آخرين خبر/ بازهم يک ديدار ديگر و بازهم يک برد براي سفيدپوشان مادريدي. شاگردان زيدان که قبل از شيوع ويروس کرونا روي نوار پيروزي بوده و اشتباهات بچگانه اوايل فصل خود را کنار گذاشته بودند، در ديدار اين هفته خود نيز مطابق روال اخير با يک برتري خفيف از سد ختافه گذشتند تا اختلاف خود را با رقيب ديرينه در صدر جدول به 4 امتياز برسانند. رئاليها تا قبل از تعطيلي موقت لاليگا پشت سر بارسلونا قرار داشتند اما به لطف برتريهاي پياپي در چند هفته اخير و البته عملکرد ضعيف بلوگرانا توانستند در 5 هفته مانده به پايان رقابتها با کسب 74 امتياز رتبه اول جدول را پس گرفته و حالا مدعي اول قهرماني در ليگ اسپانيا باشند. درست است که بردهاي ميليمتري و سبک بازي نهچندان زيبا به علاوه تصميمات داوري، انتقادهايي را از شاگردان زيدان درپي داشته، اما فراموش نکنيم کسب 6 امتياز بيشتر از بارسلوناي قدرتمند آنهم در تنها 4 هفته نشان از شايستگي کهکشانيها براي صدرنشيني در لاليگا دارد.
دفاع مستحکم
صدرنشيني رئاليها در ليگ علاوهبر رهنمودهاي زيدان، به خط دفاع فوقالعاده اين تيم نيز ربط داشته است. هرچقدر رئاليها در خط حمله منفعل به نظر ميرسند و بنزماي کهنهکار بايد جور مهاجمان جوان و جديد اين تيم مانند وينيسيون، يووتيچ و يا هازارد هميشه مصدوم را بکشد، کهکشانيها در خط دفاع با رهبري کاپيتان راموس و البته کورتوواي به اوج بازگشته دغدغهاي ندارند. رئال تا بدينجاي فصل در 33 بازي 17کلينشيت کرده و دروازهشان تنها 21 بار باز شده تا عنوان برترين خط دفاعي ليگي را داشته باشند که اتلتيکومادريد هميشه تدافعي هم در آن حضور دارد.
مدافع - مهاجم
به نظر ميرسد داشتن کاپيتاني مانند سرخيو راموس آرزوي هر مربياي باشد. بازيکني که در اوج پختگي قرار دارد و هميشه عصاي دست مادريديها بوده است. راموس که هميشه و در بزنگاه به کمک رئاليها آمده، در اين فصل بيش از هر فصل ديگري بوي گل ميدهد! علاوهبر حضور در سد دفاعي قوهاي سفيد که مانند يک ديوار بتني عمل ميکند، کاپيتان تيم ملي اسپانيا در اين فصل 9 بار دروازه حريفان را گشوده تا از بيش از60 درصد مهاجمان حاضر در لاليگا گلهاي بيشتري به ثمر رسانده باشد. در هفتههاي اخير وي بارها ناجي زيدان بوده و در جريان برتري اين هفته مادريديها نيز او از روي نقطه پنالتي دروازه ختافه را باز کرد تا لوسبلانکوس با خيالي آسوده از افزايش حاشيه امنيت امتيازي خود با بارسا، پس از 3 سال بار ديگر بتواند به قهرماني در اسپانيا نزديک شود.
رقيب ضعيف
درکنار تمامي پارامترهاي موفقيت رئال در اين فصل نبايد از يک نکته مهم غافل شد؛ افول بارسلونا. بسياري از کارشناسان معتقدند رئال زيدان در اين فصل آن چنان که بايد قوي نيست، بلکه نبود رقيب مقتدر در اين فصل باعث شده کهکشانيها فرصت عرضه اندام پيدا کنند. جدا از اتلتيکومادريد که از اول فصل با نتايج عجيبو غريب خيلي زود از کورس قهرماني جا ماند، بارسلونا نيز هيچ نشاني از صلابت يک دهه اخير خود ندارد و به جرات ميتوان گفت اين تيم، ضعيفترين تيم يک دهه اخير آبيو اناريپوشان است. پس از انتقادات فراواني که به سبک بازي والورده گرفته شد، در ميانه فصل و پس از شکست برابر اتلتيکو در سوپرجام، مديران بلوگرانا متقاعد به تغييرات روي نيمکت اين تيم شدند و کيکه ستين را جانشين ارنستو والورده کردند. انتخابي که گذر زمان نشان داد بارساييها بين بد و بدتر، بدتر را انتخاب کردند. ستين که با فلسفه فوتبال تهاجمي به ايالت کاتالان آمد تا بهحال بجز سردرگمي چيزي از خود نشان نداده است. بدتر از عدم نتيجهگيري، نارضايتي ستارگان اين تيم از وضعيت بارسلوناست. گريزمان که عملا در زمين بازي محو شده، راکيتيچ و ويدال مدام به سرمربي بابت کم بازي کردن ايراد ميگيرند و مهمتر از همه شايعاتي است که بابت جدايي فوقستاره آرژانتيني تيم به گوش ميرسد. با اين روند به نظر ميرسد ستين هم مرد نجاتدهنده بارساييها نيست و آنها بايد به تمام کردن فصل پشت سر مادريديها رضايت بدهند، مگر اينکه معجزهاي رخ دهد.
بازار