صوت/ مثنوی خوانی- قسمت صد و بیست و ششم- داستان نابینایی که میگفت من دو کوری دارم
آخرين خبر/ مثنوي خواني يکي از مواردي که افراد عاشق ادبيات پارسي اوقات فراغت خود را به آن اختصاص مي دهند. مثنوي معنوي از گنجينه آثار قديمي است که هنوز هم انسان ها به دنبال مطالعه آن هستند. اما شايد درک آن براي تمام افراد آسان نباشد. در اين پادکست علي عرفانيان با خوانش اشعار مولوي و توضيح آن ها اين کار را براي ما ساده تر کرده است.
مثنوي معنوي، اثر گرانسنگ محمد جلال الدين بلخي، شاعر و عارف پارسي گوست. اين کتاب از ۲۶۰۰۰ بيت و شش دفتر تشکيل شده است و يکي از برترين کتابهاي ادبيات عرفاني کهن فارسي و حکمت ايراني پس از اسلام است. اين کتاب در قالب شعري مثنوي سروده شده است که در واقع عنوان کتاب نيز ميباشد.
اشعار مولوي به قدري جهان شمول است که ترجمه آن در ساير کشورها بسيار مورد استقبال قرار گرفته است به طوري که براي چند سال پياپي ديوان اشعار مولانا در صدر جدول پرفروشترين کتابهاي شعر در آمريکا قرار گرفت و اين شاعر ايراني بالاتر از شعراي نامي ادبيات انگليسي مانند شکسپير و بليک قرار گرفته است.
ابيات 5995 تا 6066
بود کوري کو هميگفت الامان
من دو کوري دارم اي اهل زمان
پس دوباره رحمتم آريد هان
چون دو کوري دارم و من در ميان
گفت يک کوريت ميبينيم ما
آن دگر کوري چه باشد وا نما
گفت زشتآوازم و ناخوش نوا
زشتآوازي و کوري شد دوتا
بانگ زشتم مايهٔ غم ميشود
مهر خلق از بانگ من کم ميشود
.....
علي عرفانيان
اپليکيشن castbox مثنوي خواني
قسمت قبل:
صوت/ مثنوي خواني- قسمت صد و بيست و پنجم- اعتماد کردن بر تملق و وفاي خرس/ دوستي خاله خرسه
1400/03/21 - 11:00