معرفی مهم‌ترین برج‌های آب جهان

ایسنا/ دانشمندان سراسر جهان 78 سیستم آب یخبندان کوهستانی سیاره زمین را ارزیابی کردند و برای اولین‌بار ضمن ارزیابی میزان آسیب‌پذیری آن‌ها در برابر تغییرات محیطی و اقتصادی آینده، آن‌ها را از نظر اهمیت رده‌بندی کردند.
این سیستم‌ها که به برج‌های کوهستانی معروف هستند، آب را از طریق یخچال‌های طبیعی، توده‌های برفی، دریاچه‌ها و نهرها ذخیره و حمل می‌کنند و از این طریق منابع آبی با ارزش را برای 1.9 میلیارد نفر(تقریبا یک چهارم از جمعیت جهان) در سطح جهان تامین می‌کنند.
نتایج این تحقیق نشان داد که برج‌های جهانی آب در بسیاری از موارد بحرانی، به دلیل تهدیدهای مربوط به تغییرات آب و هوایی، افزایش جمعیت، سوء مدیریت منابع آب و سایر عوامل ژئوپلیتیکی در معرض خطر هستند.
علاوه‌بر این محققان نتیجه گرفتند، تدوین راهبردهای بین‌المللی در حفاظت از کوه‌های خاص و سیاست‌های انطباق با تغییرات آب و هوایی برای محافظت از اکوسیستم‌ها و افراد ضروری است.

از 78 برج جهانی آب شناسایی شده، برج‌های آسیایی به سیستم‌های رودخانه‌ای از جمله هند، طارم‌، آمو دریا، سیردریا، گنگ-براهماپوترا وابسته هستند که مهم‌ترین و خطرناک‌ترین برج‌های آبی محسوب می‌شوند.

براساس این تحقیقات، وابسته‌ترین سیستم کوهستانی، برج آب هند است و برج آب ایندوس که از مناطق وسیعی از رشته کوه‌های هیمالیا تشکیل شده و بخش‌هایی از افغانستان، چین، هند و پاکستان را پوشش می‌دهد نیز یکی دیگر از آسیب‌پذیرترین‌ها در این زمینه است.
محققان برای تعیین اهمیت این 78 برج آب، عوامل مختلفی تعیین کردند که مشخص کند جوامعی که در پایین این رودها زندگی می‌کنند برای تامین آب به چه میزان به این سیستم‌ها وابسته هستند. آنان همچنین براساس پیش‌بینی وضعیت آب و هوای آینده و تغییرات اقتصادی، هر برج آب را برای تعیین آسیب‌پذیری منابع آب و همچنین مردم و اکوسیستم‌های وابسته به آن‌ها ارزیابی کردند.
این تحقیق توسط 32 دانشمند از سراسر جهان صورت گرفته است. پروفسور والتر ایمرزل و دکتر آرتور لوتز از دانشگاه اوترخت از محققان برجسته در زمینه آب و تغییرات آب و هوایی در کوهستان‌های جنوبی آسیا نیز در این تحقیق شرکت داشتند.

پروفسور ایمرزل اظهار کرد: آنچه این تحقیق را برجسته کرده، ارزیابی اهمیت برج‌های آب نه بر اساس میزان ذخیره آب و تامین آن‌هاست، بلکه میزان نیاز آب کوهستان برای افراد در پایین رودها، ضعف سیستم‌ها، آسیب‌پذیری جوامع و بررسی تغییرات احتمالی در چند دهه آینده است.

دکتر لوتز گفت: "با ارزیابی کلیه برج‌های آب یخبندان روی زمین، حوضه اصلی را که باید در صدر برنامه‌های سیاسی منطقه‌ای و جهانی باشد، شناسایی کردیم."

پروفسور یاو تاندانگ، از موسسه تحقیقات فلات تبت آکادمی علوم چین گفت: "افزایش دو درجه سانتی‌گراد، همان طور که توسط کنفرانس پاریس در مورد تغییرات آب و هوا اعلام شده، می‌تواند باعث افزایش دما 4 درجه سانتی‌گراد در برج‌های آسیا شود."

وی در ادامه افزود: تا سال 2060 و 2070، افزایش درجه حرارت به دلیل تغییرات آب و هوایی می‌تواند منجر به کاهش یخچال‌های این منطقه شود. به عبارت دیگر، یخچال‌های طبیعی در حال ذوب شدن در برج‌های آب آسیا می‌توانند باعث کاهش تامین آب برای افرادی شوند که در دهه‌های آینده در پایین رود زندگی می کنند.
پروفسور یاو تاندانگ، اولین دانشمندی است که تغییرات یخچال‌های طبیعی در فلات تبت را مورد مطالعه قرار داده و سال‌های زیادی را صرف مطالعه تغییرات در برج‌های آبی آسیا کرده است. وی همچنین دانشمند ارشد پروژه Pan-TPE است که از این تحقیق حمایت می‌کند. پروژه Pan-TPE در سال 2018 توسط آکادمی علوم چین آغاز شد و یک برنامه علمی بین‌المللی برای بررسی آب، اکوسیستم و تاثیرات انسانی در منطقه با محوریت تغییرات برج‌های آب آسیاست.
نتایج این تحقیق در نشریه Nature منتشر شده است.