ايسنا/ محققان دانشگاه دورهام(Durham) موفق به ابداع يک روش فرآوري قابل توجه و اقتصادي شدهاند که از ته مانده و ضايعات نيشکر و گاز کربن دي اکسيد براي ساخت پلاستيک استفاده ميکند.
"بستهبندي" يک مشکل واقعي براي جوامع است و باعث آلودگي ميشود و جذب مواد اوليه زيادي دارد. اما چه ميشود اگر امکان تهيه بستهبندي پلاستيکي از ضايعات نيشکر و کربن دي اکسيد وجود داشته باشد؟
يک مطالعه جديد به رهبري دانشگاه "دورهام" دقيقا چنين فرآيندي را ابداع کرده است و بهتر از همه اينکه نشان ميدهد که اين روش ساخت پلاستيک، مقرون به صرفه و کاملا رقابتي نيز هست.
اين فرآيند مراحل بسياري دارد و نتيجه نهايي يک پليمر پلاستيکي به نام "پلي اتيلن فورانديکربکسيلات"(polyethylene furandicarboxylate) است که به "PEF" نيز معروف است. اين پلاستيک بسيار شبيه به PET است که در ساخت بطريهاي آب و نوشابه از آن استفاده ميشود.
از آنجا که هر مرحله از اين فرآيند قبلا نيز انجام شده بود، اين مطالعه جديد بر آناليز چرخه زندگي فرآيند توليد تمرکز دارد تا دقيقاً چگونگي عملکرد روش PEF در رقابت مقايسه شود.
حوزهاي که اين فرآيند جديد در آن ميدرخشد در انتشار حداقلي گازهاي گلخانهاي است. ساخت PEF در مقايسه با توليدPET تقريباً يک سوم گازهاي گلخانهاي کمتري توليد ميکند و اگر تصميم بگيريد که به جاي ضايعات گياهي تنها از نيشکر استفاده کنيد، حتي ميتوانيد ميزان انتشار آلايندهها را بيشتر کاهش دهيد.
محققان ميگويند PEF نه تنها محکمتر از PET است، بلکه هزينه توليد PEF به ازاي هر بطري ميتواند پايينتر از هزينه توليد PET باشد.
بنابراين بايد منتظر ماند و ديد که آيا اين روش ميتواند يک روز جايگزين بسته بنديهاي پلاستيکي کنوني شود؟
بازار