احیای ریه آسیبدیده انسان در بدن خوکها!

ايسنا/ پژوهشگران "دانشگاه کلمبيا" در بررسي جديدي توانستند ريههاي آسيبديده انسان را در بدن خوکها احيا کنند.
پژوهشگران "دانشگاه کلمبيا"(Columbia University ) آمريکا موفق شدند تا ريههايي که بيش از اندازه براي پيوند زدن آسيب ديده بودند، پس از پيوند زدن به خوکها احيا کنند. به گفته پژوهشگران، شايد اين روش بتواند تعداد ريههايي که براي پيوند زدن در دسترس قرار دارند، سه برابر کند.
پس از مرگ انسان، فاسد شدن ريههاي او آغاز ميشود؛ در نتيجه اگر قرار باشد که ريهها پيوند زده شوند، اين کار بايد تا حد امکان زود صورت بگيرد. "جيمز فيلدز"(James Fildes)، پژوهشگر "دانشگاه منچستر" (University of Manchester) انگلستان گفت: ريه، اندام پيچيدهاي است و يکي از اندامهايي به شمار ميرود که حفظ کردن آن دشوار است.
بيشتر ريههاي اهدا شده، تنها چند ساعت بيرون از بدن نگه داشته ميشوند اما بيشتر آنها آنقدر فاسد ميشوند که براي پيوند زدن ايمن نيستند.
"گوردانا وونجاک- نواکويک"(Gordana Vunjak-Novakovic)، از پژوهشگران اين پروژه گفت: پزشکان معمولا تلاش ميکنند تا با ابزاري موسوم به "EVLP" به احياي ريه آسيب ديده بپردازند اما همين تلاشها هم ميتواند با شکست مواجه شود.
نواکويک و همکارانش قصد داشتند بدانند که اگر ريههاي آسيب ديده، به بدن زندهاي که اندامهاي آن ميتوانند مواد مغذي را به درستي انتقال دهند و مواد مضر را حذف کنند، پيوند زده شوند، عملکرد بهتري خواهند داشت يا خير.
آنها براي اين کار، از ريههايي استفاده کردند که از بدن شش نفر خارج شده بودند. پژوهشگران اين ريهها را به مدت ۲۴ ساعت به سيستم گردش خون يک خوک متصل کردند. در اين مدت، پمپاژ هوا در ريه، با کمک يک ونتيلاتور صورت گرفت. پژوهشگران از داروهاي سرکوب کننده ايمني هم استفاده کردند تا از رد شدن بافت پيوندي توسط سيستم ايمني جلوگيري کنند.
پژوهش پيشين نواکوويک نشان داده بود که اين روند درمان، عوارض بلند مدتي براي خوکها ندارد. خوکها در يکي از آزمايشها توانستند در حالي که به EVLP متصل بودند، راه بروند و غذا بخورند. اين ابزار، از ريههاي پيوند زده شده به آنها محافظت ميکرد.
همه ريهها پيش از درمان، قسمتهاي سفيد بسياري داشتند که نشان ميداد ريه در حال مرگ است و نميتواند اکسيژن کافي را از خون بگيرد اما پس از ۲۴ ساعت اتصال خوکها به EVLP، به نظر ميرسيد که ريهها احيا شدهاند. نواکويک و همکارانش، آزمايشهايي را روي ريهها انجام دادند و دريافتند که ساختار سلولها، بافتها و ظرفيت اکسيژنرساني آنها بهبود يافته است. حتي ريهاي که تقريبا دو روز بيرون از بدن بود، با اين روش احيا شد.
فيلدز گفت: اين نتيجه جالبي بود. من انتظار داشتم که ريه به کلي آسيب ببيند اما اصلا اين طور نشد.
نواکوويک افزود: ريهها صد در صد احيا نشدند اما به اين نتيجه نزديک بودند.
اگرچه ريهها براي پيوند زده شدن، به قدر کافي سالم به نظر ميرسند اما نواکوويک قصد دارد پيش از پيوند زدن آنها به انسان، آزمايشها را روي ريههاي بيشتري تکرار کند.
اين پژوهش، در مجله "Nature Medicine" به چاپ رسيد.