پاسخ رهبر انقلاب به منتقدان حجاب اجباری در جامعه

تسنيم/ عدّه‌اي نادانسته همان خطّي را دنبال مي‌کنند که دشمن با آن‌همه خرج نتوانسته است آن خط را در کشور به نتيجه برساند. امام گفت: بايد حجاب وجود داشته باشد. عفاف و حجاب همواره طي اين چهار دهه اخير از مهم‌ترين مباحث فرهنگي جامعه ما بوده است؛ چرا که اين امر ريشه در باورهاي ديني کتب آسماني و حتي ريشه در تمدن ما ايرانيان داشته است. آنچه در دهه‌هاي اخير بيشتر مورد توجه قرار گرفته، صحبت از حد و حدود حجاب، مفهوم اصلي حجاب، نحوه فرهنگ‌سازي حجاب، قانون‌گذاري در مسئله عفاف و حجاب، نقش نهادهاي فرهنگي در گسترش فرهنگ عفاف و حجاب و ... بوده است. رهبر معظّم انقلاب اسلامي حدود دو سال پيش در ديدار با مداحان اهل‌بيت(ع) دربارۀ مسألۀ حجاب اجباري فرمودند: «آنچه بنده را حسّاس مي‌کند، اين است که ناگهان شما مي‌بينيد از دهان يک گروهي از افرادي که جزو خواص محسوب مي‌شوند، مسئله‌ي «حجاب اجباري» مطرح مي‌شود؛ معنايش اين است که يک عدّه‌اي نادانسته -حالا من مي‌گويم نادانسته؛ ان‌شاءالله نادانسته است- همان خطّي را دنبال مي‌کنند که دشمن با آن‌همه خرج نتوانسته است آن خط را در کشور به نتيجه برساند؛ همان خط را دارند دنبال مي‌کنند؛ در بين اينها روزنامه‌نگار هست، در بين اينها روشنفکرنما هست، در بين اينها آخوند و معمّم هست. [مي‌گويند] «امام که فرمودند بايد زن‌ها باحجاب باشند، همه‌ زن‌ها را نگفتند»! حرف بي‌خود! ما بوديم آن‌وقت، ما خبر داريم؛ چطور اين‌جور است؟ امام در مقابل يک منکر واضحي که به‌وسيله‌ي پهلوي و دنباله‌هاي پهلوي در کشور به وجود آمده بود، مثل کوه ايستاد، گفت بايد حجاب وجود داشته باشد. در مقابل همه‌ منکرات، امام همين‌جور محکم ايستاد. همان وقت بحث تجارت مشروبات الکلي بود؛ ما در شوراي انقلاب بوديم، جلسات مشترکي با دولت داشتيم، همان وقت کساني بودند که معتقد بودند تجارت مشروبات الکلي براي کشور فايده دارد، ما از اين فايده چطور صرف‌نظر کنيم؛ مايل بودند اين تجارت ادامه پيدا بکند، از بيرون شراب بياورند. امام قرص‌ومحکم ايستاد؛ در مقابل حرام الهي، امام بزرگوار مي‌ايستاد و ايستاد؛ اين حرام الهي بود. حالا آقا از آن طرف درآمده [مي‌گويد] که «آقا! اين گناه که مثلاً از غيبت بزرگ‌تر نيست؛ چرا شما در مقابل غيبت کسي را تعقيب نمي‌کنيد، در مقابل اين [کار] که مثلاً روسري را بردارد‌ يا بي‌حجاب باشد، تعقيب مي‌کنيد». ببينيد چه [خطايي]؟ عدم تشخيص؛ آنچه انسان [از آن] رنج مي‌برد، اين است که تشخيص نيست. ما که نگفتيم اگر کسي در خانه‌ خودش در مقابل نامحرم روسري‌اش را برداشت، ما او را تعقيب مي‌‌کنيم؛ [خير] ما او را تعقيب نمي‌کنيم، در خانه‌ خودش است، کار شخصي مي‌کند. آن کاري که در ملأ انجام مي‌گيرد، در خيابان انجام مي‌گيرد، يک کار عمومي است، يک کار اجتماعي است، يک تعليم عمومي است؛ اين [خطا]، براي حکومتي که به نام اسلام بر سرِ کار آمده است تکليف ايجاد مي‌کند. حرام کوچک و بزرگ ندارد؛ آنچه حرام شرعي است نبايستي به‌صورت آشکار در کشور انجام بگيرد.» (بيانات رهبر انقلاب در ديدار با مداحان 96/12/17)

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد

instagram.com/akharinkhabar