المانیتور: آیا کاسه صبر استراتژیک تهران لبریز می شود؟

انتخاب/ چند روز پس از انفجار قدرتمند 2 ژوئیه که یکی از سوله‌های ارتقا سانتریفیوژ در سایت غنی سازی نطنز ایران را نابود کرد، همزمان گزارشی در اسرائیل منتشر شد مبنی بر اینکه بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر از یوشی کوهن، رئیس موساد خواسته که یک سال دیگر نیز در سمت خود باقی بماند. با این حال رئیس موساد، تنها موافقت کرده که 6 ماه دیگر به کار خود در این سمت ادامه دهد.

بن کاسپیت در المانیتور نوشت: چند روز پس از انفجار قدرتمند 2 ژوئیه که یکی از سوله‌های ارتقا سانتریفیوژ در سایت غنی سازی نطنز ایران را نابود کرد، همزمان گزارشی در اسرائیل منتشر شد مبنی بر اینکه بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر از یوشی کوهن، رئیس موساد خواسته که یک سال دیگر نیز در سمت خود باقی بماند. با این حال رئیس موساد، تنها موافقت کرده که 6 ماه دیگر به کار خود در این سمت ادامه دهد. اندکی پس از آن، در ساعاتی پیش از طلوع آفتاب 3 ژوئیه، اسرائیل ماهواره جاسوسی 16 اوفک خود را که بر روی موشک شاویت سوار شده بود، به فضا فرستاد. این ماهواره توانایی اسرائیل را در ردیابی حوادث سراسر جهان، به ویژه ایران افزایش می‌دهد. دوربین خاص و پیشرفته سوار شده بر روی این ماهواره توانایی شناسایی اجسامی به اندازه 50 سانتی متر (19.5 اینچ) تا فاصله 450 کیلومتر (280 مایل) را دارا است. ماهواره 16 اوفک حالا به شش ماهواره شناسایی دیگر اسرائیلی که در مدار زمین بوده و داده‌های جهانی را منتقل می‌کنند، پیوسته است.
در ادامه این مطلب آمده است: مقامات اطلاعاتی بر این باورند که ایران احتمالا در سیاست صبر استراتژیک خود تجدید نظر کند. خود ایرانی‌ها نیز این امر را قبول دارند. به عنوان مثال خبرگزاری دولتی ایرنا در ایران درباره این صبر استراتژیک گفت: «ایران تاکنون سعی کرده از تشدید بحران و ایجاد شرایط و موقعیت‌های غیرقابل پیش بینی اجتناب کند، اما عبور از خطوط قرمز جمهوری اسلامی ایران توسط کشورهای متخاصم، به ویژه رژیم صهیونیستی و آمریکا، به معنای آن است که این استراتژی نیازمند تجدید نظر است.»
در حال حاضر به نظر می‌رسد که ایرانی‌ها در حال بحث در مورد واکنش مناسب به اتفاق اخیر از جمله انفجار نطنز هستند. ظاهرا آنها نیز دیگر متقاعد شده‌اند که صبر و شکیبایی مشهور آنها در راستای اهداف هسته‌ای نظامی‌شان (!) و انتظار برای نتایج انتخابات ریاست جمهوری نوامبر آمریکا دیگر بس است.
سری انفجارهای اسرارآمیز در ایران از اواخر ماه ژوئن با انفجار در تاسیسات ساخت اسلحه در پارچین آغاز شد. سپس متعاقب آن یک بیمارستان در منطقه غرب تهران و سپس انفجاری در نطنز رخ داد که توجهات را به سوی خود جلب نمود. انفجار نطنز باعث تخریب شدید و آسیب رسیدن به بخش های قابل توجهی از تاسیسات شد که در آن ایران به تولید سانتریفیوژهای غنی سازی آی‌آر-6 و آی‌آر-8 اقدام می‌کرد.
یک سرلشکر سابق اطلاعات نظامی ارتش به المانیتور گفت: من تردید ندارم که ایرانی‌ها این روزها مشغول بازنگری در سیاست صبر استراتژیک خود هستند.
براساس گزارشی در اسرائیل، ایران اخیراً سعی کرده بود به منافع اسرائیل، مانند سفارتخانه‌ها و سایر امکان دیپلماتیک در سراسر جهان از جمله در قاره در اروپا حمله کند که البته این طرح با همکاری موساد و شرکای غربی‌اش خنثی شد. یک منبع ارشد امنیتی اسرائیل که نخواست نامش فاش شود به المانیتور گفت: اسرائیل در حال آماده شدن برای هرگونه واکنش احتمالی ایران است. احتمالا دارد ایران به وسیله یکی از گروه‌های نیابتی‌اش دست به اقدام بزند یا اینکه مثل هفته‌های گذشته متوسل به حملات سایبری شود.
با این حال، حتی یک واکنش آشکار از سوی ایران که نشان دهنده پایان صبر استراتژیک این کشور باشد، اسرائیل را از هدف نهایی‌اش یعنی خنثی کردن تمام تلاش‌های احتمالی ایران در توسعه توانایی تسلیحات هسته‌ای باز نمی‌دارد. منابع اطلاعاتی غربی ارزیابی می‌کنند که انفجار در نطنز 2 سال برنامه تسلیحات هسته‌ای ایران را عقب بیاندازد. یادلین، مدیر موسسه مطالعات امنیت ملی در گفتگو با المانیتور مدعی شد که تهران در حال تکمیل ساخت سانتریفیوژهای پیشرفته در نطنز بوده است. او با ذکر این موضوع افزود: این سانتریفیوژها قرار بود به شدت زمان دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای را تسریع کند. آنها شش تا هشت برابر سریعتر از سانتریفیوژهای قدیمی هستند که در قسمت زیرزمینی همان محل کار می‌کنند. هر کس در پشت حمله نطنز بود دقیقاً می‌دانست که چه می‌کند. یادلین از گمانه زنی در مورد گزارش‌های خارجی مبنی بر خرابکاری اسرائیل در این تاسیسات خودداری کرد.
تنش ایران و اسرائیل طی 2 سال گذشته عملا تبدیل به یک جنگ شده است. براساس گزارش منابع خارجی، این دو در دو ماه گذشته بارها علیه یکدیگر دست به حمله سایبری زده‌اند.
یک دیپلمات غربی که این تحولات را رصد می‌کند، گفت: انتظار می‌رود که در ماه‌های آینده این تنش‌ها افزایش یابد چرا که هر دو آن‌ها مشغول آماده کردن خود برای ماه نوامبر یعنی انتخابات ریاست جمهوری آمریکا هستند. ایران امیدوار است که جو بایدن بتواند با رسیدن به ریاست‌جمهوری دوباره به توافق هسته‌ای بازگردد. همزمان اسرائیل نیز در حال آماده سازی خود برای چنین اتفاقی است.
اسرائیل نگران این است که ایران دائماً زمان دستیابی خود به سلاح هسته‌ای(!) خود را کاهش دهد. منابع اطلاعاتی غربی به المانیتور گفتند که از زمانی که ترامپ آمریکا را از توافق قدرتهای جهانی با ایران در ماه مه سال 2018 خارج کرد، تهران با افزایش سانتریفیوژهای پیشرفته خود به موفقیت چشمگیری در غنی‌سازی دست یافت. اکنون نیز همین منابع می‌گویند که با انفجار در نطنز اختلال بزرگی در چرخه تولید اورانیوم ایران ایجاد شده است.
اسرائیل مسئولیت انفجار نطنز و سایر حوادثی که در روزهای اخیر در ایران رخ داده را به عهده نگرفته، اما یک منبع امنیتی خاورمیانه در گفتگو با نیویورک تایمز مدعی شد که بمبگذاری در این تاسیسات کار اسرائیل بوده است. این گزارش خشم عده‌ای در اسرائیل را برانگیخت، تا جایی که آویگدور لیبرمن، وزیر دفاع پیشین از بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر خواست تا جلوی دهان یک عده را بگیرد. ظاهراً مقصود لیبرمن از یک عده رئیس موساد کوهن بوده است. با این وجود، بعید است که نتانیاهو کوهن را ساکت کند و احتمالا این خود او بوده که به رئیس موساد مجوز ابراز چنین نظراتی را داده است.
نتانیاهو با توجه به بحران عمیق اقتصادی که اسرائیل را دربر گرفته، به شدت تحت فشار است. نتایج نظرسنجی این هفته حاکی از آن است که اعتماد عمومی نسبت به نتانیاهو برای حل بحران‌های کشور به ویژه در عرصه اقتصاد، به شدت کاهش یافته است. امروز تنها کارت نتانیاهو برای بازی، در حوزه امنیتی است. اسرائیل و شاید آمریکا بتوانند مانع از دستیابی ایران به موفقیت جدید هسته‌ای شوند، اما این اقدام همزمان می‌تواند باعث پایان صبر استراتژیک ایران شود.