ايسنا/ يک گروه بين المللي از پژوهشگران در بررسي خود دريافتند که افزايش دياکسيد کربن ميتواند به تغيير زيستگاههاي دريايي و از دست رفتن برخي از ماهيها منجر شود.
افزايش دياکسيد کربن در جو و پيامدهاي ناشي از آن ميتواند اثرات شديدي بر اکوسيستم داشته باشد و زيستگاههاي دريايي و زندگي ماهيها را تحت تاثير قرار دهد.
يک گروه بينالمللي از زيستشناسان دريايي در بررسي خود نشان دادند که اگر تراکم دياکسيد کربن حتي کمي بيش از ميزان کنوني آن شود، تغييرات عميقي را در زيستگاههاي دريايي و ماهيهاي ساکن آنها به همراه خواهد داشت.
در اين بررسي، پژوهشگراني از "دانشگاه پالرمو" (University of Palermo) ايتاليا، "دانشگاه تسوکوبا" (University of Tsukuba) ژاپن و "دانشگاه پليموث" (University of Plymouth) انگلستان نشان دادند که افزايش دياکسيد کربن ميتواند زيستگاههاي دريايي را تحت تاثير خود قرار دهد.
در چنين شرايطي، گونههايي مانند برخي از انواع مرجان و جلبک، تا اندازه قابل توجهي ناپديد ميشوند. اين تغييرات ميتوانند تنوع ماهي را تا 45 درصد کاهش دهند و به از دست رفتن گونههايي از ماهي منجر شوند که زندگي آنها به مرجانها وابسته است.
دکتر "کارول کاتانو" (Carlo Cattano)، پژوهشگر دانشگاه پالرمو و نويسنده ارشد اين پژوهش گفت: يافتههاي ما نشان ميدهند که افزايش دياکسيد کربن ميتواند به تغيير زيستگاهها و شبکه غذايي منجر شود.
دکتر "سيلويان آگوستيني" (Sylvain Agostini)، از پژوهشگران اين پروژه گفت: بررسي واکنش ارگانيسمها و اکوسيستم نسبت به افزايش سطح دياکسيد کربن ميتواند به ما کمک کند تا ظاهر اقيانوسها را در صورت کاهش نيافتن انتشار دياکسيد کربن پيشبيني کنيم.
يافتههاي اين پژوهش، بررسيهاي پيشين را که حاکي از تاثير اسيدي شدن اقيانوس بر زيستگاههاي دريايي هستند، تاييد ميکنند.
اسيدي شدن اقيانوس ميتواند به از دست رفتن گونههاي ماهي منجر شود که در طول عمر خود به منابع غذايي خاصي متکي هستند. از دست رفتن اين گونهها، به تغيير جمعيت ماهيها در آينده نزديک منجر خواهد شد و پيامدهاي سنگيني را براي اکوسيستم دريايي به همراه خواهد داشت.
اين پژوهش، در مجله "Science of The Total Environment" به چاپ رسيد.
بازار