

ايسنا/عبدالحسين مختاباد با تاييد اينکه انتخابات خانه موسيقي بايد بر اساس آييننامههاي مشخص اين نهاد صنفي برگزار شود، در اين زمينه ميگويد: طبق اساسنامه اين نهاد، کساني که دو دوره هيات مديره خانه موسيقي بودهاند، اجازه شرکت و کانديدا شدن براي دوره بعد را ندارند و بايد يک دوره خارج از اين فضا باشند و دوره بعدي بار ديگر ميتوانند کانديدا شوند. اگر اين قوانين رعايت شود، برگزاري آنلاين انتخابات خانه موسيقي هم ميتواند قدم مثبتي در مشارکت بيشتر اعضاي خانه موسيقي باشد.
عبدالحسين مختاباد ـ آهنگساز، خواننده و برنده جايزه جهاني ۲۰۲۰ موسيقي ـ درباره انتخابات خانه موسيقي در راستاي صحبت هاي بالا ادامه ميدهد: هيات مديره فعلي خانه موسيقي که چندين دوره در رأس کار بودهاند، بايد براي يک دوره از کانديدا شدن فاصله بگيرند تا شائبهاي درباره اينکه انتخابات خانه موسيقي نمايشي است، به وجود نيايد. درواقع هنرمندان موسيقي و اعضاي خانه موسيقي بايد روي اين مساله اصرار کنند که «افرادي که بيش از دو دوره در هيات مديره خانه موسيقي بودهاند اکنون حق کانديدا شدن براي دوره جديد را ندارند و کانديداها از ميان ساير هنرمندان و مديران مطرح حوزه موسيقي انتخاب شوند تا شايد اين دوره استقبال بيشتري از سمت اعضاي خانه موسيقي براي انتخابات آن صورت بگيرد.» ولي اگر آن دسته از اعضاي خانه موسيقي که دو دوره يا بيشتر براي هيات مديره کانديدا و انتخاب شدهاند، اين بار هم کانديدا شوند، اين انتخابات قانوني نخواهد بود.
مختاباد اضافه ميکند: اين انتخابات همانند انتخابات رياست جمهوري است؛ به گونهاي که يک کانديدا ممکن است در دو دوره خود به خوبي عمل کرده باشد و کانديداي محبوبي باشد ولي از لحاظ قانون پس از دو دوره بايد فضا را در اختيار ساير کانديداها قرار دهد و دوره بعدي در صورت تمايل در انتخابات شرکت کند.
اين هنرمند در پاسخ به پرسشي درباره ارزيابي اش از عملکرد مديريت فعلي خانه موسيقي؟ پاسخ ميدهد: تمامي تشکيلات فرهنگي و هنري در اين کشور در محاق و از جهت مالي و مديريتي دچار يک وضعيت پريشان و آشفته هستند. مشکل اصلي اين سيستم اين است که اعضايي که به عنوان پايههاي قدرت يک صنف محسوب ميشوند، احساس نميکنند در آنجا دستي دارند تا بتوانند به موقع وارد شوند، اظهار رأي کنند و کمک کنند تا آن صنف دچار پيشرفت شود. به همين دليل اکنون که نزديک به يک سال از تعطيلي کنسرتها ميگذرد، خانه موسيقي هيچ اقدامي نميکند تا اين تشکيلات را فعال تر کنند؛ و به سراغ هنرمنداني برود که در اين وضعيت امکان برگزاري کنسرت نداشته، کلاسهايشان تعطيل شده و مردم از آنها بيخبر هستند.
او ادامه ميدهد: خانه موسيقي بايد به روز باشد و در اين شرايط که همه درگير هستند، بررسي کند که چه کمکي ميتواند به هنرمندان موسيقي داشته باشد؛ آيا ميتواند امکاناتي را در اختيار هنرمندان موسيقي قرار دهد، فضاهايي را براي فعاليت آنها فراهم کند و در جامعه موسيقي همدلي ايجاد کند؟ خانه موسيقي بايد مکاني باشد که هنرمندان اين حوزه به آنجا مراجعه و حس کنند که ميتوانند مشکلات خود را مطرح و راه حلي براي آن پيدا کنند.
اين هنرمند در بخش پاياني صحبتهاي خود درباره پيشنهادش براي بهبود شرايط اداره خانه موسيقي اظهار ميکند: وقتي سيستمي به مدت دو دهه به کار خود ادامه ميدهد، مديراني که تاکنون براي آن کار کرده، بايد از خود تقواي قدرت نشان دهند و عرصه را براي نيروهاي جديدتر که فکر ميکنند حرف جديد و فکر نويي براي اداره موسيقي دارند، خالي کنند. اينگونه نباشد که احساس مسئوليت کرده و بگويند اگر ما نباشيم موسيقي دچار مشکل خواهد شد؛ موسيقي همانند رود خروشاني است که هميشه در جريان است و به کسي وابسته نيست.
مختاباد ادامه ميدهد: بايد اجازه داده شود تا آنهايي که از شرايط فعلي اداره خانه موسيقي شکايت دارند روي کار آمده و سنجيده شود که اينها به چه صورت ميتوانند عمل کنند؟ شرايط را بهتر خواهند کرد يا بدتر؟ اگر بدتر شود که تعريف و تمجيدش براي نيروهاي قبلي است و اگر بهتر شود که باز همان قبليها لطف کرده و عرصه را براي حضور ايدههاي جديد خالي کردهاند. در ايام قدرت بايد همانند يک ورزشکار که افتخارات بزرگ آفريده تقوي و جسارت به موقع ترک ميدان را در اوج قدرت در خود تقويت کنيم. همانند پله، مارادونا و... که زماني اسطوره فوتبال بود ولي شجاعت به موقع ترک زمين را داشتند وگرنه روزگار درس ديگري بدانان مي آموخت.