متقاضیان زندگی در مریخ باید اصلاح ژنتیکی شوند

یورو نیوز/ نتایج تحقیقات تازه دانشمندان نشان می‌دهد که اگر انسان بخواهد برای مدت طولانی در مریخ یا هر محیط دیگری خارج از کره زمین زندگی کند، پیش از آن باید از طریق مهندسی ژنتیک دچار اصلاح ژنوم شود و برخی از ویژگی‌های آن تغییر کند.

همزمان با پیگیری پروژه سفر گروهی انسان به مریخ از سال ۲۰۳۰ میلادی که توسط ناسا (اداره کل ملی هوانوردی و فضا در ایالات متحده آمریکا) اجرا خواهد شد، بررسی‌های اولیه نشان می‌دهد که قرار گرفتن در برابر پرتوهای مضر و تحلیل استخوانی به دلیل تفاوت جاذبه سطح مریخ با زمین، سلامت فضانوردان را تهدید می‌کند ولی حفظ سلامت مریخ‌نوردان برای دوره کوتاه‌مدت میسر است ولی افرادی که قصد حضور طولانی مدت در خارج از کره زمین را داشته باشند برای حفظ سلامتی خود حتما باید دچار تغییر ژنتیکی شوند.

بر همین اساس، کندا لینچ، متخصص زیست فضایی و میکروب‌شناس در جریان نشست اخیر آکادمی علوم نیویورک با عنوان «سفر به مریخ: چالش‌های مهاجرت فضایی» اعلام کرد که اگر بشر بخواهد مریخ را به عنوان محل زندگی خود انتخاب و در این سیاره کار کند و خانواده تشکیل دهد باید مهندسی ژنتیک و سایر فناوری‌های پیشرفته به کمک انسان بیایند.

کریستوفر مَسون، متخصص ژنتیک دانشکده پزشکی دانشگاه کُرنل شهر نیویورک نیز در این نشست تاکید کرد که بررسی‌ها نشان داده مه سلول‌های مهندسی شده مقاومت بیشتری در برابر پرتوهای مضر و شدید خارج از جو کره زمین دارند.

به گفته او تاکنون ناسا با استفاده از دارو فضانوردان را در برابر مخاطرات جسمی موجود در فضا محافظت کرده‌اند ولی برای حضور بلندمدت در مریخ چاره‌ای جز ایجاد تغییرات ژنتیکی بدون خطر در انسان‌ها نیست؛ این روش حتی می‌تواند به انسان برای حضور در نقاط ناشناخته‌تر و دور دست‌تر فضا نیز کمک کند.

برخی محققان و طرفداران اکتشاف‌های فضایی حتی پیشنهاد کرده‌اند که با استفاده از علم ژنتیک برای خنثی کردن میکروب‌های موجود در مریخ که برای انسان‌ها مضر هستند، استفاده شود. پیشنهادی که سوال‌های اخلاقی بزرگی را ایجاد کرده؛ از جمله این که آیا بشر مجاز به دستکاری در محیط مریخ است، سیاره‌ای که شواهد بسیاری از حیات در گذشته آن یافت شده است. همچنین تغییر دائمی ژنوم انسان‌های مریخ‌نورد نیز به چالش اخلاقی دیگری بدل شده است.

با این حال، طرفداران توسعه حضور بشر در فضا تاکید دارند که قصد تغییر اکوسیستم مریخ را ندارند و برای اثبات نهایی این فرضه که زمین تنها بخش قابل حیات جهان بوده و هست، چاره‌ای جز دست زدن به این کارها نیست.