورهاي اسلامي بايد بيش از پيش در جهت منافع جمهوري اسلامي ايران در دستور کار دستگاه ديپلماسي قرار گيرد.
بازار