فرازمینی‌ها در سیاره‌های دیگر منظومه خورشیدی

فراديد/ يک مطالعه جديد کشف کرده است که ساير منظومه‌هاي خورشيدي احتمالا شمار زيادي از سيارات را در خود دارند که مي‌توانند محل سکونت زندگي فرازميني باشند. اين تحقيق نشان مي‌دهد که برخلاف منظومه شمسي ما که تنها يکي از کرات در آن (کره زمين) شرايط مناسبي براي شکوفايي حيات دارد، ساير مناطق اين کيهان ميزبان شمار زيادي از سيارات قابل سکونت است.
دانشمندان در جست‌وجوي حيات در نقاط ديگر اين عالم هستند و مرتب سياراتي را در «منطقه‌هاي قابل سکونت» جست‌وجو مي‌کنند که به اندازه کافي از خورشيد خود فاصله داشته باشند تا آب موجود در آن‌ها به سرعت بخار نشود و به اندازه کافي هم به آن نزديک باشند تا آب منجمد نشود.

محققان فکر مي‌کنند که کشف سيارات در فاصله مناسبي از خورشيد خودشان که به منطقه گولديلاکس معروف است، يکي از بهترين اميد‌ها در پيدا کردن حيات فرازميني در ساير مناطق اين کيهان است. اين مطالعه جديد با مشاهده يک سيستم سياره‌اي معروف و نسبتاً نزديک، معروف به تراپيست - ۱ (Trappist-۱)، که حداقل سه سياره در منطقه قابل سکونت خود دارد، آن اميد را دامن زده است.
«استفان کين»، اخترشناس از «يو سي ريورسايد» که رهبري اين مطالعه را برعهده دارد و نتيجه بررسي‌هاي آن همين هفته در مجله آسترونوميکال ژورنال منتشر شده است، گفت: «اين امر که امکان دارد يک خورشيد حداکثر سياره‌هاي قابل سکونت را داشته باشد، باعث تعجب من است، و چرا خورشيد ما تنها يک سياره قابل سکونت دارد؟ به نظر منصفانه نيست.»

---

بازار

---

براي فهميدن اين نکته که يک منظومه خورشيدي چند سياره قابل سکونت را مي‌تواند پشتيباني کند، محققان يک مدل‌سازي کرده‌اند که به آن‌ها امکان مي‌دهد تا سياراتي در اندازه‌هاي مختلف را در حرکت به دور خورشيد‌هاي خودشان، شبيه‌سازي کنند. در آن مدل، تعامل آن سيارات بر گرد خورشيد خود در يک دوره زماني فرضي چند ميليون ساله شبيه‌سازي شده است.

پژوهشگران دريافتند که يک ستاره مانند خورشيد ما مي‌تواند تعداد شش سياره را که آب مايع و شرايط قابل سکونت را هم دارا باشند، پوشش دهد. انواع ديگري از خورشيد‌ها مي‌توانند هفت سياره را کاملا حمايت کنند. اگر تعداد سيارات بيشتر از اين باشد، به يکديگر بسيار نزديک مي‌شوند و مدار چرخشي خود را برهم مي‌زنند.

اين تحقيق همچنين اين دليل را روشن کرد که جهان ما سياره مسکوني نسبتا کوچکي دارد و شرايط هم مي‌تواند آن را تغيير دهد. بخشي از مشکل منظومه ما اين است که سيارات آن بر مدار بيضوي در حرکت هستند. اگر مسير حرکت سيارات منظم‌تر و دايره‌اي بود، احتمال برخورد آن‌ها به حداقل مي‌رسيد و به آن ترتيب، مدار‌هاي پايدارتري مي‌داشتند.

اين مطالعه مي‌گويد که شايد سياره مشتري شايسته سرزنش باشد، چرا که منظومه شمسي ما را غيرقابل سکونت کرده است. اين سياره بيش از اندازه بزرگ است (دو و نيم برابر حجم ساير سيارات تشکيل دهنده اين منظومه است) که باعث مي‌شود فضاي زيادي را اشغال کند و همه چيز را در اطراف خود مختل کند.

کين گفت: «اين سياره تأثير زيادي بر مسکوني بودن سياره ما دارد، زيرا حجم زياد آن ساير مدار‌ها را مختل مي‌کند.»
اين تحقيق اکنون مي‌تواند به شناسايي ساير منظومه‌هاي خورشيدي کمک کند که ارزش اکتشاف براي يافتن حيات احتمالي دارند. اين تحقيق مي‌تواند از طريق تلسکوپ‌هاي ناسا نظير «رصدخانه سيارات خارجي قابل سکونت در آزمايشگاه جت پروپالژن» که با تفحص در کيهان مي‌کوشد تا جهان‌هايي را بيابد که با داشتن شرايط مناسب، بتوانند محل قابل سکونت باشند، ما را از وجود چنان جهان‌هايي آگاه کند.

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد
instagram.com/akharinkhabar