ما در عصر جدیدی از زمین شناسی زندگی می کنیم!
مجله ایلیاد/ ظرف دو سال، کمیسیون بین‌المللی چینه‌شناسی (ICS) توانست تصمیم مهمی بگیرد. یک کارگروه ۲۹ رأی مثبت به قرارگیری در یک عصر مدرن تازه داد و سعی دارد آن‌را در دو سال آینده در ICS بررسی کند. اگر چیزی در مورد این ماموریت نشنیده‌اید، به ما اعتماد کنید؛ برای تغییر نمودار زمان رسمی، دانشمندان تاریخچه‌ی سیاره‌ی زمین را نشانه‌گذاری می‌کنند. سازمان ICS بزرگترین سازمان درون اتحادیه‌ی بین‌المللی علوم زمین‌شناسی «IUGS» است، یک ارگان هماهنگ‌کننده با دانشمندانی از ۱۲۱ کشور و منطقه در سراسر جهان. این کمیسیون فقط یک بخش از IUGS است، اما وظیفه‌ی مهمی در تعیین استانداردهایی دارد که گذشته‌ی زمین را به ۱۲۱ کشور و منطقه در جهان تقسیم می‌کند. ما با برخی از این بخش‌ها به‌خوبی آشنایی داریم. بیشتر کودکانِ عاشق دایناسورها می‌توانند حداقل یک یا دو مورد از سه دوره‌ی تشکیل‌دهنده‌ی عصر مزوزوئیک را نام ببرند.
همه از این خاطرات زمین‌شناختی راضی هستند. خب، وقتی تاثیر بشر بر روی سیاره‌ی زمین را در نظر بگیریم، بیشتر آن یک حیله و نیرنگ به‌نظر می‌رسد. خیلی سخت نیست که به اطرافمان نگاه کنیم و از خودمان بپرسیم که آیا سهم ما در پوسته‌ی این سیاره نشان‌دهنده‌ی حضور ما بر روی زمین است. کاوشگران آینده‌ی دنیای ما به راحتی می‌توانند نشانه‌های اتفاقات عجیبی که در زمان حیات بشر مدرن افتاده را ببینند. حتی وقتی شهرها فرو بریزند، جاده‌ها فرسوده شوند و ضایعات ما در اعماق لایه‌های متوالی سنگ‌های رسوبی مدفون شوند، هنوز نشانه‌هایی از حضور ما در هنرهای هسته‌ای و نشانه‌های بیشماری از افت تنوع زیستی قابل مشاهده است.
ایده‌ی عصر «آنتروپوسین» که توسط بشر تعیین شده در سال‌های اخیر بسیار محبوبیت پیدا کرده، اما زمین‌شناسان قرار نیست این برچسب جدید را بدون بحثِ طولانی در مورد نقاط ضعف و قوت آن بچسبانند. مطمئناً، در لایه‌هایی از سنگ‌ها نشانه‌هایی از خودمان را به‌جا گذاشته‌ایم، اما این مساله تنها زمانی تاثیرگذار است که بتوانیم آن‌را درست درک کنیم. برخی از زمین‌شناسان می‌گویند که اگر به عقب برگردیم و «زمان عمیق» را درک کنیم، آنگاه ممکن است اثرانگشت زمین‌شناختی ما آنچنان مهم به نظر نرسد. این همان نقطه‌ی عطف و جزئیات ظریفی است که زمین‌شناسان در مورد آن صحبت می‌کنند، درست همانند وقتی که آغاز چنین عصر جدیدی را در نظر می‌گیریم. «مت اجورث» باستان‌شناس دانشگاه لستر، یکی از اعضای کارگروه است که متقاعد نشده این جهش یک جهش خوب بوده باشد.
اجورث می‌گوید: «شواهد چینه‌شناختی، عصر آنتروپوسین با چندین آغاز را نشان می‌دهد، نه با یک شروع و منشاء. تشخیص زمان شروع عصر جدید بر اساس تنها یک نشانگر، مثل سطوح رادیونوکلئوتید، مانع از درک علمی مشارکت بشر در تغییر سیستم زمین می‌شود.» تصمیمِ CIS برای تفکیک عصر فعلی «هولوسن» به سه دوره‌ی متمایز به نام «نورث گریپین»، «گرینلندین» و «مگالایان» بر اساس تغییرات آب و هوایی که بر اجدادِ مهاجر ما تاثیر گذاشته‌اند یک تصمیم دشوار است. بعضی‌ها نگران هستند که این تصمیم بر تعاریفِ کارگروه آنتروپوسین تاثیر بگذارد.
در سال ۲۰۱۶، در کنگره‌ی بین‌المللی زمین‌شناسی در شهر کیپ، کمیسیون به‌طور غیررسمی یک پیشنهاد برای پایان عصر هولوسن در میانه‌ی قرن بیستم همسو با آزمایش‌های هسته‌ای اعلام کرد. در حالی که این پیشنهاد رسمی نبود، اما مشخص بود که بیشتر اعضا خواهان تجدیدنظر بودند. رأی هفته‌ی گذشته‌ی کارگروه آنتروپوسین اکنون نشان می‌دهد که این پیشنهاد در سال ۲۰۲۱ به ICS فرستاده خواهد شد. فعلاً می‌توانید نمودار زمانی زمین‌شناسی کلاسیک را بر روی دیوار اتاقتان نگه دارید تا تصمیمات رسمی اعلام شود. به هر حال، این کارها به زمان زیادی نیاز دارند.