سرنوشت عجیب سارقی که فقط 3 ماه زنده است

خراسان/ دزد جوان که تنها سه ماه برای زندگی کردن وقت دارد، با حضور در دفاتر آژانس هواپیمایی دست به سرقت میلیونی می زد.
اوایل مهر امسال ماموران کلانتری 105 سنایی از سرقت های حرفه‌ای از چند دفتر آژانس هواپیمایی مطلع و تیمی از ماموران تجسس کلانتری برای تحقیقات پلیسی و دستگیری عامل این سرقت ها وارد عمل شدند.
ماموران در گام نخست پی بردند که سارق پس از تعطیلی دفاتر آژانس هواپیمایی با استفاده از ابزارهای خاص به تخریب قفل و کرکره های فلزی جلوی درهای دفاتر اقدام و سپس لپ تاپ، دلار و یوروها را سرقت کرده است.
بدین ترتیب تیم پلیسی به سراغ دوربین های مداربسته در محل های سرقت رفتند و خیلی زود تصویر دزد جوان را دیدند که در هر سکانس از دزدی هایش با استفاده از کلاه گیس و کلاه های نقاب دار سعی بر پنهان نگه داشتن چهره واقعی خود داشته است.
تحقیقات پلیسی در حالی ادامه داشت که ماموران از سرقت های دیگری مطلع شدند وبا توجه به گسترده شدن این دزدی ها تصویر به دست آمده از دوربین های مداربسته در اختیار تیم های گشت پلیسی قرار گرفت.
بازداشت دزد حرفه ای
تجسس ها برای دستگیری متهم در دستور کار ماموران پلیس قرار داشت تا این که روز سه شنبه 16 مهر ماه نگهبان یک آژانس هواپیمایی در تماس با پلیس 110 از تردد مرد مرموزی که شبیه سارق یکی از دفاتر آژانس هواپیمایی است، خبر داد که خیلی زود ماموران کلانتری 105 سنایی در محل حاضر شدند اما اثری از مرد مرموز نبود. نگهبان ساختمان ادعا کرد که مرد جوان به سمت یکی از کوچه های خیابان شهید بهشتی رفته است.
ماموران خیلی زود به مسیر حرکت مرد مرموز رفتند و توانستند این جوان را که در خیابان های خلوت پرسه می زد، دستگیر کنند. او در ابتدا خود را بی گناه معرفی می کرد اما وقتی در برابر تصاویر دوربین مداربسته قرار گرفت به ناچار لب به سخن باز کرد.
تیم پلیسی در بازرسی از مخفیگاه دزد جوان در خیابان شریعتی، 17 لپ تاپ و دو گوشی سرقتی را کشف کردند. متهم در اعترافاتش ادعا کرد دلار و یوروها را به فروش رسانده و با پول های بادآورده این خانه را اجاره کرده است.
آفتاب لب بوم
سامان،35 ساله، سارق سابقه داری است که به گفته خودش تنها سه ماه برای زندگی وقت دارد و به خاطر بیماری هپاتیت c در یک قدمی مرگ است.
سابقه داری؟
بله، دو بار به خاطر رابطه نامشروع و سرقت به زندان رفتم.
سرقت قبلی چه بود؟
سرقت از اماکن و دفترها که یک یا دو سرقت بیشتر انجام نداده بودم.
چقدر پول به دست آوردی؟
70 میلیون تومان که به خاطرش حدود پنج سال زندان بودم.
کی آزاد شدی؟
هشت ماه قبل از زندان آزاد شدم.
چرا دوباره دزدی کردی؟
اعصابم به هم ریخته بود و بیکار بودم به همین دلیل دست به دزدی زدم.
چرا سرکار نرفتی؟
چون سابقه دار بودم کسی به من کار نمی داد.
بار اول چرا دزدی کردی؟
چون ورشکسته و بیکار بودم.
چطور؟
در کار تولید لباس بودم که تحریم ها باعث شد شرایط بدتر شود و بیکار شدم.
اعتیاد داری؟
بله شیشه می کشم.
دلیل سرقت ها بیکاری بود یا اعتیاد؟
بیشتر اعتیاد باعث این سرقت ها بود.
ازدواج کردی؟
مجرد هستم، نامزد داشتم که به خاطر یک سری مشکلات از هم جدا شدیم.
شیوه و شگرد سرقت ها؟
از زیر کرکره‌ها و تخریب درها وارد دفاتر آژانس هواپیمایی می‌شدم و دست به سرقت می زدم.
چقدر دزدی کردی؟
17 لپ تاپ که همه آن ها را بعد از دستگیری بازگرداندم و حدود شش هزار دلار به سرقت بردم.
چرا لپ تاپ ها را نفروختی؟
تازه آزاد شده بودم و مالخر نداشتم که آن ها را بفروشم.
با پول دلارها چه کردی؟
50 میلیون تومان به دست آوردم که یک خانه اجاره کردم.
چرا با خانواده ات زندگی نمی کردی؟
35 ساله شدم و دیگر جایی برای من در خانه نبود.
چه ربطی به سن دارد؟
خوب سابقه دار بودم.
خانواده ات تو را نپذیرفتند؟
پذیرفتند اما رفتارشان درست نبود، به همین دلیل تصمیم گرفتم در خانه پدری نباشم.
فکر می کردی دستگیر شوی؟
به چیزی فکر نمی کردم.
چرا ؟
بدبختی از این بیشتر که از دکتر بشنوی سه ماه بیشتر زنده نیستی؟ نمی دانم چرا روز آخر زندگی‌ام نمی‌رسد که همه چیز تمام شود.
بیماری خاصی داری؟
هپاتیت C دارم.
علت بیماری؟
خالکوبی کردم، گویا نفر قبلی من هپاتیت داشته است.
آزاد شوی دوباره دزدی می کنی؟
نه، نان و پنیر و هندوانه می خورم ولی دزدی نمی کنم، خسته شدم از این که باز دستگیر شوم. من اگر سارق خوبی بودم که چهار بار در یک محله برای سرقت نمی رفتم.
چه برنامه ای برای زندگی ات داری؟
متاسفانه هیچ برنامه ای ندارم.
چه کسی در زندگی تو مقصر است، خودت، جامعه یا خانواده؟
اول از همه جامعه بعد از آن مقصر اصلی خودم هستم.
جامعه چرا؟
جامعه‌ای که یکی داراست و یکی ندار چه جامعه ای است که باید به فکر خالی کردن جیب دیگری باشیم.
یعنی دزدی کنیم؟
نه، دزدی کار درستی نیست و همه تو را به یک چشم دیگر می بینند و شرایط بدتر از قبل می شود.
چه کار کنیم؟
هر کاری جز دزدی، به کم قانع باشیم و سالم زندگی کنیم.


تحلیل کارشناس
مجرمان همیشه مجرم
دکتر قربانعلی ابراهیمی جامعه شناس و استاد دانشگاه
افرادی که به عنوان مجرم به دلیل ارتکاب جرم به زندان می روند و پس از آزادی، به جامعه بر می گردند، تصور می کنند جامعه حق شان را تباه کرده است به همین دلیل برخی از این مجرمان دوباره مرتکب جرم می‌شوند و اغلب آن ها مجدد به زندان باز می گردند. از نگاه جامعه شناختی، حبس و زندانی شدن از تکرار جرم پیشگیری نمی کند و تقریباً اغلب زندانیان آزاد شده مجدد مرتکب خلاف می شوند و به زندان باز می گردند . زمانی که تعداد ارتکاب جرایم و تخلفات اجتماعی و اخلاقی بالا رود و فرد اعتماد و اعتبار خود را در جامعه از دست دهد،فضای مناسبی برای بازگشت به یک زندگی عادی را نمی بیند از این رو تمایل پیدا می کند تا دوباره دست به جرایم سابق بزند، در حالی که برخی از این افراد بعد از حبس و زندانی شدن مشغول کار می شوند و به زندگی عادی ادامه می‌دهند.این افراد که اعتبار و اعتمادشان در جامعه از بین رفته است، تلاش می‌کنند تا گذشته تباه شده را در ذهن خود و جامعه پاک کنند. از سوی دیگر جامعه باید برای زندانیان آزاد شده دوره های آموزشی داشته باشد که آن ها به سمت تکرار جرم گرایش پیدا نکنند. فراهم کردن زمینه های اقتصادی، فرهنگی و حقوقی نقش مهمی در تکرار نشدن جرم توسط مجرمان دارد البته نقش خانواده را نباید نادیده گرفت. رفتارهای خانوادگی عامل مهمی است که سبب می شود فرد به سمت بزهکاری تمایل پیدا کند یا گذشته تباه شده خود را تکرار نکند. تا زمانی که یک فرد به خود این اعتماد را نداشته باشد که می تواند به جامعه بازگردد، هر لحظه ممکن است به تکرار جرم علاقه مند شود، البته سیستم اجتماعی باید به گونه ای باشد که افراد مجرم بعد از آزادی از زندان تحت نظارت باشند تا بتوانند یک زندگی عادی با تامین نیازهای اولیه را برای خود و خانواده فراهم کنند. در این زمینه حمایت اجتماعی و خانوادگی نقش پررنگی دارد. اگر مجرمان بعد از آزادی حمایت عاطفی و مالی شوند، قطعاً میزان جرایم در اجتماع کاهش پیدا می کند. افرادی که توان تامین معیشت خانواده خود را ندارند و از سوی نهادهای حمایتی نظارت و کنترل نمی شوند یا حمایت خانواده را از دست می دهند، سریع تر به سوی تکرار جرم روی می آورند. برخی از مجرمان نیاز به آموزش تطبیق در جامعه دارند تا بتوانند خود را با جامعه بعد از زندان هماهنگ کنند. از سوی دیگر جامعه باید به آن ها آموزش هایی دهد که از ارتکاب جرم دور بمانند. این گونه افراد اگر تحت مراقبت اجتماعی باشند تا شرایط اجتماعی بعد از زندان را بپذیرند، کمتر مرتکب تکرار جرم می شوند. بنابراین اگر مجرمان از جامعه طرد و منزوی شوند، به تکرار جرایم خرد و کلان ادامه می دهند. آن ها باید برای بازگشت به جامعه بازپروری شوند تا بتوانند شرایط تا حدودی مطلوب را برای خود و خانواده شان فراهم کنند. اغلب افرادی که بعد از آزادی از زندان مرتکب تکرار جرم می شوند، دچار فقر مادی هستند و البته فقر فرهنگی نیز در این میان یک آسیب اجتماعی جدی به شمار می رود. نهادهای قضایی در پیشگیری و انجام اقدامات امنیتی برای تکرار نشدن جرایم از سوی مجرمان حرفه ای باید وظایفی را به عهده بگیرد چون یک فرد زندانی در طول مدتی که در حبس به سر می برد، خود و خانواده‌اش دچار بحران اضطراب فقر و آسیب می شوند و این آسیب ها به صورت زنجیره وار به جامعه منتقل می شود بنابراین دستگاه قضایی در کاهش و افزایش این قبیل مجرمان نقش به سزایی ایفا می کند.