برای مشاهده نسخه قدیمی وب سایت کلیک کنید
logo
برگزیده
تحلیل ها

حزب کارگر چطور کرسی‌های خود را از دست داد؟

منبع
اعتماد
بروزرسانی
حزب کارگر چطور کرسی‌های خود را از دست داد؟
اعتماد/ متن پيش رو در اعتماد منتشر شده و انتشار آن در آخرين خبر به معناي تاييد تمام يا بخشي از آن نيست اينديپندنت/ شکست حزب کارگر آنچنان هم مفتضحانه نبود، بلکه اين محافظه‌کاران بودند که توانستند تعداد آراي خود را افزايش دهند. انتخابات اخير بريتانيا ضربه سنگيني براي حزب کارگر محسوب مي‌شود: بوريس جانسون، رهبر حزب محافظه‌کار و نخست‌وزير اين کشور براي اولين‌بار از زمان مارگارت تاچر توانست اکثريت کرسي‌هاي حزب محافظه‌کار را از آن خود کند و موجب برکناري ده‌ها نماينده مخالف شود. حزب کارگر کرسي‌هاي خود را در بخش‌هاي شمالي و مرکزي کشور از دست داد؛ اما وقتي ارقام را بررسي مي‌کنيم نکته جالب، چرايي اين اتفاق است. يک روايت اين است که راي‌دهندگان در اين مناطق از حزب کارگر نااميد شده‌اند که البته اين روايت فقط تا حدي درست است. نتايج به‌طور‌ کامل اعلام نشده است، اما پس از اينکه حزب محافظه‌کار در مناطق مخالف خروج از برگزيت ده‌ها کرسي را از آن خود کرد، متوجه شديم که تقريبا هميشه الگويي ثابت وجود دارد. در سال 2017، استراتژي ترزا مي، نخست‌وزير و رهبر پيشين حزب محافظه‌کار بريتانيا، در مورد اين کرسي‌ها عمل کرد و حزب او توانست بيشترين تعداد کرسي را از آن خود کند. اما يک چيز راه او را سد کرد – حزب کارگر نيز بر افزايش کرسي‌هاي خود در اين نواحي تمرکز کرده بود. نمونه اين اتفاق در شهر دارلينگتون روي داد: تعداد آراي حزب محافظه‌کار از 14479 راي در سال 2015 به 19401 راي در سال 2017 افزايش يافت- و اين ميزان براي گرفتن اين کرسي در سال 2010 يا 2015 کافي بود. اما به دليل اينکه تعداد آراي حزب کارگر از 17637 راي در سال 2015 به 22681 راي در سال 2017 افزايش يافته بود، اين حزب توانست قدرت را از آن خود کند. اين ميزان از تعداد آراي حزب کارگر در سال 2005 يا 2001 بيشتر بود. اتفاقي که امسال در شهر دارلينگتون افتاد، اين است که آراي سال 2017 حزب کارگر با ضربه سنگيني از بين رفت؛ تعداد آراي اين حزب در اين شهر نسبت به سال 2015 و 2010 کاهش يافت و دوباره به 17607 راي رسيد. اما تعداد آراي محافظه‌کاران کمي بيشتر شد و به 20901 راي رسيد. اما محافظه‌کاران توانستند با حفظ آراي سال 2017 خود و همچنين کسب مازاد آراي حزب کارگر در همين سال، به پيروزي دست يابند. چيزي که اتفاق افتاد تعداد زياد راي‌دهندگاني بود که حزب کارگر را در هر مقياس تاريخي رها نکردند. شما مي‌توانيد چنين الگويي را در سراسر بريتانيا مشاهده کنيد؛ در شهر لي، حزب کارگر در سال 2017 بيشترين تعداد آرا را از آن خود کرد که از سال 1997 بيشتر از هر انتخابات ديگري بود، اما اين آرا در سال 2019 از دست رفت و محافظه‌کاران با کسب 5000 راي کرسي آنها را از آن خود کردند. در منطقه ويل آو کلوييد نتيجه آراي 2019 حزب کارگر با سال 2001 بسيار قابل مقايسه و غير از انتخابات 2017 از هر انتخابات ديگري بيشتر بود. اما محافظه‌کاران در سال 2017، 3000 راي را از آن خود کردند و برخلاف حزب‌کارگر آن را تا سال 2019 نگه داشتند. الگوهاي مشابهي در مناطقي نظير، استاکتون ساوت، بيشاپ آکلند، بولتون نورث ايست، نورث وست دورام و بسياري مناطق ديگر اتفاق افتاد؛ داستان افزايش آراي محافظه‌کاران است که اغلب پايه آراي قبلي آنها در سال 2017 بوده است. در برخي موارد، تعداد آراي کسب شده از سوي حزب کارگر کمي با ميانگين آراي آنها از سال 1997 تاکنون اختلاف داشته است، اما اين نمي‌تواند عامل مشخصي باشد: در بيشتر مناطق کم و بيش همين اتفاق افتاده است. چيزي که تغيير کرده اين است که محافظه‌کاران رشد خوبي داشته‌اند. اگر به کليت روند کسب راي احزاب دقت کنيم، اين در واقع کاملا آشکار است. به نظر مي‌رسد حزب کارگر توانسته تقريبا 33 درصد از کل آرا را از آن خود کند – که اين ميزان آنچنان کمتر از ميزان آراي آنها در سال 2005 نيست، در آن سال حزب کارگر توانست با کسب اکثريت آرا (35 درصد) به پيروزي برسد و اين ميزان بهتر از سال 2010 و 2015 اما کمتر از 2017 بود. اما بوريس جانسون و حزبش توانسته‌اند بخش بزرگي از آرا را در تاريخ انتخابات بريتانيا از آن خود کنند. اين اتفاق چندين معني مختلف دارد. اولين معني اين است که ايده «ترک حزب کارگر» از سوي راي‌دهندگان در مناطق سنتي درست نيست، بلکه در بيشتر موارد افزايش آراي موقتي که موجب پيروزي کوربين در سال 2017 شده بود، از بين رفت. براي درک بهتر چرايي اين اتفاق در سال 2019 نسبت به سال 2017 به تحقيقات بيشتري نياز است- ممکن است يکي از دلايل اين باشد که داستان‌هاي منفي در مورد کوربين بيشتر در ذهن راي‌دهندگان نفوذ کرده است. اما اين واقعيت که بيشتر باخت‌ها در مناطقي بوده که حامي خروج از برگزيت بوده‌اند، نشان مي‌دهد که آراي مردم ارتباط زيادي با برگزيت داشته است. حزب کارگر با اين وعده وارد انتخابات شد که همه‌پرسي ديگري برگزار خواهد کرد و محافظه‌کاران اين پيام را رساندند که حزب آنها خواستار «توقف برگزيت» است. اکنون محافظه‌کاران نيروي عظيمي در اين مناطق محسوب مي‌شوند. سوالي که پيش مي‌آيد، اين است که آيا اين حزب مي‌تواند پس از رفع مشکل برگزيت به حضور خود در اين مناطق ادامه دهد؟ اگر جواب خير باشد شرايط براي حزب کارگر در انتخابات آينده خيلي سخت نخواهد بود. اما اگر جواب مثبت باشد حزب کوربين با مشکلات بسياري روبه‌رو خواهد شد، چرا که بايد آراي افرادي را به دست آورد که قبلا قادر به اخذ راي آنها نبوده است. ترجمه هديه عابدي
ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد