معرفی روشی برای استخراج نوعی سلول از مغز موش آزمایشگاهی بالغ

ايسنا/ محققان پژوهشگاه رويان، مرکز تروما و تحقيقات جراحي سينا و دانشگاه فيلادلفياي آمريکا روشي ساده، کارا و قابل اعتماد براي استخراج و خالص سازي آستروسيتها از مغز موش آزمايشگاهي بالغ معرفي کردند.
آستروسيتها فراوانترين ماکروگلياها در مغز و نخاع هستند. طي دو دهه اخير پژوهشهاي زيادي در خصوص نقش آستروسيتها در شرايط فيزيولوژيک و در شرايط آسيب به دستگاه عصبي صورت گرفته است. نتايج نشان دادند که نقش آستروسيتها بسيار بيشتر از يک بافت همبند است که فاصله ميان سلولهاي عصبي را پر ميکند. آستروسيتها ميتوانند فعاليت سلولهاي عصبي را در محل سيناپسها حس کنند و نسبت به آن واکنش نشان دهند.
توسعه روشهاي مناسب براي استخراج و نگهداري جمعيت خالصي از اين سلولها براي پژوهش درباره خصوصيات، برهمکنشها و تمايز اين سلولها ضروري است. يکي از روشهاي مرسوم براي اين منظور برداشت آستروسيتها از کورتکس (قشر مغز) حيوانات آزمايشگاهي تازه متولد شده است؛ با اين وجود توسعه روشهايي براي استخراج آستروسيتها از مغز حيوانات بالغ ضروري به نظر ميرسد. در پژوهشي دکتر سحر کياني، دکتر معصومه زارعي خير آبادي، دکتر وفا رحيمي موقر و همکارانشان در پژوهشگاه رويان، مرکز تروما و تحقيقات جراحي سينا و دانشگاه فيلادلفياي آمريکا، روشي ساده، کارا و قابل اعتماد براي استخراج و خالص سازي آستروسيتها از مغز موش آزمايشگاهي بالغ معرفي کردند.
نتايج اين پژوهش که در مجله بينالمللي Molecular Biology Reports به چاپ رسيده است، نشان داد پس از دوبار پاساژ، عمده سلولهاي باقيمانده در ظرف کشت آستروسيتها هستند. بررسيها آزمايشگاهي نشان داد سلولهاي موجود در ظرف کشت نشانگرهاي مربوط به سلولهاي عصبي و اليگودندروسيتها را بيان نميکنند. ۳ تا ۱۰ پاساژ پس از استخراج، سلولهاي حاضر در محيط کشت نشانگرهاي اختصاصي آستروسيتها را به خوبي بيان ميکردند.
نتايج اين پژوهش روشي براي تأمين جمعيت مناسبي از آستروسيتها پيشنهاد ميکند که ابزار ارزشمندي براي مطالعات نورفيزيولوژي و پاتوفيزيولوژي فراهم خواهد کرد.