برای رفقای نیمهراه پرسپولیس/ از جلال یاد بگیرید
بانک ورزش/ بازگشت فرشاد احمدزاده و محمدحسين کنعانيزادگان به پرسپوليس، جمع رفقاي نيمهراه را در اين تيم جمعتر از قبل کرد. حالا پرسپوليس يک دو جين بازيکن ريز و درشت در اختيار دارد که هر کدام از آنها در مقطعي که تيم نياز داشته، کار را رها کردهاند و رفتهاند، اما بعدا دوباره برگشتهاند و پيراهن سرخها را پوشيدهاند. جلال حسيني بعد از نايبقهرماني پرسپوليس در ليگ سيزدهم از اين تيم جدا شد و به الاهلي قطر پيوست. اين انتقال براي هواداران بسيار غمانگيز بود، چرا که آنها خيال ميکردند با حفظ حسيني ميتوانند در ليگ چهاردهم به عنوان قهرماني دست پيدا کنند. از اين گذشته جدايي حسيني در با تاخير فراوان اتفاق افتاد و مديران پرسپوليس وقت نکردند به موقع مدافع جايگزين او را بخرند. حسيني اما بعدا به پرسپوليس برگشت و دوران بسيار موفقيتآميزي را با اين تيم پشت سر گذاشت. ديگر بازيکن از اين دست، سروش رفيعي است. او پيش از آغاز ليگ هفدهم، در حالي پرسپوليس را ترک کرد که فقط نيمفصل براي اين تيم بازي کرده بود. پرسپوليس با رفيعي و شرکا توانست لخويا (الدحيل کنوني) را شکست بدهد و به يکچهارم نهايي ليگ قهرمانان برسد، اما حتي وسوسه پيشروي در آسيا هم باعث ماندگاري سروش نشد. او سر از تيم ضعيف الخور در ليگ قطر در آورد و انواع و اقسام شکستهاي رنگارنگ را با اين تيم تجربه کرد. رفيعي که آشکارا ميگفت به خاطر نياز مالياش چنين تصميمي گرفته، بين دو نيمفصل ليگ هجدهم به جمع سرخپوشان برگشت. الان هم که احمدزاده و کنعانيزادگان برگشتهاند و قصه آنها تازهتر از آن است که نيازي به بازگويي داشته باشد. جالب اينجاست که شايد بازگشت وحيد اميري به پرسپوليس، جمع رفقاي نيمهراه در اين تيم را جمعتر هم کند؛ بازيکني که قراردادش را با ترابوزان اسپور فسخ کرده و شايعاتي در مورد بازگشتش به جمع سرخپوشان به گوش ميرسد. شايد اگر دست هواداران بود، آنها با خيلي از اين خريدها و رفت و برگشتها موافقت نميکردند، اما به هر حال شرايط فوتبال ايران خاص است و اينجا هوادار عملا کارهاي نيست. او وقتي ميبيند براي تيمش هزينه شده و بازيکني حتي خلاف ميل مردم جذب شده، چارهاي جز حمايت و يا نهايتا سکوت پيش پاي خودش نميبيند؛ چون هر رفتاري غير از اين عملا به زيان باشگاه تمام ميشود. اين وسط اما دستکم بازيکنان جدا شده ميتوانند با عملکرد بهترشان بخشي از گذشته را جبران کنند؛ فرمولي که جلال حسيني در پيش گرفت و موفق بود. حسيني براي بازگشت به پرسپوليس يک سال انتظار کشيد، چرا که ابتدا برانکو خريد او را براي ليگ پانزدهم وتو کرد. جلال زماني هم که برگشت، جملهاي با اين مضمون گفت: «وقتي پيراهن پرسپوليس را از دست دادم تازه متوجه ارزش آن شدم. به همه آنهايي که اين لباس را ميپوشند توصيه ميکنم قدرش را بدانند.» حسيني در عمل هم به اين ادعا پايبند ماند و حالا امثال کنعاني و فرشاد نيز شايد بتوانند با همين سياست، چهره مخدوش خودشان را ترميم کنند؛ با سختکوشي، مهارت فني و البته رفتارهاي بيحاشيه.