اصلاحطلبان حرفهای نصیری را باور ندارند
صبح نو/متن پیش رو در صبح نو منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
مازیار شیری| اظهارات مهدی نصیری، سردبیر پرحاشیه سابق روزنامه کیهان در گفتوگو با رسانه بیبیسی، حاشیههای زیادی را به دنبال داشت. او در این گفتوگو مطرح کرده بود که «باید فاصله بین آقای تاجزاده با رضا پهلوی از بین برود». این در حالی است که بسیاری از چهرههای اصلاحطلب نسبت به این اظهارات واکنش نشان دادند و اظهارات نصیری را در راستای سوءاستفاده از عنوان اصلاحطلبی تعبیر کردند. نسخههای نامتعارف نصیری در این گفتوگو، خوراک خوبی را برای پروژه شکستخورده پهلوی به همراه داشته است. در همین راستا با محمد عطریانفر، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران به گفتوگو نشستیم. آنچه پیش رو دارید، حاصل گفتوگوی ما با این فعال سیاسی اصلاحطلب است:
آقای نصیری با طرح نسخه «تاجزاده-شاهزاده» به دنبال چه رویکرد سیاسی است و موضع آقای تاجزاده در مقابله با این اظهارات را چگونه ارزیابی میکنید؟
در خصوص آقای نصیری و دوره اخیر فعالیت سیاسیشان با ابهام طرف هستیم. ابهام به این معنا که این همه افراط و تفریط و رفتار رادیکال اساسا قابل توجیه نیستند. این سوژههایی که ایشان مطرح میکنند، در فضای سیاسی ایران واقعیت تصویری نخواهند داشت. آقای نصیری در موضع منتقدین سیاستهای دولت در کشور قرار دارند و در بیان ایشان از آنها نام برده میشود، این تعابیری که ایشان مطرح میکنند، در چارچوب فکری واقعیت وجود ندارد.
هیچگاه یک چهره منتقد حاکمیت یا دولت مثل آقای تاجزاده نمیتواند در حوزهای قرار بگیرد که یک طرف طیفش رضا پهلوی باشد یا دیگر چهرههایی که از آنها نام برده میشود؛ از این جهت باید از کنار چنین گفتوگوهایی عبور کرد.
به نظر میرسد برخیها به دنبال این هستند که تصویر و آدرسی اشتباه از اصلاحطلبی را نشان بدهند و این گروه را همراه با اپوزیسیون تعریف کنند. نظر شما در اینباره چیست؟
کسانی که خارج از مرزها، سرزمین و قلمروی ایران در موقعیت اپوزیسیون قرار دارند، هیچ توافقی با ساحت سیاسی منتقدین داخلی ندارند. نیروهایی که در درون کشور هستند و از طریق دلسوزی نسبت به سیاستهای حاکم در کشور نقدی دارند، غالبا نقدشان سازنده و دلسوزانه است. طبیعتا وقتی که چهرهای از داخل موضع افراطی میگیرد و مرزبندیها را به هم میریزد و در واقع ساختارشکن میشود، طبیعتا عناصر خارج از کشوری که موضع براندازی دارند، از آن شخص استقبال میکنند.
از این جهت راهبردی برای آنها حاصل نمیشود مگر اینکه بخواهیم مقداری بازی سیاسی را در فعالیتهای رسانهای پررنگ کنیم. تلاشهای رسانهای چیزی از واقعیت تغییر نمیدهد و ما حتما باید این مبنا را به رسمیت بشناسیم که نقد درون نظام با موضع اپوزیسیون برانداز خارج از کشور یک مرز کاملا روشن و متمایزی از هم دارد. ما نمیتوانیم با یک زاویه و نگاه به این دو طیف نگاه کنیم.
آیا واقعا اصلاحطلبان با سلطنتطلبان همفکر هستند؟
من هیچ نسبتی بین نگاه سیاسی اصلاحطلبان با موضع سلطنتطلبان نمیبینم؛ معمولا موضع اصلاحطلبان که در اظهارات چهرههایی مثل آقای خاتمی تبلور پیدا میکند و خودش را نشان میدهد. اساسا کسانی که تلاش میکنند و میکوشند بین اصلاحطلبی و مواضع ساختارشکنانه براندازان از جمله سلطنتطلبان رابطهای را برقرار کنند، کاملا اشتباه و خطا میکنند.
اصلاحطلبی و اصلاحطلبها یک نحله فکری درون نظام هستند و سیاستهای خودشان را از داخل کشور و درون ساختار نظام اتخاذ میکنند. اصلاحطلبان تجربه موفقی هم داشتند و حداقل در دوره دولت سازندگی و دولت اصلاحات دستاوردهای ارزشمندی برای ملت تدارک دیدند و اکنون هم در چارچوب نظام و قانون اساسی حرکتها و فعالیتهای خودشان را تعریف میکنند. این کاملا با رویکرد براندازان و اپوزیسیونهای خارجی متمایز است. آنها بیش از آنکه بخواهند برای کشور دلسوز باشند، در مقام مخالفت هستند و میخواهند معادلات داخلی را به هم بزنند و اصلاحطلبان را هم بدنام کنند. هیچگاه اصلاحطلبها با رویکرد براندازان هیچ نسبتی نداشته و همچنین هیچ نسبتی برقرار نمیکنند.
اعتبار نسخههای آقای نصیری را چگونه ارزیابی میکنید؟
واقعیت این است که من فکر میکنم لفظ همراهی تاجزاده و شاهزاده بیش از آنکه که بیانگر یک بحث سیاسی باشد، بیشتر بهخاطر آهنگ واژگانی که در آن وجود دارد، توسط آقای نصیری مطرح شده است. این موضوع بیشتر شبیه یک شوخی است. اگر همین سخن را به شخص آقای تاجزاده منتقل کنند، از واکنش ایشان خواهیم دید که دیدگاه کاملا متفاوتی نسبت به براندازان و سلطنتطلبان دارد.
سخن من این است که چپ روی بیش از حد، محصول راست روی گذشته است. جناب آقای نصیری و مجموعه دیدگاهش هم در گذشته، هم اخیرا نسبت منطقی با فضای انتقاد در ایران برقرار نکرده و نمیکند. تا آنجایی که من مطلع هستم از منظر اصلاحطلبها هیچکس از چهرههای شاخص اصلاحطلبی و یا متوسط نگاه اصلاحطلبان هیچگاه به گفتهها و نوع نگاه جناب آقای نصیری نه باور داشت و نه حرفهای او را قبول کرد. هیچکدام از این رویکردها در دستگاه فکری اصلاحطلبان واقع نشد و همواره به چشم تردید به او نگاه شد. این اظهاراتی هم که او در مصاحبهاش بیان کرد و بعد از خروج از ایران مطرح میکند، هیچ ارتباطی با اصلاحطلبان ندارد.