معرفی مهم‌ترین برج‌های آب جهان

ايسنا/ دانشمندان سراسر جهان 78 سيستم آب يخبندان کوهستاني سياره زمين را ارزيابي کردند و براي اولين‌بار ضمن ارزيابي ميزان آسيب‌پذيري آن‌ها در برابر تغييرات محيطي و اقتصادي آينده، آن‌ها را از نظر اهميت رده‌بندي کردند. اين سيستم‌ها که به برج‌هاي کوهستاني معروف هستند، آب را از طريق يخچال‌هاي طبيعي، توده‌هاي برفي، درياچه‌ها و نهرها ذخيره و حمل مي‌کنند و از اين طريق منابع آبي با ارزش را براي 1.9 ميليارد نفر(تقريبا يک چهارم از جمعيت جهان) در سطح جهان تامين مي‌کنند. نتايج اين تحقيق نشان داد که برج‌هاي جهاني آب در بسياري از موارد بحراني، به دليل تهديدهاي مربوط به تغييرات آب و هوايي، افزايش جمعيت، سوء مديريت منابع آب و ساير عوامل ژئوپليتيکي در معرض خطر هستند. علاوه‌بر اين محققان نتيجه گرفتند، تدوين راهبردهاي بين‌المللي در حفاظت از کوه‌هاي خاص و سياست‌هاي انطباق با تغييرات آب و هوايي براي محافظت از اکوسيستم‌ها و افراد ضروري است. از 78 برج جهاني آب شناسايي شده، برج‌هاي آسيايي به سيستم‌هاي رودخانه‌اي از جمله هند، طارم‌، آمو دريا، سيردريا، گنگ-براهماپوترا وابسته هستند که مهم‌ترين و خطرناک‌ترين برج‌هاي آبي محسوب مي‌شوند. براساس اين تحقيقات، وابسته‌ترين سيستم کوهستاني، برج آب هند است و برج آب ايندوس که از مناطق وسيعي از رشته کوه‌هاي هيماليا تشکيل شده و بخش‌هايي از افغانستان، چين، هند و پاکستان را پوشش مي‌دهد نيز يکي ديگر از آسيب‌پذيرترين‌ها در اين زمينه است. محققان براي تعيين اهميت اين 78 برج آب، عوامل مختلفي تعيين کردند که مشخص کند جوامعي که در پايين اين رودها زندگي مي‌کنند براي تامين آب به چه ميزان به اين سيستم‌ها وابسته هستند. آنان همچنين براساس پيش‌بيني وضعيت آب و هواي آينده و تغييرات اقتصادي، هر برج آب را براي تعيين آسيب‌پذيري منابع آب و همچنين مردم و اکوسيستم‌هاي وابسته به آن‌ها ارزيابي کردند. اين تحقيق توسط 32 دانشمند از سراسر جهان صورت گرفته است. پروفسور والتر ايمرزل و دکتر آرتور لوتز از دانشگاه اوترخت از محققان برجسته در زمينه آب و تغييرات آب و هوايي در کوهستان‌هاي جنوبي آسيا نيز در اين تحقيق شرکت داشتند. پروفسور ايمرزل اظهار کرد: آنچه اين تحقيق را برجسته کرده، ارزيابي اهميت برج‌هاي آب نه بر اساس ميزان ذخيره آب و تامين آن‌هاست، بلکه ميزان نياز آب کوهستان براي افراد در پايين رودها، ضعف سيستم‌ها، آسيب‌پذيري جوامع و بررسي تغييرات احتمالي در چند دهه آينده است. دکتر لوتز گفت: "با ارزيابي کليه برج‌هاي آب يخبندان روي زمين، حوضه اصلي را که بايد در صدر برنامه‌هاي سياسي منطقه‌اي و جهاني باشد، شناسايي کرديم." پروفسور ياو تاندانگ، از موسسه تحقيقات فلات تبت آکادمي علوم چين گفت: "افزايش دو درجه سانتي‌گراد، همان طور که توسط کنفرانس پاريس در مورد تغييرات آب و هوا اعلام شده، مي‌تواند باعث افزايش دما 4 درجه سانتي‌گراد در برج‌هاي آسيا شود." وي در ادامه افزود: تا سال 2060 و 2070، افزايش درجه حرارت به دليل تغييرات آب و هوايي مي‌تواند منجر به کاهش يخچال‌هاي اين منطقه شود. به عبارت ديگر، يخچال‌هاي طبيعي در حال ذوب شدن در برج‌هاي آب آسيا مي‌توانند باعث کاهش تامين آب براي افرادي شوند که در دهه‌هاي آينده در پايين رود زندگي مي کنند. پروفسور ياو تاندانگ، اولين دانشمندي است که تغييرات يخچال‌هاي طبيعي در فلات تبت را مورد مطالعه قرار داده و سال‌هاي زيادي را صرف مطالعه تغييرات در برج‌هاي آبي آسيا کرده است. وي همچنين دانشمند ارشد پروژه Pan-TPE است که از اين تحقيق حمايت مي‌کند. پروژه Pan-TPE در سال 2018 توسط آکادمي علوم چين آغاز شد و يک برنامه علمي بين‌المللي براي بررسي آب، اکوسيستم و تاثيرات انساني در منطقه با محوريت تغييرات برج‌هاي آب آسياست. نتايج اين تحقيق در نشريه Nature منتشر شده است. ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد