سلول‌های سرطانی چطور از خود در برابر درمان محافظت می‌کنند؟

ايسنا/ پژوهشگران انگليسي در پروژه جديدي، به بررسي اين موضوع پرداختند که چگونه سلول‌هاي تومور سرطاني، از التهاب براي محافظت از خود در برابر درمان استفاده مي‌کنند. يکي از راه‌هاي اميدوارکننده براي بهبود سرطان، استفاده از ويروس‌هايي است که سلول‌هاي تومور را عفوني مي‌کنند و از بين مي‌برند. اين روش موسوم به "درمان با ويروس آنکوليتيک"(oncolytic virus therapy)، هم اميدوارکننده است و هم محدوديت‌هايي را به همراه دارد. درک اين موضوع که سلول‌هاي تومور چگونه از خود در برابر اين مهاجمان محافظت مي‌کنند، مي‌تواند پيشرفت بزرگي براي اين روش درماني باشد. ايده استفاده از ويروس‌ها براي درمان سرطان، مدت‌هاست که مورد استفاده قرار مي‌گيرد اما پژوهش‌هاي اخير، پيشرفت‌هاي جالبي را در اين زمينه ارائه داده‌اند. پژوهشي که در سال ۲۰۱۸ انجام شد، تاثير يک فناوري تصويربرداري برنده جايزه نوبل را در بررسي و بهبود ويروس‌هايي نشان داد که سرطان را از بين مي‌برند. پژوهش ديگري نيز به توصيف ويروسي پرداخت که نه تنها به تومورهاي مغز حمله مي‌کند، بلکه سيستم ايمني بدن را نيز براي ملحق شدن به اين حمله به کار مي‌گيرد. اگرچه چنين پژوهش‌هايي ادامه يافته‌اند تا نحوه کارکرد و تاثير اين ويروس‌هاي آزمايشي را نشان دهند اما اين درمان تنها براي شمار محدودي از بيماران پاسخ‌گو است. در حال حاضر تنها يک نوع از ويروس آنکوليتيک، براي آزمايش‌هاي باليني به تاييد "سازمان غذا و داروي آمريکا"(FDA) رسيده است. شايد يافته‌هاي بررسي جديد پژوهشگران "موسسه فرانسيس کريک"(Francis Crick Institute) لندن بتوانند به بهبود اين روش کمک کنند. هدف پژوهشگران اين است تا بفهمند که چرا درمان با ويروس آنکوليتيک فقط در شمار کمي از بيماران موثر است. آنها در اين پژوهش، به بررسي محيط اطراف تومور و نحوه کارکرد آن براي دفع پيشرفت ويروس پرداختند. نکته مهم در دفاع سرطان، سلول‌هايي هستند که با نام "فيبروبلاست مرتبط با سرطان"(CAF) شناخته مي‌شوند. پژوهش‌هاي پيشين نشان داده‌اند که اين سلول‌ها با محافظت از سلول‌هاي تومور در برابر سيستم دفاعي بدن، نقش فعالي در گسترش سرطان دارند. پژوهشگران در اين پروژه با استفاده از بررسي‌هاي آزمايشگاهي، اين مکانيسم‌ها را به صورت عميق‌تري مورد ارزيابي قرار دادند تا نحوه تعامل ميان سلول‌هاي سرطاني و فيبروبلاست‌هاي محافظ را بررسي کنند. آنها در بررسي‌هاي خود دريافتند هنگامي که سلول‌هاي سرطاني مستقيما در تماس با فيبروبلاست‌هاي مرتبط با سرطان قرار مي‌گيرند، از مايعي موسوم به "سيتوپلاسم"(cytoplasm) عبور مي‌کنند که يک واکنش زنجيره‌اي را تنظيم مي‌کند. اين واکنش زنجيره‌اي، به التهاب در بافت اطراف منجر مي‌شود. پژوهشگران به اين نتيجه رسيدند که اين التهاب موجب مي‌شود تا نگه داشتن و تکثير ويروس‌ها در سلول‌هاي سرطاني دشوار باشد و تاثير آنها به صورت قابل توجهي کاهش يابد. "اريک ساهاي"(Erik Sahai)، از پژوهشگران اين پروژه گفت: اين روند تنها هنگامي رخ مي‌دهد که سلول‌هاي سرطاني و فيبروبلاست‌ها در تماس مستقيم با يکديگر قرار بگيرند. اين نوع از واکنش التهابي در بافت سالم، تنها هنگام آسيب ديدن رخ مي‌دهد و معمولا يک غشا براي جدا کردن آنها وجود دارد. اين نمونه خوبي از روش‌هاي مورد استفاده سرطان براي دزديدن مکانيسم‌هاي محافظ بدن ما براي هدف خود است. پژوهشگران در بخشي از آزمايش‌هاي خود روي سلول‌هاي کشت شده و تومورهاي آزمايشگاهي، مسير سيگنال‌دهي دخيل در اين روند را مسدود کردند و دريافتند که اين کار، سلول‌هاي سرطاني را نسبت به ويروس‌هاي آنکوليتيک، حساس‌تر مي‌کند. آنها اميدوارند که يافته‌هاي اين پژوهش بتوانند راه را براي درمان‌هاي جديدي هموار کنند که اين شکل از التهاب را هدف قرار مي‌دهند و تاثير درمان با ويروس آنکوليتيک را تقويت مي‌کنند. هدف پژوهشگران اين است تا نحوه حرکت سيتوپلاسم را از يک سلول به سلول ديگر مورد بررسي قرار دهند. "اما ميلفورد"(Emma Milford)، سرپرست اين پژوهش گفت: اگر ما بتوانيم نحوه محافظت سلول‌هاي سرطاني از خودشان را در برابر ويروس‌هاي آنکوليتيک بيشتر درک کنيم و راه‌هايي براي متوقف کردن اين مکانيسم‌هاي محافظ بيابيم، شايد اين ويروس‌ها به ابزار قدرتمندتري براي درمان سرطان تبديل شوند و در اختيار پزشکان قرار بگيرند. اين پژوهش، گامي مهم به سوي اين هدف به شمار مي‌رود. اين پژوهش، در مجله "Nature Cell Biology" به چاپ رسيد.

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد

instagram.com/akharinkhabar