کیخسرو پورناظری در مستند «تنبور» از خاطراتش گفت

مهر/ کيخسرو پور ناظري نوازنده تنبور و سرپرست گروه موسيقي «شمس» مقابل دوربين فيلم مستند «تنبور» آمد و از خاطرات خود در عرصه موسيقي و شيوه هاي نوازندگي تنبور و چگونگي گرايش به اين ساز سخن گفت. فيلم مستند «تنبور» که به کارگرداني سياوش ابراهيم زاده در حال ساخت است خاطرات کيخسرو پورناظري را از زبان اين آهنگساز موسيقي کردي به ثبت رساند. کيخسرو پورناظري در بخشي از بيان خاطرات خود در نوازندگي ساز تنبور به چگونگي يادگيري اين ساز اشاره کرد و گفت: در يادگيري ساز تنبور هيچگاه استاد مستقلي نداشتم اما بيش از هر سبک و سياقي به شيوه نوازندگي «گل نظر عزيزي» علاقمند بودم. اين نوازنده ساز تنبور با اشاره به جذابيت هاي اين ساز بيان کرد: جذابيت ساز تنبور براي من بسيار بود تا جاييکه بعد از نواختن ساز تنبور ديگر سه‌تاز نزدم حتي به سختي خودم را مجبور مي کردم تا تمرين ساز تار يعني ساز اصلي ام را انجام دهم. آنقدر شيفته نواي تنبور بودم که دوست داشتم مجموع فعاليت هاي هنري و آهنگسازي ام را با اين ساز به انجام برسانم. سرپرست گروه موسيقي شمس در بيان بخشي از خاطرات خود مقابل دوربين فيلم مستند «تنبور» به حس و حال نواختن اين ساز اشاره کرد و گفت: حس و حال اين ساز براي من بسيار عجيب است و معتقدم تنبور در سازهاي ملوديک نظير ندارد و نواي اين ساز بر روح و جان شنونده نفوذ مي کند و تاثيرگذار است. کيخسرو پورناظري در سال ۱۳۲۳ در کرمانشاه متولد شد. پدرش پرويز پورناظري معروف به حاجي خان و مادرش پورانداخت سرحددار موسس نخستين دبيرستان ملي دختران و اولين زن ديپلمه در کرمانشاه بود. کيخسرو از کودکي موسيقي را با ساز تار شروع کرد و نزد پدر کتاب‌هاي هنرستان موسيقي، آثار وزيري و رديف موسيقي سنتي ايران را فرا گرفت و شعر و ادبيات کهن فارسي را از مادر آموخت. وي در رشته مهندسي راه و ساختمان به تحصيل پرداخت و در سال سوم آن را‌‌ رها کرد، چرا که آن را با حال و هواي خود هماهنگ نديد. پس از آن وارد رشته موسيقي در دانشکده هنرهاي زيباي دانشگاه تهران شد. وي بعد‌ها با حضور در محضر استاد دادبه، به مدت ۱۲ سال تاريخ و فرهنگ ايران باستان را آموخت. کيخسرو پورناظري در سال ۱۳۵۹ گروه تنبور شمس را بنيان نهاد که اين کار، راهي نوين را براي نگاه به گروه نوازي موسيقي تنبور پيش اهل موسيقي نهاد. شناخت پورناظري از ساز تنبور و آشنايي عميق‌اش با موسيقي نواحي منطقه کرمانشاه و علاوه بر آن استفاده ظريف و متناسب از ساز دف در ساختار گروه فضايي را فراهم آورد تا نگاه به گروه نوازي تنبور صورتي متفاوت پيدا کند. حاصل کار اين گروه آلبوم «صداي سخن عشق» با صداي شهرام ناظري بود. بعد‌ها پورناظري آثاري چون «حيراني»، «مهتاب رو» را با ناظري کار کرد و البته در اين ميان برخي از آثار همانند تصنيف مردان خدا را هم با جلال الدين محمديان به صحنه برد. چندي پيش فيلم مستند «تنبور» به تهيه‌کنندگي و کارگرداني سياوش ابراهيم‌زاده براساس تحقيق و پژوهش فريد الهامي درباره ساختار، مقام‌ها و ريشه ساز تنبور آغاز شده بود و گروه مستند تنبور پس از فيلمبرداري از روايت اساتيد تنبورنواز در مناطق صحنه کرمانشاه، لکستان، کرند، همدان، اسلام آباد غرب و گهواره به مصاحبه با کيخسرو پورناظري سرپرست گروه شمس پرداختند. همچنين قرار است فيلمبرداري اين مستند در استان‌هاي آذربايجان، لرستان و سليمانيه عراق ادامه پيدا کند.