ايسنا/ پژوهشگران "دانشگاه گلاسگو" موفق شدند روش جديدي براي يافتن پروتئينهاي مناسب ارائه دهند که به زمان کمتري نياز دارد.
براي اين که دارويي در سلولها و يا اندامهايي که عملکرد طبيعي ندارند، مؤثر باشد، بايد ابتدا به يک گيرنده پروتئيني خاص در غشاي سلول متصل شود. گيرندهها ميتوانند ساختار مولکولي خود را با روشهاي گوناگوني تغيير دهند تا فقط ساختار مورد نظر، اثر درماني دارو را مشخص کنند.
اين پژوهش روش جديدي از ارزيابي واکنش داروها را نسبت به گيرندههاي پروتئين نشان ميدهد و قابليت بهبود گسترش دارو در بدن و کاهش تعداد آزمايشهاي دارويي را فراهم ميکند.
اين روش جديد که با همکاري پژوهشگران "دانشگاه گلاسگو" (University of Glasgow) و "دانشگاه ويسکانسين در ميلواکي" (UWM) ابداع شده، ميتواند ميزان زمان و فعاليت مورد نياز براي يافتن گيرندههاي پروتئيني که عملکرد درستي دارند، کاهش دهد.
"والريکا رايسو" (Valerica Raicu)، استاد فيزيک دانشگاه ويسکانسين در ميلواکي و نويسنده ارشد اين پژوهش گفت: اين بررسي، حوزه گستردهاي را براي يافتن داروي مناسب و طبقهبندي داروها نشان ميدهد. ما با کمک اين روش ميتوانيم نحوه واکنش متفاوت هر گيرنده را به داروهاي گوناگون مشخص کنيم.
وي افزود: ما اين گيرندههاي پروتئيني را گيرندههاي دوتايي ميپنداشتيم که با ترکيب دارويي فعال ميشوند اما در اين پژوهش دريافتيم که گيرندهها ميتوانند واکنشهاي متفاوتي نشان دهند.

پژوهشگران ابتدا اين روش را با استفاده از پروتئينهاي فلورسنت که توسط پروفسور "لونل پوپا" (Ionel Popa)، استاد دانشگاه ويسکانسين در ميلواکي توليد شده بودند، آزمايش کردند. سپس، اين روش را روي يک گيرنده فاکتور رشد مورد بررسي قرار دادند. آنها در مرحله بعد، اين روش را براي گروهي از گيرندههاي پروتئين موسوم به GPCR"" به کار بردند.
"گرام ميليگان" (Graeme Milligan)، مدير بخش بيوشيمي دانشگاه گلاسگو گفت: اين روش جديد تشخيص تعامل پروتئين، در طبقهبندي داروهاي متفاوت، اهميت زيادي دارد. اين روش به ما امکان ميدهد دليل تأثير برخي داروها و مؤثر نبودن برخي ديگر را کشف کنيم و به احتمال کارايي آنها در درمان بسياري از بيماريها پي ببريم.
اين پژوهش، در مجله Nature Methods به چاپ رسيده است.
بازار