چگونه از دخالت خانواده همسر در زندگیمان جلوگیری کنیم؟
باشگاه خبرنگاران/ فرشته سادات شجاعي روانشناس و مشاور خانواده درباره دخالت خانواده همسردر زندگي زناشويي، اظهار کرد: دخالت خانواده همسر ميتواند به زندگي مشترک زوجين آسيب جدي بزند که زوجين ميتوانند با تعيين کردن حد و حدودي از اين دخالتها راحت شوند.
وي با اشاره به اينکه يکي از بدترين انتخابها برخورد با خانواده همسر و جواب دادن به آنان است که موجب از بين رفتن احترام بين افراد ميشود، افزود: با انتخاب برخورد درست ميتوانيد دخالت خانواده همسر را کاهش دهيد. برخي باورهاي اشتباه نشان ميدهد که والدين فکر ميکنند اگر فرزندشان همسر خوبي است، براي آنها فرزند خوبي نيست و بالعکس.
اين روانشناس با بيان اينکه برخي از زوجها نيز به اشتباه فکر ميکنند اگر همسرشان، فرزند خوبي براي والدين است، پس همسر خوبي نخواهد بود، گفت: برقراري تعادل در اين شرايط کار بسيار مشکلي است. مشخص کردن جايگاه هر کس در زندگي و قبولاندن آن به همسر و والدين، نوعي هنرمندي است.
وظيفه والدين بعد از ازدواج فرزند
شجاعي تصريح کرد: والدين بايد بدانند که وظيفه آنها در اين حد است که فرزندي لايق و با مهارتهاي لازم تربيت کنند و در راستاي رسيدن به انواع بلوغ يعني بلوغ عاطفي، عقلي، اجتماعي و بلوغ اقتصادي و همه جوانب به فرزندشان کمک کنند. وقتي فرزندشان به اين حد از رشد و کمال رسيد که توانست مستقل شود با خيال راحت او را به سمت زندگي مستقل سوق داده و اجازه دهند خودش راه زندگياش را انتخاب و مسيرش را طي کند؛ و فرزندان ميتوانند مستقل و خودساخته باشند.
وي ادامه داد: سازگاري با خانواده همسر نيازمند بلوغ بسياري است. اين مسئله که آنها پدر و مادر شما نيستند، هميشه وجود دارد بنابراين کمي فاصله را حفظ کنيد. هنگام برخورد با خانواده همسرتان، خود را جاي آنها قرار دهيد و به جاي اينکه از تبعيض قائل شدن نسبت به شما شاکي شويد از غريزه خود کمک گرفته و هوشمندانه رفتار کنيد.
اين روانشناس با اشاره به اينکه يکي از راههاي کاهش ميزان دخالت خانواده همسر تنظيم روابط به اندازه معقول است، اضافه کرد: اندازه و تعادل نگه داريد، براي اين کار لازم نيست دفعات را کاهش دهيد بلکه زمان حضور در خانه آنان را کم کنيد. سعي کنيد زماني که آنان به خانه شما ميآيند برايشان برنامهاي بچينيد تا سرگرم شوند؛ و اگر گله و شکايتي از خانواده شما حتي به درستي مطرح شود، شما چه واکنشي نشان خواهيد داد؟ به احتمال زياد از اين موضوع ناراحت شده و شروع به دفاع يا توجيه رفتارهاي آنها خواهيد داشت.
شجاعي اضافه کرد: اگر ميخواهيد ناراحتي و دلخوري خود از رفتار خانواده همسرتان را با او در ميان بگذاريد، به او فرصت واکنشي از سر محبت و البته تعصب بدهيد. شايد بگوييد که داشتن تعصب خوب نيست، يادتان باشد، نبود هيچ گونه تعصبي روي افرادي که دوست شان داريم تقريبا محال است. پس همانطور که از همسرتان انتظار داريد اگر کسي گله شما را به او کرد، او از شما دفاع کند، براي همسرتان بايد اين حق را قائل شويد که از خانواده خود نيز دفاع کند. هر کس را مسئول رفتار خودش بدانيد.
وي بيان کرد: اگر قرار باشد شما به خاطر رفتار خانواده همسرتان از دست همسر خود عصباني شويد، قطعا مشکلات شما و همسرتان هر روز تشديد خواهد شد چرا که شما در رابطه با موضوعي از دست همسرتان عصباني هستيد که او کنترلي روي آن ندارد. اگر ميخواهيد اختلاف بين شما و همسرتان تشديد نشود، هميشه ماجرا را از دريچه نگاه او نيز در نظر داشته باشيد.
اين روانشناس گفت: براي همين منظور يادتان باشد که صحبت کردن با خانواده خود و تذکر به آنها کاري بسيار دشوار براي هر فردي است و تعلل فرضي همسر شما شايد بيش از هر چيز به خاطر اخلاق مداري و داشتن علاقه به خانواده اش باشد و همسرتان در رابطه با انتخاب خود، مبني بر صحبت نکردن با خانواده اش مسئول است، اما در هر حال اين به معناي پذيرفتن مسئوليت تمامي رفتارهاي ناخوشايند خانواده اش نخواهد بود! هميشه گفته شده است که مهرباني، سختترين دلها را نرم ميکند. براي نشان دادن محبت خود به خانواده همسرتان از هر موقعيتي استفاده کنيد. مانند يک فرزند واقعي نگراني خود را نسبت به آنها ابراز کنيد. از کمک کردن به انها دريغ نکنيد.
امکان پيشگيري از دخالت خانوادهي همسر وجود دارد؟
شجاعي افزود: معمولا خانوادهها وقت دخالت کردن را ندارند مگر اينکه شخص از قبل ناتوانايي خود در تصميم گيري را نشان دهد که اين مسئله را ميتوان در دوران شناخت قبل از عقد بررسي کرد. اگر شخصيت فرد به طوري باشد که براي انجام هر کاري نياز به تائيد چند نفر دارد ميتوان متوجه شد که او به حمايت فکري ديگران نياز دارد. پدر و مادرها زماني به خود اجازه دخالت ميدهند که فرزندان اين اجازه را به آنها داده باشند ونظر خانواده برايشان مهم است.
وي بيان کرد: پس به مرور خانوادهها به خود اجازه ميدهند تا با کنجکاوي در مورد تمام مسائل از فرزند خود سوال کنند و هدف خود را کمک توجيه ميکنند. با بيش از حد تکرار شدن اين کمک ها، حضور دائمي آنها در تمامي تصميم گيريها فعال ميشود و دوست دارند تا هر موضوعي را درباره زندگي فرزندان بدانند و در صورت ندانستن موضوعي، دلخور ميشوند.
اين روانشناس با بيان اينکه براي جلوگيري از دخالت خانودهها به هر دليلي که باشد، بايد زوجين خود را مجهز به يادگيري بعضي مهارتها کنند و آموزشهايي را کسب کنند و به کار بگيرند، گفت: از جمله، مهارت رفتار جراتمندانه و مهارت مذاکره، حل مساله و مديريت هيجانها است که همه اين مهارتها اکتسابي هستند. به اينمعنا که با تمرين و ممارست ميتوان آنها را ياد گرفت و عمل کرد.
شجاعي گفت: بدون شک اگر زوجين با هم ارتباط صميمانه بيشتري داشته باشند و به يکديگر بيشتر نزديک شوند، افراد ديگر کمتر ميتوانند بين آنها نفوذ کنند؛ بنابراين بايد راههاي ايجاد صميميت بيشتر را ياد بگيرند و به جاي اينکه قصد کنند خانواده را به عنوان يک حريف ببينند که بخواهند از ميدان به در کنند بايد اينطور نگاه کنند که خانواده جايگاه خود را دارد، من بايد کاري کنم و رفتاري داشته باشم سرشار از صميميت تا جايگاه خودم را بالاتر از جايگاه خانواده ارتقا دهم.
وي خاطرنشان کرد: براي رسيدن به اين مرحله از رشد، افراد ميتوانند روي افکار و شناختهاي خود کار و آموزشهاي لازم را کسب کنند.