ايرنا/ نتايج يک مطالعه جديد نشان داد که همکاريهاي بينالمللي براي نجات لايه اُزن، سرعت پيشرفت تغييرات اقليمي را تا ۲۵ درصد کاهش داده است.
با تمام گزارشهاي منفي که در مورد اوضاع اقليم در جهان منتشر ميشود، طبيعي است اگر احساس نااميدي کنيم. اما نتايج پژوهش جديد محققان دانشگاه نيو ساوت ولز (UNSW) حاکي از آن است که انعقاد پروتکل مونترال در دهه ۸۰ ميلادي که ترميم و بازيابي لايه اُزن را ممکن کرد، اثرات مثبت ديگري نيز داشته است که از آن جمله ميتوان به مهار پيامدهاي تغييرات اقليمي اشاره کرد.
لايه اُزن که بخشي از لايه استراتوسفر در جوّ است، با جذب شماري از مخربترين اشعههاي خورشيد به حفظ حيات در کره زمين کمک ميکند. در اواسط دهه ۸۰ ميلادي، دانشمندان وجود سوراخي بزرگ را در لايه اُزن بر فراز قطب جنوب کشف کردند. در واکنش به اين اکتشاف نگران کننده، در عرض کمتر از چند سال ۲۰۰ کشور عضو سازمان ملل متحد پروتکل مونترال را امضا کردند که استفاده از کلروفلوروکربن ها را که عامل بروز اين سوراخ بودند، ممنوع ميکرد.
با گذشت سي سال از آن روز، امروز سوراخ لايه اُزن با سرعتي بالا در حال ترميم است و حال نتايج تحقيقات محققان نشان ميدهد که همپيماني کشورهاي عضو سازمان ملل در قراردادي چون مونترال باعث شده تا ميانگين دماي جهان تا اواسط قرن بيست و يکم دستکم يک درجه سلسيوس پايينتر از آن چيزي که تخمين زده ميشد، باشد. اين کاهش دمايي در قطب شمال به ۳ تا ۴ درجه سلسيوس نيز ميرسد.
ريشاو گويال مولف ارشد اين پژوهش ميگويد: «کلروفلوروکربنها در حالت انبوه هزاران بار مخربتر از گاز گلخانهاي دياکسيد کربن هستند، بنابراين پروتکل مونترال نه تنها لايه اُزن را نجات داد بلکه گرمايش زمين را نيز به طور قابل توجهي کاهش داد. در واقع اين پروتکل در مقايسه با پيمان کيوتو که به طور خاص براي کاهش انتشار گازهاي گلخانهاي تنظيم شده بود، تاثير بيشتري بر گرمايش زمين داشت. اقداماتي که در راستاي پيمان کيوتو انجام شد، تا اواسط قرن بيست و يکم در مقايسه با يک درجه کاهش حاصل از پروتکل مونترال، دماي زمين را تنها تا ۰.۱۲ درجه سلسيوس کاهش خواهد داد.»
پروتکل مونترال علاوه بر کاهش دماي سطحي زمين، ديگر اثرات منفي ناشي از تغييرات اقليمي را نيز مهار کرده است. ذوب صفحه يخي گرينلند و افزايش سطح درياها نيز به لطف انعقاد اين پيمان جهاني امروز با سرعت پايينتري در حال رخ دادن هستند.
گزارش کامل اين مطالعه در مجله Environmental Research Letters منتشر شده است.
بازار