وضعیت مصرف نمک، شکر و چربی در ایران

انصاف نيوز/ به تازگي دو طرح پژوهشي با مشارکت سازمان بهداشت جهاني (WHO) و دفتر بهبود تغذيه براي به‌روز کردن داده‌هاي مصرف و تامين داده‌هاي معتبر و دقيق براي سياست‌گذاري و تدوين سياست‌هاي غذايي در راستاي ارتقاي سلامت جامعه در انستيتو تحقيقات تغذيه و صنايع غذايي کشور انجام شده است. هدف از انجام طرح اول، تعيين ميزان مصرف نمک، قند و شکر و شناسايي منابع آنها در سطح شهر تهران است و طرح دوم نيز با هدف تعيين الگوي کمي و کيفي مصرف روغن و چربي‌هاي خوراکي خانوارها در شش استان کشور انجام شده است. نتايج اين مطالعات نشان مي‌دهد: - ميزان نمک دريافتي ۱۰٫۹ گرم / روز است. - سهم نمک اضافه‌شده در موقع پخت غذا يا نمکدان در تامين سديم دريافتي بيش از نيمي از کل دريافت را تشکيل مي‌دهد (۵۴ درصد). - بعد از نمک طعام مهم‌ترين منابع غذايي تامين سديم، نان و پنير هستند. - متوسط نمک دريافتي روزانه در بيش از ۸۰ درصد نمونه‌ها بالاتر از مقدار توصيه‌شده ۵ گرم / روز است. - متوسط دريافت قند کل ۱۰۲ گرم / روز بود که حدود ۱۸ درصد از کل انرژي دريافتي را تشکيل مي‌داد. - مهم‌ترين منابع تامين قند کل در رژيم غذايي انواع نوشابه، قند و شکر، کيک و شيريني و انواع آب‌نبات بود. - روغن هاي غالب مصرفي در شش استان مورد بررسي عبارت بودند از روغن‌هاي خانوار، مايع و مخصوص سرخ‌کردن. اين روغن‌ها بيش از ۷۰ دصد از کل روغن دريافتي را تشکيل مي‌دادند. - ميانگين کل دريافت انواع روغن و چربي‌هاي خوراکي در استان‌ها به اين ترتيب کاهش يافت: خوزستان، لرستان، خراسان جنوبي، آذربايجان غربي، فارس و سمنان. - روغن خانوار بالاترين سهم را در تامين اسيدهاي چرب ترانس دارد. بدين ترتيب مشخص مي‌شود که روغن خانوار همچنان يکي از منابع اصلي اسيدهاي چرب ترانس در رژيم غذايي خانوارهاي ايراني است. - بالاترين سهم دريافت اسيدهاي چرب اشباع از روغن‌هاي خانوار و مخصوص سرخ‌کردن است. روغن مخصوص سرخ‌کردني وارد بازار مصرف شده و روند روزافزون مصرف اين روغن بايد مورد توجه مسئولان بهداشتي قرار گيرد زيرا اين روغن توسط برخي خانواده‌ها براي مصارف پخت و پز استفاده مي‌شود در صورتي که هدف از توليد آن فقط سرخ‌کردن مواد غذايي در مدت زمان معين و دفعات محدود (۲-۳ بار) بوده است. اينفوگرافي وضعيت مصرف نمک، شکر و چربي در ايران بيماري‌هاي مزمن مانند بيماري‌هاي قلبي، سکته، چاقي، ديابت و سرطان مسئول ۶۰ درصد مرگ و مير در دنيا هستند. در حالي که طي ۱۰ سال آينده در دنيا، بار بيماري‌هاي مزمن ۱۰ درصد افزايش خواهد يافت که اين رقم براي منطقه خاورميانه نزديک ۲۵ درصد خواهد بود. همچنين‌اين منطقه دومين رتبه در چاقي و بالاترين درصد شيوع ديابت يعني ۱۴ درصد در دنيا را به خود اختصاص داده است. در ايران نيز بيماري‌هاي قلبي - عروقي مهم‌ترين علت مرگ و مير، بيماري و ناتواني بوده و در حدود ۵۰ درصد علل مرگ و مير در سال را به خود اختصاص مي‌دهند. همچنين‌ شيوع پرفشاري خون ۱۲٫۵ درصد گزارش شده است. به علاوه، تقريبا ۵۰-۷۰ درصد از جمعيت ۲۰-۷۵ ساله ايراني چاق يا داراي اضافه‌وزن هستند. غذا، رژيم غذايي و وضعيت تغذيه‌اي از مهم‌ترين عوامل بروز بيماري‌هاي مزمن هستند. رژيم‌هاي غذايي نامناسب (شامل دريافت مقادير بالاي چربي، شکر و نمک) و عدم تحرک از مهم‌ترين عوامل در بروز بيماري‌هاي متابوليک مانند افزايش فشارخون، اضافه‌وزن / چاقي، افزايش قند و چربي‌هاي خون هستند. از سوي ديگر، سازمان بهداشت جهاني، همواره مثلثي با سه ضلع شکر، نمک و چربي را از جمله مواردي دانسته که کشورهاي مختلف بايد در کاهش مصرف اين اقلام، اقدامات جدي انجام دهند. آخرين اطلاعات موجود در زمينه الگوي مصرف چربي و روغن‌ها، قند و شکر در سطح ملي مربوط به دهه گذشته است (۱۳۸۱- ۱۳۷۹). با کانال تلگرامي «آخرين خبر» همراه شويد