ارائه خدمات پس از فروش با پرداخت 200 میلیون تومان برای هر کامیون!

خودرو بانک/ توليد خودروهاي تجاري در سال هاي اخير به کمترين ميزان خود رسيد و در واقع تجاري سازان به جز در مواردي محدود، مجبور به توقف خط توليد خود شدند. با اين حال دولت و سازمان هاي مربوطه به جاي حل مشکل بيشتر تمرکز خود را مخصوصا در يکسال اخير بر روي واردات اين خودروها گذاشتند و از آنجايي که به دليل تحريم ها امکان واردات خودروهاي نو وجود نداشت به سمت واردات خودروهاي کارکرده و دست دوم رفتند.

پس از اجراي اين طرح به نظر مي رسد هنوز مشکلاتي پيش پاي خريداران اين خودرها وجود دارد، از ثبت تقاضا تا مسئله خدمات پس از فروش که در کنار هزينه هاي بالاي اين خودروها، باعث بروز مشکلاتي هم براي واردکنندگان و البته مصرف کننده نهايي شده است.

از ابتداي اين طرح برنامه مشخصي براي ارائه خدمات پس از فروش براي اين خودروها وجود نداشت و اين موضوع باعث وقفه اي در کار ترخيص کاميون هاي دست دوم اروپايي از گمرک شد. پس از آن وزارت صمت در آبان ماه سال جاري طي نامه اي به گمرکات کشور خواستار توقف ترخيص اين خودروها با سه سال کارکرد به دليل عدم احراز اهليت خدمات پس از فروش اين کاميون ها شد.

در اين نامه که از سوي سعيد عباسپور مديرکل دفتر مقررات صادرات و واردات به مديرکل مرکز واردات و امور مناطق آزاد و ويژه گمرک و مديرکل دفتر نوسازي ناوگان حمل و نقل جاده اي ارسال شد، اعلام شد: با توجه به عدم احراز اهليت خدمات پس از فروش توسط نمايندگي هاي رسمي خدمات پس از فروش کاميون هاي سه سال کارکرد، خواهشمند است تا رفع ابهام مذکور از ترخيص کاميون هاي موضوع نامه خودداري شود. پس از اين نامه، دفتر واردات گمرک دستور توقف ترخيص کاميون هاي سه سال کارکرد را تا رفع ابهام صادر کرد.

ارائه خدمات پس از فروش با دريافت 10 درصد از ارزش کاميون هاي وارداتي

بر اساس خبرهاي رسيده برخي از نمايندگان رسمي برندهاي اروپايي در کشور براي ارائه خدمات پس از فروش به خودروهاي وارداتي از واردکنندگان تقاضاي مبلغ 200 تا 300 ميليون توماني داشته اند و اين بدان معناست که هر متقاضي بايد حدود 10 درصد از ارزش يک خودرو را براي ارائه خدمات پس از فروش بپردازد.

شرکت هاي واقعي يا کاغذي؟

يکي از فعالان حوزه خودروهاي سنگين که نخواست نامش فاش شود گفت: گفته مي شود يک يا دو شرکتي که هزينه 200 تا 300 ميليوني براي ارائه خدمات پس از فروش براي محصولات کارکرده اروپايي را باب کردند، همان شرکت هاي کاغذي هستند که در زمان فعاليت خود حتي نتوانستند برند تحت پوشش خود را در کشور توسعه دهند.

وي ادامه داد: اين نمايندگان به اصطلاح انحصاري در سال هايي که اروپايي ها با ايران همکاري داشتند، فقط 5 يا 6 دستگاه از برند تحت اختيار خود را وارد کشور کردند و نتوانستند شرکت اروپايي را مجاب به توليد با سطح داخلي سازي کم در داخل کشور کنند.

هزينه هاي جانبي انگيزه مشارکت در طرح واردات را ازبين مي برد

اگرچه اين خودروها به دليل تفاوت فني و عمر پايين تر به نسبت خودروهاي فرسوده فعال در کشور وارد شده، اما نمي توان از موضوع ارائه خدمات پس از فروش آن چشم پوشي کرد. يکي از دلايل تعجيل در واردات اين خودروها قيمت پايين تر نسبت به مدل هاي موجود در بازار است، اما اگر قرار بر اين باشد که علاوه بر هزينه هاي گمرک و واردات، 10 درصد از ارزش خودروها به عنوان ارئه خدمات پس از فروش دريافت شود، قيمت نهايي اين خودروها با مدل هاي فرسوده در بازار چندان تفاوتي نخواهد داشت.

با اخذ اين ميزان مبلغ براي ارائه خدمات پس از فروش به طور حتم متقاضيان انگيزه خود براي خريد اين خودروها را از دست خواهند داد و اين طرح مانند ساير طرح هاي قبلي با شکست مواجه خواهد شد.

---

بازار

---

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد
instagram.com/akharinkhabar