خانه امن؛ سوژه ای جذاب با اشکالاتی در فرم
ايسنا/ محمدتقي فهيم(منتقد) موضوع پليسي ـ امنيتي سريال «خانه امن» را تحسين برانگيز، اما پرداخت شخصيتها در اين سريال را نامناسب و تکراري ميداند.
محمد تقي فهيم درباره سريال«خانه امن» هم مي گويد: «خانه امن» در مقايسه با سطح سريال هاي شبکه يک در چند سال اخير، جزو کارهاي خوب محسوب مي شود؛ اين خوبي سريال، به خاطر موضوع و انتخاب سوژه است. چنين موضوعاتي جزو الزامات و وظيفه تلويزيون است. سينماي ما اصلا به موضوعات پليسي ـ جاسوسي نميپردازد که اين کمبود جدي است. در تلويزيون پيشتر نمونههايي مثل «گاندو» را داشتهايم و تلويزيون اين ضعف سينما را جبران ميکند.
اين منتقد نقطه قوت سريال «خانه امن» را فقط موضوع آن ميداند که در شرايط کنوني، موضوع لازم و به جايي است. او در عين حال معتقد است که «به فرم و ساختار سريال اشکالات زيادي وارد است» و در اين زمينه ميگويد: در سريال «خانه امن» نوگرايي نميبينيم. در خيلي از صحنهها دو نفر نشستهاند و حرفهاي لوس و کند ميزنند. اين سريال در پرداخت جلوه کهنهاي دارد.
او ادامه ميدهد: داستانهاي پليسي ـ جاسوسي حتما بايد يک شخصيت جذاب و کاريزماتيک محوري و قدرتمند داشته باشند و در مقابلش يک ضد قهرمان بايد وجود داشته باشد اما «خانه امن» متشتط و پراکنده است و شخصيتها خوب پرداخت نشدهاند.
اين منتقد با بررسي دو شخصيت سريال «خانه امن» اضافه ميکند: همسر قاضي در جايي شخصيت محکمي دارد اما وقتي دخترشان دزديده ميشود قاضي و همسرش انگار آدمهاي ديگري ميشوند و طور ديگري رفتار ميکنند. يا مثلا قاضي که قبلا رزمنده بوده و نمادي از جريان سالم کشور است، فقط يک دختر دارد. الان و در شرايطي که حاکميت تبليغ فرزندآوري دارد، اين قاضي فقط يک دختر دارد؛ اينها مسائلي است که بايد به آن توجه ميشد.
او ميافزايد: سريال از جايي به بعد وارد روابط و مناسبتي دم دستي شده و ارزشهاي چند قسمت اول را زير پا گذاشته است. «خانه امن» را اگر با سريالي مانند «گاندو» مقايسه کنيم، سريال ضعيفي است يا حتي نسبت به برخي کارهاي سينمايي با اين موضوع مثل «قلادههاي طلا» هم ضعيف است.
فهيم با بيان اينکه مهم اين است که سريال و محتوايش به نظر بيننده تازه بيايد و فکر کند قبلا اين را جايي نديده است يا کمتر ديده است، ادامه ميدهد: شخصيتها بايد داراي کاريزماي لازم باشند اما سريال «خانه امن» اينها را ندارد؛ مثلا آقاي زندگاني و آقاي پگاه به عنوان دو پليس در سريال خيلي منفعل هستند. طرز بيان، عمل و پرحرفيهاي بيش از اندازهشان مناسب نيست؛ حدسياتشان خيلي بيش از حد است؛ در صورتي که در کارهاي پليسي، پليسهاي مقتدر آنقدر نميگويند حدس ميزنيم، اين شخصيتها مکررا از کلمه حدس ميزنم استفاده ميکنند.
اين منتقد تلويزيوني در پايان درباره سريال «خانه امن» ميگويد: نکته ديگر اين است که سريال ها ي پليسي حتما بايد طوري طراحي شوند که يا مخاطب جلوتر از پليس باشد يا پليس جلوتر از مخاطب؛ يعني يک سري اتفاقات را مخاطب بداند و پليس نداند يا پليس ها بدانند و مخاطب هم همراه با آنها مي فهمد؛ اما اين سريال بين اين دو رويکرد سرگردان است و هيچ اتفاقي نيست که ما را دچار دلهره و اضطراب کند.