تسنيم/ لاستيکهاي هواپيماها و جنگندههاي نيروي هوايي ارتش هماکنون در داخل کشور توليد شده و کشورمان از اين جهت، خودکفاست.
پايگاه هوايي شهيد دوران شيراز پيش از پيروزي انقلاب اسلامي در 15کيلومتري جنوب شيراز و با دو باند پروازي افتتاح شد و در ابتدا محل آموزش خلبانان نيروي هوايي ارتش بود ولي پس از ورود هواپيماهاي C-130 به ناوگان ترابري نيروي هوايي، پايگاه شيراز به پايگاه اصلي هواپيماهاي ترابري C-130 مبدل شد.
پس از دوران دفاع مقدس و با ورود هواپيماهاي ايلوشين به کشورمان پايگاه هوايي شيراز به محل اصلي استقرار اين هواپيماها تبديل شد و از آن زمان به بعد، اورهال هواپيماهاي C-130 و ايلوشين نيروي هوايي در اين پايگاه هم، انجام ميشود.
ارابههاي فرود هواپيما يکي از مهمترين بخشهاي هر هواپيمايي است که در صورت بروز هرگونه اشکال در آن ميتواند هواپيما را با مشکل جدي روبرو کند. بر اثر ايراد در اين بخش هواپيما نميتواند از زمين بلند شود و يا فرود بيايد و عملا هواپيما زمينگير ميشود.
در ارابههاي فرود هواپيما، بخشهاي مختلفي وجود دارد که مهمترين آن لاستيکهاي هواپيما هستند. لاستيک هواپيما از مواد خاصي ساخته ميشوند تا بتوانند در برابر فشار وارده به آن در هنگام فرود هواپيما مقاومت کنند.
در هواپيماهاي ترابري که بار و تجهيزات زيادي با خود حمل ميکنند و قادر هستند در زمينهاي ناهموار فرود بيايند، اين لاستيکها بايد از مقاومت بالاتري هم برخوردار باشند و همين ويژگيها موجب شده تا تنها چند کشور معدود در سطح جهان قادر به توليد لاستيک هواپيما باشند.
در جريان حضورمان در پايگاه هوايي شيراز، اين لاستيکها را اولين بار از نزديک ديديم، لاستيکهايي که روي هواپيماهاي سي 130 و ايلوشين سوار بودند. يکي از کارشناسان اورهال پايگاه شهيد دوران نهاجا نکته جالبي درباره اين لاستيکها بيان ميکرد؛ ميگفت: لاستيکهايي که براي هواپيماها استفاده ميکنيم، ايراني هستند و حتي از نمونههاي خارجي هم بسيار بهتر عمل ميکنند.
پاي يکي از هواپيماهاي ايلوشين رفتيم، از نزديک نشانمان داد که لاستيکها ايراني و ساخت يکي از شرکتهاي داخلي هستند، حتي مارک ايراني هم روي آنها نقش بسته بود.
ماجراي توليد لاستيک براي هواپيما در ايران به دروان دفاعي مقدس برميگردد. در آن دوران نيروي هوايي ارتش براي تهيه لاستيک جنگندههاي فانتوم به مشکل بر ميخورد. شهيد ستاري فرمانده وقت نيروي هوايي ارتش مديران شرکتهاي لاستيک سازي را در ستاد نيروي هوايي جمع ميکند و از آنها ميخواهد تا هرکدام که ميتوانند لاستيک جنگنده فانتوم را بسازند.
پس از چند ماه مدير يکي از کارخانههاي لاستيک سازي يک نمونه از لاستيک فانتوم را ميسازد و براي آزمايش به نيروي هوايي ميدهد. اين لاستيک در همان مرحله اول آزمايش که ميبايست 24 ساعت تحت فشار باشد، ميترکد. اما متخصصان اين کارخانه نااميد نميشوند و کار را ادامه ميدهند تا اينکه بالاخره پس از سالها آزمون و خطا موفق ميشوند لاستيک مناسب براي جنگنده فانتوم را بسازند.
متخصصان ايراني پس از اين موفقيت، در ساخت لاستيک براي جنگنده فانتوم، پروژه جديدي براي ساخت لاستيک بومي براي ساير هواپيماها را هم در دستور کار خود قرار ميدهند تا جايي که امروز کشورمان ميتواند لاستيک تمام هواپيماها و جنگندههاي نيروي هوايي ارتش را توليد کند. به گفته کارشناسان اورهال نهاجا، لاستيکهاي ساخت شرکتهاي ايراني از نمونههاي خارجي هم بهتر بوده و دوام بالاتري دارند.
از جمله مزاياي بهرهگيري از لاستيکهاي ايراني در هواپيماهاي ترابري سنگين، صرفه جويي در هزينهها و عدم وابستگي به خارج از کشور در حوزه لاستيک هواپيما است، چيزي که در شرايط فعلي ميتوانست يک مشکل جدي براي نيروي هوايي ايجاد کند اما به دست متخصصان کشورمان از وقوع اين مشکل جلوگيري شد.
بازار