ايسنا/ ناسا از برنامه "ساخت پايگاه" بر روي سطح ماه که جزئي از پروژه "آرتميس" در سال ۲۰۲۴ است، پرده برداشت.
"آرتميس"(Artemis) پروژه بزرگ پيش روي ناسا است که هدف آن بازگشت انسان به ماه و سپس قدم گذاشتن انسان روي مريخ است.
ناسا قصد دارد در سال ۲۰۲۴ ميلادي، با انجام پروژه "آرتميس" اولين زن و مرد بعدي را به سطح کره ماه اعزام کند. هماکنون ناسا اقدامات متعددي را در راستاي تحقق اين رويا انجام ميدهد و به شرکتهاي فضايي بودجه لازم را اعطا کرده تا تجهيزات مورد نياز براي سفر به ماه را فراهم کنند. حال ناسا از برنامه خود براي ساخت "پايگاه"(base camp) در ماه خبر داده است.
اين طرح نتيجه گزارش ۱۳ صفحهاي ارائه شده توسط ناسا در تاريخ دوم آوريل به شوراي ملي فضايي، يک گروه مشاوره به رئيس جمهور دونالد ترامپ است که توسط مايک پنس معاون رئيسجمهور ايالات متحده آمريکا اداره ميشود.
در بخش اعظمي از اين گزارش که "برنامه ناسا براي توسعه و اکتشاف در ماه" نام دارد ناسا درباره برنامه خود براي فرود آمدن بر ماه در سال ۲۰۲۴ شفاف سازي کرده و توضيح داده است.
"جيم برايدنستاين"(Jim Bridenstine) مدير ناسا در بيانيهاي گفت: پس از ۲۰ سال زندگي مداوم در مدار نزديک زمين، اکنون ما آماده چالش بزرگ بعدي کاوش در فضا هستيم و آن حضور پايدار در ماه و اطراف آن است. در سالهاي آينده پروژه آرتميس به عنوان "ستاره جدي"(North Star) عمل خواهد کرد، زيرا ما قصد اکتشافات زيادي در ماه را داريم و هدف ما يافتن نشانههاي اصلي مورد نياز براي اولين مأموريت انساني به مريخ خواهد بود.
مدار نزديک زمين معمولاً تعريف مداري بر گرد زمين است که مکان هندسياش از سطح زمين تا ارتفاع دو هزار کيلومتر ميتواند باشد.
قسمت اصلي گزارش همان چيزي است که ناسا از آن تحت عنوان "ساخت پايگاه/اردوگاه آرتميس"(Artemis Base Camp) ياد کرده است و اين به اين معني است که ميتواند يک پايگاه دائمي براي انجام اکتشافات در ماه باشد. احتمال دارد اين پايگاه در "دهانه شکلتون"(Shackleton Crater) در قطب جنوب ماه ساخته شود.
دهانه شَکِلتون يک دهانه برخوردي در کره ماه است که در قطب جنوب اين کره واقع شده است. اين دهانه نام خود را از ارنست شکلتون، يکي از کاشفان نامآور قاره جنوبگان گرفته است. قلههاي همراستا با کنارههاي اين دهانه تقريباً هميشه زير نور آفتاب قرار دارند در حالي که بخش دروني اين دهانه در تاريکي هميشگي قرار دارد. دماي پايين درون اين دهانه به عنوان يک تله سرد عمل ميکند که ذرات پديد آمده در اثر برخورد شهابها به کره ماه را به تله مياندازد و منجمد ميکند.
براساس اين گزارش، پايگاه/اردوگاه آرتميس ميتواند يک محل سکونت در سطح ماه باشد که ممکن است احتمالا هر هفته ميزبان چهار فضانورد در قطب جنوب باشد.
در دراز مدت، اين تأسيسات همچنين به زيرساختهايي براي ايجاد برق، دفع زباله و ارتباطات و همچنين محافظ پرتوي و پد فرود نياز دارد. اين پايگاه همچنين ميتواند يک مکان براي آزمايش روشهاي جديد براي مقابله با گرد و غبار و شبهاي طولاني و سرد ماه، تبديل مواد آنجا به منابعي مانند آب و توسعه فناوريهاي جديد براي ايجاد نيرو و ساخت و ساز باشد.
پايگاه آرتميس توسط دو سيستم متحرک پشتيباني ميشود: يک وسيله نقليه زمين ماه براي تسهيل حرکت فضانوردان در سطح ماه و يک سکوي متحرک قابل سکونت که ميتواند تا ۴۵ روز از سفرهاي دور از پايگاه پشتيباني کند.
ناسا ماموريتهاي سطح مريخ را براي کاهش خطرات فقط ۳۰ تا ۴۵ روزدر نظر ميگيرد. در اين گزارش آمده است: متحرک بودن بخش عمدهاي از پايگاه آرتميس است. سيستمهاي متحرک قوي براي کشف و توسعه ماه مورد نياز خواهد بود. همين امر در مورد مريخ نيز صدق ميکند و اين باعث ميشود سکوي متحرک قابل سکونت به عنوان يک عنصر مهم تبديل شود، زيرا ما به يک نوع وسيله مشابه آن براي کشف سياره سرخ نيز احتياج خواهيم داشت.
اين گزارش همچنين طرحي را براي استفاده از ايستگاه مدار ماه که لقب دروازه را به آن دادهاند به عنوان مکاني براي مأموريتهاي آنالوگ مريخ ارائه کرده است. اين مأموريتهاي عملي ميتواند اينگونه باشد که يک تيم متشکل از چهار فضانورد ميتوانند ماهها در آنجا بمانند و سفر به مريخ را تمرين کنند.
با گذشت زمان، پايگاه آرتميس ممکن است مجهز به يک دريچه شود که ميتواند اطلاعات علمي و فناوري را در سراسر ماه ارسال کند که اين دريچه نيز توسط خدمه آن پايگاه اداره ميشود و يک تلسکوپ راديويي ماه نيز ميتواند از راه دور در پايگاه آرتميس مستقر شود و از آن استفاده شود.
بازار