مهر/ محققان سياهچالهاي در يک کهکشان همسايه کشف کردهاند که در فاصله ۷۰۰ ميليون سال نوري از زمين قرار دارد و حجم آن ۴۰ ميليارد بار بزرگتر از خورشيد است.
ستاره شناسان انستيتو مکس پلانک در رصدخانه دانشگاه مونيخ بزرگترين سياهچاله در کهکشان همسايه را به وسيله اندازه گيري مستقيم حجم آن رصد کرده اند.
اين سياهچاله در فاصله ۷۰۰ ميليون سال نوري از زمين و در خوشه کهکشان هاي Abell۸۵ در صورت فلکي Cetus قرار دارد. سياهچاله مذکور ۴۰ ميليارد بار بزرگتر از خورشيد است.
در فرضيه کوچکترين سياهچاله ۲۲ ميکروگرم است. اين در حالي است که محققان انستيتو مکس پلانک به رهبري رالف بندر سياهچاله اي کشف کرده اند که بزرگتر از کل خوشه هاي ستاره اي ابرهاي کوچک و بزرگ ماژلانيک است.
محققان با استفاده از اطلاعات فوتومتري و طيف سنجي ثبت شده توسط Very Large Telescope اين سياهچاله را کشف کرده اند. ابرسياهچاله مذکور در مرکز کهکشاني به نام Holm۱۵A در خوشه Abell۸۵ قرار دارد که متشکل از ۵۰۰ کهکشان جداگانه است. Holm۱۵A نيز خود کهکشان سنگيني است و حجم آن ۲ هزار ميليارد بار بيشتر از خورشيد است.
با وجود منطقه مرکزي آن بسيار متراکم و محو است و عرض آن ۱۵ هزار سال نوري است. به همين دليل دانشمندان به وجود سياهچاله در اين منطقه مشکوک شدند. آنها توانستند به وسيله حرکت ستارگان و گازها به طور مستقيم حجم سياهچاله را از فاصله ۷۰۰ ميليون سال نوري اندازه گيري کنند.
محققان در مرکزHolm۱۵A نوري خميده کشف کردند که نشان مي داد ستارگان اين منطقه به دليل رويدادي از آنجا بيرون رانده شده اند. يکي از دلايل احتمالي اين امر ادغام ۲ کهکشان با سياهچاله هايي در مرکز آنها است. همزمان با نزديک شدن سياهچاله هاي مرکزي به يکديگر، ستارگاني که در اطراف آنها قرار دارند، بيرون رانده مي شوند و در عوض مقدار اندکي گاز به جاي آنها باقي مي ماند تا ستارگان جديد را به وجود بياورند.
جنز توماس که مدل هاي رايانشي ديناميکي را در اين پژوهش فراهم کرده مي گويد: نسل جديد شبيه سازي هاي رايانشي از ادغام کهکشان ها به ما کمک مي کند ويژگي هاي اين رويداد را نيز پيش بيني کنيم.
محققان اميدوارند با مطالعه ساختار Holm۱۵A حجم سياهچاله در مرکز دوردسترين کهکشان ها را اندازه گيري کنند.
بازار