کرونا/ چرا در دوران قرنطینه دچار اختلال حافظه می‌شویم؟

به نقل از نوروساينس نيوز، پروفسور برت هيز از دانشکده روان‌شناسي دانشگاه نيو ساوت ولز، استراليا مي‌گويد: نتايج يک مطالعه روي ۴۰۰۰ پاسخ‌دهنده نشان داد که ۳۰ درصد از آنان تاحدودي تغييراتي در شناخت روزمره خود تجربه کرده‌اند. برخي از مشکلات رايج روزمره مشکلات حافظه بودند مانند جايي‌که تلفن همراه خود را رها کردند و يا مشکل در تمرکز حواس و از دست دادن تمرکز هنگام تلاش براي خواندن کتاب يا تماشاي چيزي به‌صورت آنلاين.

اين روان‌شناس شناختي گفت: «در واقع شروع يک کار بدون فکر کردن در مورد آن، ترک آن کار و شروع به کار دوم بدون اتمام کار اول شايع شد. اين موارد براي افرادي که مشکلات عاطفي، احساس افسردگي، يا استرس و اضطراب داشتند، بدتر بود، آنان اين علائم را بيشتر داشتند اما حتي افرادي که  مشکلات عاطفي نداشتند، اين مسائل شناختي را تجربه کردند.»

چگونه مغز خاطرات را حفظ مي‌کند

نتايج اين مطالعه بدتر شدن حافظه روزمره ما را در دوران قرنطينه نشان مي‌دهد. دليل اين است که ما در حال گذراندن نوعي روز گراندهاگ (روز تکراري) هستيم که به نوبه خود ذخيره و بازيابي خاطرات را بعدها براي مغز دشوار مي‌کند.

پروفسور هيز افزود: آنچه ما در مورد حافظه انسان مي‌دانيم اين است که زمينه به‌راستي مهم است. شما ممکن است در خانه کار کنيد، با يک دوست صحبت کنيد يا فيلم تماشا کنيد. وقتي ما اين تجربيات را داريم، ممکن است بر بخش اصلي تجربه متمرکز شويم اما مغز ما در واقع بسياري از موارد ديگر را به‌صورت اتفاقي رمزگذاري مي‌کند، مانند جايي که اين تجربه اتفاق مي‌افتد و زماني که اين تجربه در حال وقوع است.

وي ادامه داد: مغز، به اين سوابق که به ما کمک مي‌کند تا خاطرات خود را به گونه‌اي ذخيره کنيم که بازيابي اين تجربيات بعدها براي ما آسان باشد، حساس است.

هيز توضيح  مي‌دهد: وقتي زمينه تغيير مي‌کند که به‌طور معمول در زندگي روزمره هنگامي که در حال حرکت و بازديد از مکان‌هاي مختلف در ساعات مختلف روز هستيم، تغيير مي‌کند، به‌راحتي مي‌توان خاطرات را ذخيره کرد و آنها را به ياد آورد اما هنگامي که شما در قرنطينه هستيد، فرصت‌هاي شما براي حرکت در محيط و مشغول شدن به فعاليت‌هاي مختلف بسيار محدود است و هنگامي که وارد چرخه روز گراندهاگ مي‌شويد، آن زمان است که روزها در يکديگر محو مي‌شوند زيرا ما براي هر روز زمينه يکساني داريم.

هيز بيان کرد: اين امر تفکيک تجربيات را براي مغز ما دشوار مي‌کند و اين يکي از دلايلي است که در هنگام قرنطينه دچار اختلال حافظه مي‌شويم.

بازيابي سريع است

سال گذشته، محققان براي بررسي تاثير قرنطينه دو ماهه در اسکاتلند، شرکت‌کنندگان تحقيق را موظف به انجام کار آنلاين کردند تا حافظه، تصميم‌گيري و توجه آنان را آزمايش کنند. نتايج نشان داد که در طول قرنطينه عملکرد ضعيف‌تر است اما با آزاد شدن محدوديت‌ها، به‌ويژه انزواي اجتماعي، آنان به سرعت بهبود يافتند. البته سطوح تعامل اجتماعي در طول قرنطينه نيز با عملکرد شناختي مرتبط بود.

وي ابراز کرد: افرادي که توانستند تعاملات آنلاين خود را در زمان قرنطينه بيشتر حفظ کنند، در اين وظايف بهتر عمل کردند. بنابراين، انزواي کامل به‌راستي براي عملکرد شناختي ما بسيار مضر است اما اگر بتوانيم اين سطح از تعامل را تا حدي با افرادي که در خانه ما يا به‌صورت آنلاين با آنان ارتباط داريم، حفظ کنيم، به‌نظر مي‌رسد براي عملکرد شناختي ما خوب باشد.

محققان همچنين دريافتند، افرادي که در سه روز طي قرنطينه طولاني مدت مکالمه داشتند، بيشتر در برابر مسائل شناختي محافظت مي‌شوند.

تحقيقات ديگر در حال بررسي اين هستند که  چگونه گزينه‌هاي افراد در دوران کوويد محدود مي‌شود و به اهميت تنوع و ورزش روزانه اشاره کرده‌اند.

هيز مي‌گويد: از نقطه نظر حافظه، اگر مي‌توانيد در خارج از خانه ورزش کنيد، شيوه اين تمرينات را روزبه‌روز تغيير دهيد تا زمينه متفاوتي براي مغز شما فراهم شود تا آن روزهاي مختلف را رمزگذاري کند.

برنامه ورزشي خود را تغيير دهيد

تنوع تمرينات و فعاليت‌ها در خانه يا آپارتمان شما نيز به شما در جلوگيري از اختلال حافظه کمک مي‌کند. پروفسور هيز خاطرنشان کرد: بين توانايي شناختي خوب و فعاليت بدني ارتباط تنگاتنگي وجود دارد بنابراين حفظ  ورزش منظم خوب است تا سعي کنيم حافظه و تصميم‌گيري خود را تا آنجا که مي‌توانيم در زمان قرنطينه حفظ کنيم.