"زیر و بم" پرونده زنی که مسئول ترور شهید صیاد شیرازی بود

ايسنا/ زهره قائمي مسئول عمليات ترور و به شهادت رساندن سپهبد شهيد علي صياد شيرازي است. منافقين ترور سپهبد شهيد صياد شيرازي صبح روز بيست و يکم فروردين‌ماه سال ۱۳۷۸ در مقابل در منزل اين فرمانده که در آن زمان جانشين رئيس ستادکل نيرو‌هاي مسلح جمهوري اسلامي ايران بود و جلو ديدگان فرزندش انجام دادند. «من زهره قائمي فرزند کريم، متولد ۱۳۴۳، عاجزانه درخواست دارم مرا به‌عنوان پيک مريم رهايي به داخل اعزام نماييد. گواهي مي‌دهم در اين سالياني که با سازمان بوده‌ام...» زهره قائمي که از اعضاي تراز اول سازمان مجاهدين خلق ايران بود روز يکشنبه دهم شهريورماه سال ۱۳۹۲ در جريان حمله گروهي به پادگان اشرف واقع در خاک عراق در سن ۴۹ سالگي همراه حدود ۷۰ نفر ديگر از اعضاي سازمان منافقين به هلاکت رسيد. او طي سال‌هاي ۷۲ تا ۷۵ از مسئولان دفتر‌هاي مريم رجوي* بود. در برخي از منابع آمده است که او از جمله «توابين» سال ۶۷ بوده، اما پس از رهايي از زندان بلافاصله براي پيوستن به گروهک تروريستي منافقين به عراق رفته است. زهره قائمي که از ۱۲ سالگي فعاليت‌هاي سياسي خودش را با عضويت در سازمان مجاهدين خلق ايران آغاز کرد درباره زندگي و چگونگي عضويت در اين سازمان مي‌گويد: «سال ۱۳۴۳ در خانواده‌اي متوسط در تهران متولد و سال ۴۹ وارد مدرسه شدم. کلاس چهارم بودم که پدرم به‌علت بيماري سرطان فوت کرد. وضع مالي‌مان به نسبت وقتي که پدرم بود، سطحش پايين‌تر آمده بود، ولي مادرم هيچ‌وقت نمي‌گذاشت به ما بد بگذرد. سه سال راهنمايي را در مدرسه علوي درس خواندم. به‌علت اين‌که سعيد محسن** فاميل‌مان بود، برادرم سياسي شده و با سازمان آشنا بود. او من را هم از سال ۵۵ يا ۵۶ با سازمان آشنا کرد. کلاس دوم و سوم راهنمايي زندگينامه شهدا را خوانده بودم. تابستان ۵۸ همراه برادرم به انجمن ميثاق رفتم و از آن‌جا فعاليتم را که کار تبليغاتي بود شروع کردم. دکّه مي‌زديم، يا کار‌هاي تبليغاتي ديگر در محلات جنوب تهران، خيابان مولوي، ميدان خراسان انجام مي‌داديم. با شروع مدارس از انجمن محلات به دانش‌آموزي منتقل شدم، مدرسه «شيرين» به دانش‌آموزي جنوب وصل بود. من مدتي در شوراي مدرسه مسئول سياسي بودم.» پس از پيروزي انقلاب اسلامي و آغاز اعدام‌هاي خياباني طرفداران نظام، ترور‌هاي کور، به شهادت رساندن مردم بيگناه و ايجاد ناامني در شهر‌ها به دست اعضاي سازمان منافقين، چهره حقيقي اعضاي اين سازمان برملا شد. از همين رو زهره قائمي که به عنوان ميليشياي (نيروي شبه نظامي) فعاليت داشت پيش از ۳۰ خرداد ۶۰ از سوي عناصر انقلابي نظام مقدس جمهوري اسلامي ايران دستگير و به مدت پنج سال در زندان قزل‌حصار زنداني شد. زهره قائمي با ادبياتي که ويژه سازمان منافقين است درباره خروجش از ايران توضيح مي‌دهد: «سال ۶۵ که از زندان آزاد شدم، درصدد وصل بودم که نهايتاً دي‌ماه وصل شده و کد راديويي گرفتم و هفتم اسفند ۶۵ اعزام شدم». او پس از استقرار در کشور عراق، در نبرد‌هاي «آفتاب»، «چلچراغ» و «فروغ جاويدان» با دشمن هم‌دست و هم‌پيمان شد و در شوراي رهبري منافقين به عنوان يکي از فرماندهان ارشد عليه رزمندگان جمهوري اسلامي ايران جنگيد. قائمي در يادداشتي درخواست کرده بود: «من زهره قائمي فرزند کريم، متولد ۱۳۴۳، عاجزانه درخواست دارم مرا به‌عنوان پيک مريم رهايي به داخل اعزام نماييد. گواهي مي‌دهم در اين سالياني که با سازمان بوده‌ام، هرجا که راه باز شده، از فدا (در راه کسي يا مقصودي جان خود را دادن) و پرداخت مطلق بوده است و خدا را شکر مي‌کنم که با انقلاب رهايي‌بخش خواهر مريم، به اين ايمان رسيدم؛ و شب قدر از خدا خواستم که در اين راه عاقبت به خير شوم. ۱۱ بهمن ۷۵». او که از معاونين مريم رجوي به حساب مي‌آمد در جريان يک درگيري در مردادماه سال ۸۸ مورد هدف گلوله مستقيم قرار گرفت و با هلي‌کوپتر به بيمارستان ارتش آمريکا در بغداد منتقل و درمان شد.