سرنوشت مبهم جشن خانه سینما در سال ۱۴۰۰

ايسنا/  رئيس انجمن عالي هنرها و فنون سينمايي ايران معتقد است که پيچيده شدن شرايط اکران، متفاوت بودن شکل عرضه نمايش فيلم‌ها و انجام نشدن داوري فيلم‌ها در دو سال گذشته از جمله مسائلي است که برگزاري جشن خانه سينما را در سال ۱۴۰۰، با اما و اگرهايي روبرو مي‌کند.

---

بازار

---

رامين حيدري فاروقي درباره چگونگي برگزاري جشن خانه سينما که سال قبل هم بخاطر ادامه‌دار بودن پاندمي برپا نشد، توضيح داد: «جشن‌خانه سينما در روز ملي سينما براي سينماگران ايران بيش از يک رويداد براي ارزيابي کيفي، هنري و فني سينماي ايران است؛ اين جشن و آن روز، يادآور يک داستان پرماجراست از شخصيت‌ها و همراهي‌ها و همدلي‌هاي آدم‌هايي که براي داشتن و ماندن و رشد سينماي هوشيار در ايران کوشش مستمر کرده‌اند. برگزاري جشن، براي آکادمي خانه سينما، که انجمني است فرهنگي - آموزشي است و هدف آن ارزيابي اثربخشي رفتار سينماي ايران از ايده تا اجراست، اصول و قواعدي دارد که بايد علمي، منطقي و پيشنهاد دهنده و عملي باشند؛ انجمن عالي هنرها و فنون سينمايي ايران محل فکر کردن و مراجعه خلاق به مستنداتي‌ است که مي‌توانند بگويند چه کرده‌ايم و چه مي‌کنيم و طراحي ما براي بعد چيست؟»
اين سينماگر ادامه داد: «جشن خانه سينما، آيين و مناسک احترام گذاشتن به زندگي در قاب تصوير در حرکت است که حالا چيزي وسيع‌تر است از حافظه ما از سينما و بنا و محل و تالاري که در آن فيلم نمايش مي‌دهند؛ امروز و پس از کرونا تصوري که مربوط بود به پيش‌بيني سال‌هاي آينده و يک‌دهه پيش‌رو، در يکي- دو سال رخ داده است و هنر - صنعت فيلم ايران از انواع روش‌هاي اکران بهره گرفته است. اما اين فرايند، تند و سريع و نامتوازن انجام شده و مفهوم اکران در اين ايام بسيار پيچيده است. فيلم‌هايي به وقت خود اکران نشدند، به شکل دوپاره اکران شدند، تعدادي اصلاً اکران نشدند، شکل نمايش و عرضه آثار متفاوت بوده است، سال گذشته داوري رخ نداد و مسئله تعداد آثاري که بايد در کنار هم داوري شوند و مربوط به دو دوره هستند خيلي مهم است. چه بايد کرد؟ اگر اين‌ها داوري نشوند در آينده بايد با حجم زياد آثار چه کرد؟»
او افزود: «در آخرين دوره ما سازوکاري طراحي و اجرا کرده بوديم که اعضاي آکادمي در طول سال و در سالن‌هاي سينما و همراه تماشاگران، آثار را ببينند اما با همه‌گيري بيماري و تعطيلي و وقفه‌هاي غير قابل پيش‌بيني، حالا سؤال اين است که اگر داوري صورت نگيرد، آيا سزاوار است و مي‌شود قيد تشويق کار کسي را زد که در اين ايام در فيلمي مشارکت داشته و درخشيده و شايد به اين زودي‌ها و به آساني تکرار نشود؟ آيا مي‌شود در اين اکران نامتوازن از اعضاء تقاضاي داوري دقيق و صحيح و کارشناسانه داشت؟ آيا مي‌شود در پلتفرم‌ها شرايطي براي تماشاي آثار و داوري آن‌ها به شکل مجازي فراهم آورد؟ آيا جشن را مي‌شود به شکل نيمه حضوري برگزار کرد؟ مي‌بينيد که پرسش‌ها بسيارند و در شرايط اجتماعي و سياسي خاصي هم هستيم. آکادمي خانه سينما و اعضاي هيئت مديره در حال بررسي داده‌ها و آمار و آمادگي براي نظرسنجي از  صاحبان آثار و داوران آکادمي هستند تا گزارش و برنامه پيش‌رو را بر اساس تحليل موقعيت و امکانات و اولويت‌ها تنظيم و در اولين فرصت آن را اعلام نمايند.»
حيدري فاروقي تاکيد کرد: «سينماي ايران، طي سال‌ها، پيشخوانِ نمايشِ  نقاط عطف و بنيان‌ها و فراز و فرود کيفيت رفتارهايي بوده که نياز به تفسير و ارزيابي و نقد و تصحيح و تشويق داشته‌اند و انواع فيلم‌هاي ايراني بيش از آنچه در حوزه اقتصادي، صنعتي و قوانينِ مشوِّق دراختيارشان بوده عمل کرده‌اند، توجه جلب کرده‌اند، جريان‌ساز شده‌اند و گاهي تحت تأثيرِ جريان‌هايي بيرون از خود دچار سختي شده‌اند؛ اما جامعه فعالي در هنر-صنعت فيلم ايران، نسل به نسل در حرکت است که نقش فيلم و فيلمسازي در فرهنگ معاصر ايران را به شاخصي هويتي از امکان بروز کيفيت بدل کرده است و جشن حضور و وجود وجدانگيزش بايد نمونه باشد؛ نمونه‌اي از تناسب شکل و محتوا. اميدواريم شرايط طوري باشد که گردهم‌ آمدن براي گراميداشت فرهنگ، تعقل، تفکر و توانِ سينماي ايران در انگيزش عواطفِ معنوي و زيبايي‌شناختي، در خور شأن کارنامه قابل احترامش باشد.»

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد
instagram.com/akharinkhabar