نقش انواع بازی های تاثیرگذار در رشد کودکان چیست؟

کودکت/ کودکان عاشق بازي کردن‌اند. برخلاف تصور، بازي کردن صرفا فعاليتي سرگرم‌کننده نيست، بلکه نقش مهمي در رشد و پرورش کودک دارد. کودک در جريان بازي پرورش خودآگاهي، مشارکت و برقراري ارتباط با ديگران، رعايت نوبت، همکاري، کار گروهي و رازداري را مي‌آموزد. همانند ساير عناصر مرتبط با تکامل انسان، بازي کردن نيز مراحل مختلفي دارد و شامل دسته‌بندي‌هاي متفاوتي مي‌شود. در اين مقاله کودکت، به معرفي بازي هاي تاثيرگذار در رشد کودک پرداخته مي‌شود. بازي چيست؟ در تعريفي ساده، بازي فعاليتي ارادي است که براي رسيدن به لذت و خوشي انجام مي‌شود. بازي از آن جهت براي رشد کودک مهم است که خودآگاهي، اجتماعي شدن و مهارت حل مسئله را به کودک مي‌آموزد. بازي به آرامش ذهني کودک کمک مي‌کند و فرصتي براي ارتباط او با کودکان ديگر فراهم مي‌آورد. همچنين، بازي به آموزش مهارت‌هاي حرکتي کودک، مانند رشد مهارت‌هاي حرکتي ظريف و درشت، حفظ تعادل و تمرکز، کمک مي‌کند. اين مهارت‌ها نقش مهمي در يادگيري و انجام فعاليت‌هاي درسي در مدرسه دارند. چرا بازي براي رشد کودک اهميت دارد؟ بازي ‌کردن نقشي اساسي در يادگيري دارد و به کودک امکان مي‌دهد از رفتار بزرگتر‌ها الگوبرداري کند و مهارت‌هاي جديدي بياموزد. بازي‌ کردن به کودک امکان داشتن رابطه دوستانه با همبازي‌هايش را مي‌دهد. بازي ‌کردن به کودک براي غلبه بر احساسات منفي خود کمک مي‌کند. آنچه اهميت دارد اين است که کودک ساعاتي از روز را سرگرم بازي و فعاليت‌هاي فيزيکي باشد. اين موضوع به حفظ آمادگي جسماني‌ کودک کمک مي‌کند و به همين دليل، مدارس بخش مهمي از برنامه‌هاي روزانه خود را، به‌ويژه درباره کودکان خردسال، به ورزش و بازي اختصاص مي‌دهند. انواع بازي هاي تاثيرگذار در رشد کودک چيست؟ چه يک کار ساده، مثل ضربه‌زدن به توپ، باشد يا اجراي نمايش و بازي وانمودي با لباس‌هاي ويژه، بازي به طور فعال ذهن کودک را درگير مي‌کند و قدرت خلاقيت و تخيل او را پرورش مي‌دهد. در ادامه، با انواع بازي‌هاي مؤثر در رشد کودک آشنا مي‌شويد: ۱. حرکات دست و پا در اين نوع بازي، کودک ظاهرا بازي نمي‌کند، يک جا نشسته است و دست‌ها و پاهايش را به صورت موج‌دار و تصادفي در هوا تکان مي‌دهد. برخلاف تصور، اين حرکات تصادفي و بدون هدف هم نوعي بازي به حساب مي‌آيند. اين بازي بيشتر در نوزادان و کودکان خردسال ديده‌ مي‌شود. فوايد کشف حرکات جديد و يادگيري غريزي هيجانات، آمادگي براي بازي در آينده. نمونه ها حرکات تصادفي دست و پا، بازي‌ کردن بدون استفاده از اسباب‌بازي. ۲. بازي موازي بازي موازي به اين صورت است که دو يا چند کودک، کنار هم ولي به صورت مستقل، بازي مي‌کنند، توجه چنداني به هم ندارند و هر کدام به‌تنهايي با اسباب‌بازي‌هايشان سرگرم‌اند. در طول بازي، گاهي به يکديگر نگاه مي‌کنند يا اسباب‌بازي‌هايشان را با هم تعويض مي‌کنند، اما معمولا هيچ تلاشي براي جلب توجه ديگري و تعامل با او از خود نشان نمي‌دهند. اين نوع بازي اغلب در کودکان يک يا دو ساله ديده مي‌شود. فوايد آموزش برقراري ارتباط با کودکان همسن خود، درک مفهوم مالکيت، آموزش نمايش بازي‌ کردن. نمونه ها به اشتراک ‌گذاشتن اسباب‌بازي با کودکان ديگر، اجراي نمايش، ساختن قلعه شني.