مردان جبهه پایداری، از پس پرده بیرون آمدند

خبرآنلاین/ جبهه پایداری سر سازگاری با اصولگرایان ندارد و گویی بازهم قرار است همچون چند انتخابات قبل، نقش یک استخوان در گلو را برای راست گرایان سیاست ایفا کنند.

«اِن قُلت» ها زودتر از آنچه انتظار می رفت شروع شده است، قرار نیست پایداری‌ِ جبهه پایداری بر وحدت شکنی و یکه تازی در این انتخابات هم پایانی داشته باشد، آنهم درست در روزهایی که پالس های امیدوار کننده وحدت از شورای ائتلاف اصولگرایان و جامعه روحانیت به بیرون فرستاده می شد، اما اینبار هم آب سرد بر پیکره جریان اصولگرا را فرزندان سیاسی آیت الله مصباح فرو ریختند.

مردان در سایه، از پس پرده بیرون آمدند

مردان در سایه و پشت پرده جبهه پایداری یکی بعد از دیگری وارد صحنه می شوند تا دست فرمان و استراتژی انتخاباتی این جبهه را در واگویه های سیاسی خود رونمایی کنند، آقا تهرانی از جایگاه دبیرکل، ائتلاف انتخاباتی و پیران اصولگرا را به باد نقد می گیرد، روح الله حسینیان، چهره تصمیم‌ساز جبهه پایداری از مقبولیت احمدی نژاد می گوید تا احتمال پیوند دوباره این جبهه با احمدی‌نژادی‌ها را مطرح کند، سقای بی ریا، روانبخش، متقی‌فر و دیگر چهره های این جبهه نیز از احتمال لیست مستقل روایت می کنند. گویی تقسیم کاری جدی برای دردسر ایجاد کردن در جریان اصولگرا بین یاران و فرزندان آیت الله مصباح صورت گرفته است.

امیدی که سراب بود

چندی پیش بود که خبر دیدار دبیرکل این جبهه با آیت الله موحدی کرمانی و برخی اعضای موتلفه خبری شد. دیداری که گفته می شد نوید همراه شدن پایداری ها با تحرکات انتخاباتی شورای ائتلاف اصولگرایان است. گرچه همان روزها هم برخی پایداری ها حضور نماینده در شورای ائتلاف را رد می کردند اما حرفشان بر همراهی با شورای ائتلاف بود. همراهی که البته با شرط و شروطی نیز درباره شاخصه های انتخاب کاندیدای اصلح، ارزشی و انقلابی همراه بود. با این وجود اما اصولگرایان امیدوار بودند که وحدت شکنان اصولگرا اینبار با توجه به حساسیت انتخابات مجلس، کمتر بنای ناسازگاری داشته باشند، امیدی که گویی سرابی بیش نبوده و پایداری ها بازهم به همان استراتژی قدیمی روی آورده اند؛«خروج از مسیر وحدت، سهم خواهی و یکه تازی.»

دبیرکل آغاز کرد، بقیه ادامه دادند

مرتضی آقا تهرانی دبیرکل جبهه پایداری در گفتگویی سرتا پا انتقادی از اصولگرایان نه تنها خروج پایداری ها از ائتلاف را رسمیت بخشید که حتی خط و نشان جدی هم برای دیگر هم طیفانش در جریان راست کشید و هر گوشه اردوگاه را به باد نقد و کنایه گرفت. او کلیدواژه «وحدت» را زیر سوال برده و تاکید دارد که وحدت همه جا خوب نیست؛ «بعضی‌ها وحدت را به این معنا می‌دانند که بنشینی و هر چه آن ها می‌گویند بگویی چشم! اگر گفتی نه، می‌گویند زدی زیر میز. اگر به جلسه نروی می‌گویند شَقّ عصای مسلمین کرده. خودشان هم فرار به جلو می کنند و می‌گویند که قطب دایره امکان نیستیم، ولی احساس ‌کنم قطب دایره امکان هستند.»

جبهه پیروان خط امام و رهبری به دبیرکلی باهنر و جامعه روحانیت نیز از نیش انتقادات آقاتهرانی دور نماندند. او این جبهه باسابقه اصولگرا را به شرکت سهامی تشبیه و متهم به سهم خواهی کرد و جامعه روحانیت و شورای ائتلاف را هم بی نصیب نگذاشت و گفت «به ائتلافی که هدفش باختن باشد وارد نخواهیم شد، و نیز ائتلافی که در آن سهم خواهی هدف باشد و یا از قبل منتخبش معین شده باشد و یا کار به شکل پدرسالارانه باشد ورود نخواهیم کرد.»

به موازات او دیگر اعضای جبهه پایداری چون سقای بی ریا و روانبخش هم از عدم حضور رسمی در جلسات شورای وحدت سخن گفته و تلویحا زمزمه لیست مستقل را سردادند تا باب نگرانی در دل اصولگرایان را باز کنند.

آنچنان که روانبخش ضمن تاکید بر اینکه عضو شورای وحدت نیستیم، عنوان کرد «به نظر می‌رسد که گزینه‌های اشتراکی به جبهه پایداری در شورای ائتلاف در سراسر کشور و تهران زیاد باشد که امیدوار هستیم که این اشتراکات به حداکثر ممکن برسد؛ اعضای جبهه پایداری همراهی با دیگر گروه‌های انقلابی از جمله شورای ائتلاف را برای خود یک اصل می‌دانند اما بر اساس اصول و شاخص‌های تعیین‌شده عمل خواهند کرد.»

حسینیان برای احمدی نژاد کارت دعوت فرستاد

اما شوک اصلی را روح الله حسینیان وارد کرد تا پرونده یک احتمال دیگر درباره تحرکات انتخاباتی پایداری ها را روی میز بگذارد، او بعد از مدت ها سکوت، در گفتگویی از اقبال بالای مردم به احمدی نژاد براساس نظرسنجی ها روایت کرد و ضمن آن کنایه ای نیز به شورای نگهبان زد که باید زمینه حضور همه افراد در انتخابات را فراهم سازد.

این اظهارات از آن جهت حائز اهمیت است که از مدت ها قبل احتمال پیوند دوباره پایداری ها با طیف احمدی نژاد مطرح بود. پایداری ها که از همان ابتدا بدنه حمایتی احمدی نژاد در سیاست محسوب می شدند بعد از خانه نشینی و حاشیه سازی برخی اطرافیان رئیس جمهور اسبق فاصله ای بین خود و احمدی نژاد ایجاد کردند، فاصله ای که به نظر می رسد ظاهری بوده و پایداری ها بدشان نمی آید که از احمدی نژاد برای بازگشت به قدرت استفاده کند. گمانه ای که اگر واقعیت پیدا کند بعید به نظر می رسد با مخالفت احمدی نژاد و یارانش روبرو شود، چه آنکه آنها نیز برای ورود به رقابت انتخاباتی اسفندماه و حتی ۱۴۰۰ نیازمند بدنه تشکیلاتی هستند و کدام تشکیلات برای آنها بهتر از جبهه پایداری.

اصولگرایان چه می گویند؟

نه سهم خواهی پایداری اتفاق جدیدی است نه راه آمدن صولگرایان با بچه شلوغ های اصولگرا. اما سوال اساسی این است که اصولگرایانی که هزینه سهم دادن های پی در پی به پایداری ها را دیده اند آیا باز هم وارد بازی سهم خواهی و سهم دادن می شوند؟

پالس های ارسال شده از سوی طیف ها و چهره های تاثیرگذار در جریان اصولگرا به سوی پایداری ها حکایت از آن دارد که دیگر اینبار قرار نیست کسی در مقابل این رویه های تک روانه کوتاه بیاید. آنچنان که وقتی محمدرضا باهنر با اطمینان خاطر می گوید «در تهران از اصولگراها، دو لیست در نمی‌آید» به سرعت پایداری ها را هدف اظهاراتش قرار می دهد و می گوید تلاش می کنیم با آنها به توافق برسیم اما اگر هم لیست جداگانه بدهند طرفداری نخواهد داشت.

آیت الله موحدی کرمانی نیز در جریان هشتمین‌ نشست هم اندیشی جامعه روحانیت مبارز با احزاب و تشکل‌های اصولگرا به طور غیر مستقیم پایداری را نشانه می‌رود و می‌گوید: «باید تعصب‌های گروهی و سهم‌خواهی کنار گذاشته شود و از خرده‌گیری نسبت به یکدیگر در مجموعه جریان ارزشی خودداری کنیم تا به اتحاد و وحدت برسیم.»

غلامرضا مصباحی مقدم هم روایتی از توصیه های معنادار آیت الله موحدی کرمانی به پایداری ها دارد و می گوید «در دیدار جبهه پایداری با اعضای جامعه روحانیت، آیت‌الله موحدی کرمانی از اعضای جبهه پایداری خواست برای کمک به وحدت نیروهای انقلاب کمک کرده و در مسیر وحدت حرکت کنند؛ آقای موحدی کرمانی به اعضای جبهه پایداری تأکید کردند که برای رسیدن به وحدت لازم است همه گروه‌های انقلابی، انعطاف لازم را داشته باشند و این‌طور نباشد که بگویند می‌خواهیم به ۱۰۰ درصد خواسته‌هایم برسیم و درصورتی‌که ۶۰، ۷۰ درصد خواسته‌های آنها محقق شده باشد بهتر است تمکین کرده و به وحدت تن بدهند.»

حمیدرضا ترقی عضو شورای مرکزی حزب موتلفه هم چندی پیش تاکید کرده بود؛«قرار نیست نظر و نگاه پایداری ها بر جریان اصولگرا غالب شود.»

در همین راستا محمد مهاجری، فعال سیاسی اصولگرا ضمن تاکید براینکه رویه فعلی جبهه پایداری چیز جدیدی نیست، می گوید«جبهه پایداری همیشه یک متحد غیرقابل اتکا است و به هیچ وجه نمی شود روی آنها حساب کرد، چون حتی به حرف های دیروز خود پایبند نمی مانند. اعضای پایداری تکلیف شرعی را در لحظه احساس می کنند و در لحظه تصمیم می گیرند بنابراین هر کسی در جریان اصولگرایی اگر فکر می کند می تواند با جبهه پایداری وارد معامله و مذاکره شود، جز ساده لوحی توصیف دیگری نمی توان برای آن بیان کرد.»

او ادامه می دهد «پایداری معتقد است وحدت خیلی خوب است به شرطی که دیگران با ما وحدت کنند؛ نه آنکه ما از موضع مان عدول کنیم. ما خیلی خوب، آقا و گل هستیم و هر کسی می خواهد وحدت کند مثل ما شود تا ما با او وحدت می کنیم.»

ناصر ایمانی، فعال و تحلیلگر سیاسی اصولگرا هم تاکید دارد جریان اصول‌گرایی یک‌بار برای همیشه در جریان انتخابات اخیر مجلس، تکلیف خود را با جبهه پایداری مشخص کند. او می گوید«این‌گونه تداوم حضور کج‌دارومریز امکان ادامه ندارد. این روند از یک سو، به جریان اصول‌گرایی ضربه می‌زند و از سوی دیگر، تکلیف جریان پایداری را مشخص نمی‌کند. نمی‌خواهم بگویم که جمنا، شورای وحدت و... بدون ایراد و ضعف هستند اما بالاخره جماعتی در کنار یکدیگر تصمیم‌سازی سیاسی می‌کنند. معتقد هستم که جبهه پایداری راه خطایی را پیش‌ می‌رود و باید در نهایت تکلیف کار مشخص شود.»

ایمانی حتی به اصولگرایان این توصیه را می کند که«هیچ ترسی هم از دادن لیست جداگانه آن‌ها نباید داشت. در این چند سال جبهه اصول‌گرایان، هزینه‌های زیادی را بابت کنش‌های جبهه پایداری پرداخت کرده‌اند. تا چه زمانی این نوع هزینه دادن می‌خواهد ادامه داشته باشد.»

پایان سهم دادن اصولگرایان به پایداری ها؟

پازل های چیده شده از رویه حرکتی پایداری ها حکایت از آن دارد که فرزندان آیت الله مصباح ضمن آنکه به خوبی متوجه وضعیت نامناسب خود در بدنه رای اجتماعی هستند و تلاش دارند در پیوند با اصولگرایان وارد انتخابات مجلس شوند اما همچنان به دنبال آن هستند که سهم شان در لیست نهایی را بالا ببرند. استراتژی که بعید به نظر می رسد اصولگرایان اینبار به راحتی تن به آن بدهند. شاید از همین روست که برای احمدی نژاد و یارانش برای حضور در انتخابات کارت دعوت می فرستند، تا شاید در پیوند با باردیگر به قدرت پارلمانی بازگردند.