

آخرين خبر/ در اين ويدئو تک نوازي زيبايي را مشاهده کنيد با ساز معروف سيتار که يکي از سازهاي پر استفاده در ميان هندي ها است. سيتار از سازهاي زهي زخمهاي موسيقي هندي است. اين ساز دستهاي بلند و کشيده و کاسهاي به شکل گلابي دارد. اين ساز هفت سيم اصلي و ۱۱ يا ۱۳ سيم تشديد (يا همراه) دارد که در زير سيمهاي اصلي بسته ميشود و با مضرابي فلزي نواخته ميشود. سيمهاي اصلي که وظيفهٔ توليد آواهاي نغمه را بهعهده دارند پس از ضربه خوردن، سيمهاي همراه را به صدا درميآورند. دستانهاي روي دسته اين ساز فلزي و کماني شکلاند.
سيتار انواع مختلف دارد و شکل کاسه و شمار سيمها در انواع آن فرق ميکند. بهطور کلي ميتوان اين ساز را به سه گونه تقسيم کرد: نوع اول فقط داراي ۷ سيم اصلي و بدون سيم تشديدکنندهاست. نوع دوم داراي ۷ سيم اصلي و ۱۱ يا ۱۳ سيم تشديدکنندهاست. نوع سوم داراي مشخصات نوع دوم به اضافه يک کاسه اضافي در بالاي دسته ساز است که بيشتر نقش تزئيني دارد تا شدت دهنده صدا.
راوي شانکار و ولايتخان از نوازندگان مشهور اين ساز هستند. عباس مهرپويا(از شاگردان راوي شانکار) اين ساز ايراني الاصل را که بر طبق مدارک تاريخي توسط اميرخسرو دهلوي از ايران به هند برده شده و کم کم از موسيقي ايران خارج شده بود را بار ديگر وارد موسيقي ايران کرد و مسعود صالح تاش ادامه رو راه مهرپويا تا کنون بودهاند واز استادان ماهرو بنام اين ساز هستند،که موفقيتهاي زيادي در اين زمينه کسب کرد.