مجله ايلياد/ ظرف دو سال، کميسيون بين‌المللي چينه‌شناسي (ICS) توانست تصميم مهمي بگيرد. يک کارگروه ۲۹ رأي مثبت به قرارگيري در يک عصر مدرن تازه داد و سعي دارد آن‌را در دو سال آينده در ICS بررسي کند. اگر چيزي در مورد اين ماموريت نشنيده‌ايد، به ما اعتماد کنيد؛ براي تغيير نمودار زمان رسمي، دانشمندان تاريخچه‌ي سياره‌ي زمين را نشانه‌گذاري مي‌کنند. سازمان ICS بزرگترين سازمان درون اتحاديه‌ي بين‌المللي علوم زمين‌شناسي «IUGS» است، يک ارگان هماهنگ‌کننده با دانشمنداني از ۱۲۱ کشور و منطقه در سراسر جهان. اين کميسيون فقط يک بخش از IUGS است، اما وظيفه‌ي مهمي در تعيين استانداردهايي دارد که گذشته‌ي زمين را به ۱۲۱ کشور و منطقه در جهان تقسيم مي‌کند. ما با برخي از اين بخش‌ها به‌خوبي آشنايي داريم. بيشتر کودکانِ عاشق دايناسورها مي‌توانند حداقل يک يا دو مورد از سه دوره‌ي تشکيل‌دهنده‌ي عصر مزوزوئيک را نام ببرند. همه از اين خاطرات زمين‌شناختي راضي هستند. خب، وقتي تاثير بشر بر روي سياره‌ي زمين را در نظر بگيريم، بيشتر آن يک حيله و نيرنگ به‌نظر مي‌رسد. خيلي سخت نيست که به اطرافمان نگاه کنيم و از خودمان بپرسيم که آيا سهم ما در پوسته‌ي اين سياره نشان‌دهنده‌ي حضور ما بر روي زمين است. کاوشگران آينده‌ي دنياي ما به راحتي مي‌توانند نشانه‌هاي اتفاقات عجيبي که در زمان حيات بشر مدرن افتاده را ببينند. حتي وقتي شهرها فرو بريزند، جاده‌ها فرسوده شوند و ضايعات ما در اعماق لايه‌هاي متوالي سنگ‌هاي رسوبي مدفون شوند، هنوز نشانه‌هايي از حضور ما در هنرهاي هسته‌اي و نشانه‌هاي بيشماري از افت تنوع زيستي قابل مشاهده است. ايده‌ي عصر «آنتروپوسين» که توسط بشر تعيين شده در سال‌هاي اخير بسيار محبوبيت پيدا کرده، اما زمين‌شناسان قرار نيست اين برچسب جديد را بدون بحثِ طولاني در مورد نقاط ضعف و قوت آن بچسبانند. مطمئناً، در لايه‌هايي از سنگ‌ها نشانه‌هايي از خودمان را به‌جا گذاشته‌ايم، اما اين مساله تنها زماني تاثيرگذار است که بتوانيم آن‌را درست درک کنيم. برخي از زمين‌شناسان مي‌گويند که اگر به عقب برگرديم و «زمان عميق» را درک کنيم، آنگاه ممکن است اثرانگشت زمين‌شناختي ما آنچنان مهم به نظر نرسد. اين همان نقطه‌ي عطف و جزئيات ظريفي است که زمين‌شناسان در مورد آن صحبت مي‌کنند، درست همانند وقتي که آغاز چنين عصر جديدي را در نظر مي‌گيريم. «مت اجورث» باستان‌شناس دانشگاه لستر، يکي از اعضاي کارگروه است که متقاعد نشده اين جهش يک جهش خوب بوده باشد. اجورث مي‌گويد: «شواهد چينه‌شناختي، عصر آنتروپوسين با چندين آغاز را نشان مي‌دهد، نه با يک شروع و منشاء. تشخيص زمان شروع عصر جديد بر اساس تنها يک نشانگر، مثل سطوح راديونوکلئوتيد، مانع از درک علمي مشارکت بشر در تغيير سيستم زمين مي‌شود.» تصميمِ CIS براي تفکيک عصر فعلي «هولوسن» به سه دوره‌ي متمايز به نام «نورث گريپين»، «گرينلندين» و «مگالايان» بر اساس تغييرات آب و هوايي که بر اجدادِ مهاجر ما تاثير گذاشته‌اند يک تصميم دشوار است. بعضي‌ها نگران هستند که اين تصميم بر تعاريفِ کارگروه آنتروپوسين تاثير بگذارد. در سال ۲۰۱۶، در کنگره‌ي بين‌المللي زمين‌شناسي در شهر کيپ، کميسيون به‌طور غيررسمي يک پيشنهاد براي پايان عصر هولوسن در ميانه‌ي قرن بيستم همسو با آزمايش‌هاي هسته‌اي اعلام کرد. در حالي که اين پيشنهاد رسمي نبود، اما مشخص بود که بيشتر اعضا خواهان تجديدنظر بودند. رأي هفته‌ي گذشته‌ي کارگروه آنتروپوسين اکنون نشان مي‌دهد که اين پيشنهاد در سال ۲۰۲۱ به ICS فرستاده خواهد شد. فعلاً مي‌توانيد نمودار زماني زمين‌شناسي کلاسيک را بر روي ديوار اتاقتان نگه داريد تا تصميمات رسمي اعلام شود. به هر حال، اين کارها به زمان زيادي نياز دارند. ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد