بارداری، علائم ام.اس را به تعویق می‌اندازد

ايرنا

بروزرسانی 1399/06/25 - 18:15

بارداری، علائم ام.اس را به تعویق می‌اندازد

ايرنا/ يک گروه بين‌المللي از محققان با سرپرستي محققان دانشگاه موناش واقع در استراليا دريافتند؛ بارداري مي‌تواند علايم بيماري ام اس را بيش از سه سال به تعويق بيندازد.

اين تحقيقات با استفاده از بانک اطلاعاتي MSBase که دربرگيرنده اطلاعات بيش از ۷۰ هزار بيمار مبتلا به ام اس در ۳۵ کشور جهان است، انجام پذيرفت. اين بانک اطلاعاتي از ۲۰ سال قبل در دانشگاه موناش راه‌اندازي شده است. در اين تحقيقات ۳۶۰۰ زن مبتلا به ام اس که اطلاعات آن‌ها در MSBase ثبت شده و به چهار کلينيک واقع در ۲ کشور جمهوري چک و استراليا مراجعه داشتند، مورد مطالعه قرار گرفتند.
در نتيجه اين تحقيقات مشخص شد؛ زناني که هنگام تشخيص ام اس باردار بودند، در مقايسه با زناني که باردارنبودند، به طور متوسط ۳.۳ سال ديرتر علايم اين بيماري را نشان دادند. اين وضعيت در خصوص زناني که نوزاد خود را به دنيا آورده بودند نيز صادق بود و ميانگين تاخير در بروز علايم ام اس در اين زنان به ۳.۴ سال مي‌رسيد.

به اعتقاد محققان بارداري مي‌تواند موجب کاهش فعاليت بيش از حد سيستم ايمني شود که يکي از عوامل بلندمدت ابتلا به ام اس محسوب مي‌شود. همچنين محققان اين فرضيه را مطرح کردند که بارداري با تغيير دي ان اي مادران مي‌تواند موجب کندي پيشرفت ام اس شود.

اکنون محققان در تلاشند تا با جذب سرمايه بيشتر بتوانند تحقيقات خود را ادامه داده و اين نظريات را به اثبات برسانند.

مولتيپل اسکلروزيس (MS) يک بيماري خود ايمني است که در آن سيستم ايمني پاسخ غير متعارفي به سيستم عصبي مرکزي‌ (CNS ) مي‌دهد. سيستم عصبي مرکزي شامل مغز، نخاع و اعصاب بينايي است. سيستم ايمني بدن به طور معمول عوامل خارجي مانند باکتري‌ها و ويروس‌ها را مورد هدف قرار مي‌دهد؛ ولي در بيماري‌هاي خود ايمني، به اشتباه بافت‌هاي نرمال از بين مي‌روند.

در بيماري ام اس ، سيستم ايمني به ميلين حمله مي‌کند. ميلين به غلاف چربي اطراف سلول‌هاي عصبي گفته مي‌شود. ميلين آسيب ديده سبب بوجود آمدن تصلب بافت (sclerosis) مي‌شود که نام بيماري نيز از همين واژه گرفته شده است.
زماني که پوشش ميلين يا بافت‌هاي عصبي آسيب مي‌بينند، ارسال پيام‌هاي عصبي مختل مي‌شود که عوارض مختلفي دارد.

بيماري MS انواع مختلفي دارد که عبارتند از:
- ام اس پيشرونده مقدماتي
در اين نوع، نشانه‌هاي بيماري به طور پيوسته از زمان تشخيص بيماري سير صعودي دارند. حمله‌ها مشخص نيستند و هيچ علامت بهبودي وجود ندارد. حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد از بيماران، به اين نوع از بيماري مبتلا مي‌شوند. معمولا بيماري ام اس در افرادي که اين مرحله را تجربه مي‌کنند، دير و در حدود ۴۰ سالگي تشخيص داده مي‌شود.

- نوع عودکننده – فروکش کننده
حدود ۹۰ درصد از بيماران، به اين نوع مبتلا هستند. معمولا نشانه‌هاي اوليه بيماري در اين افراد، در اوايل بيست سالگي ديده مي‌شود. پس از آن در دوره‌هاي مختلف، بيماري عود مي‌کند و در بين دوره‌ها، بيمار بهبودي نسبي دارد. معمولا بيماراني که به اين نوع مبتلا هستند، وارد مرحله ديگري از بيماري به نام پيشرونده ثانويه مي‌ شوند.

- ام اس پيشرونده ثانويه
در اين نوع، علايم بيماري به طور پيوسته سال‌ها وجود دارد و هيچ عود يا بهبودي حاصل نمي‌شود. معمولا اين حالت ۱۰ تا ۲۰ سال پس از تشخيص بيماري اتفاق مي‌افتد. اين نوع از بيماري معمولا منجر به از کار افتادگي بيماران مي‌شود.

- نوع پيشرونده عودکننده
اين نوع از بيماري بسيار نادر است و در آن بيماري در دوره‌هاي مشخص عود مي‌کند و از يک حمله تا حمله بعدي، نشانه‌هاي بيماري شديدتر مي‌شود. حدود ۵ درصد از افراد به اين نوع از بيماري مبتلا هستند.
در حال حاضر حدود ۲.۵ ميليون نفر در سراسر جهان به اين بيماري مبتلا هستند.
گزارش کامل اين تحقيقات در نشريه JAMA Neurology منتشر شده است.