مهر/ به گفته محققان، مغز انسان بهگونهاي تکامل پيداکرده که به ما در راستاي استفاده از محيط پيرامون و جهانمان ياري کند. بهعنوان نمونه در قرن نوزدهم ميلادي، پزشکان براي درمان زنان مضطرب و داراي تشويش، استفاده از ميل بافتني و بافتن لباسهاي کاموايي را تجويز کرده و اين درمان معمولاً مثمرثمر بود.
در اين حالت، دستان بهطور مداوم و يکسان اقدام به انجام حرکاتي تکراري کرده و مغز ميداند نتيجه اين حرکات منظم، يک کلاه يا لباس پشمي است و درنتيجه سيستم اعصاب و مغز آرام ميشود. به نظر ميرسد که کار يدي و اينگونه فعاليتها موجب بروز خشنودي در مغز ميشود.
«کلي لمبرت»، پژوهشگر ارشد از دانشگاه ريچموند، در اين رابطه ميگويد: «من اين کار را ميتوانم با عنوان داروهاي رفتاري توصيف کنم. در اين حالت، مغز ما براثر فعاليتهايي که انجام ميدهيم و يا حرکات بدن ما واکنش نشان داده و تغيير ميکند. اين تغييرات مشابه تغييراتي است که توسط دارو در بدن ايجاد ميشوند.»
وي در ادامه ميافزايد: «نحوه انجام کارهاي امروزي بهگونهاي است که ما فقط روي صندلي نشستهايم و دکمهها را فشار ميدهيم. اين موضوع ميتواند قابليت کنترل محيطي را در انسان کاهش دهد.»
محققان توصيه ميکنند تا آنجايي که ميتوانيد خود را درگير کارهاي دستي کرده و سعي کنيد در خانه يا محل کار، از دستانتان براي انجام کارهاي مختلف استفاده کنيد. اين موضوع روي شرايط مغزي شما تأثير داشته و توانائيهايتان را زيادتر ميکند.
بازار