باشگاه خبرنگاران/ شوري چهل و دومين سوره قرآن است که داراي ۵۳ آيه است. از رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم نقل شده است: هر کس سوره شوري را قرائت کند در شمار کساني است که فرشتگان بر او درود ميفرستند و براي او طلب امرزش و رحمت الهي ميکنند.
امام صادق عليه السلام نيز فرمودند: هر کس سوره شوري را قرائت کند خداوند در روز قيامت به گونهاي او را بر ميانگيزد که چهره اش مانند برف سپيد و مانند خورشيد درخشان است تا اينکه نزد پروردگارش ميايستد. خداوند ميفرمايد:اي بنده ام! بر قرائت سوره شوري مداومت کردي در حالي که از ثوابش آگاه نبودي! اما اگر ثواب ان را ميدانستي دائما قرائت ميکردي. ولي من جزا و پاداش تو را به شکل کامل به تو عطا ميکنم. سپس ميفرمايد: او را به بهشت درآوريد و به او قصري از ياقوت سرخ بدهيد که خداوند به آن شرافت داده است و به گونهاي است که از درون بيرون آن و از بيرون، درونش ديده ميشود و در آن هزار حوريه بهشتي و هزار خدمتکار زن و هزار خدمتکار مرد براي خدمت به او هستند.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
حم
حاء ميم (۱)
عسق
عين سين قاف (۲)
کَذَلِکَ يُوحِي إِلَيْکَ وَإِلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِکَ اللَّهُ الْعَزِيزُ الْحَکِيمُ
اين گونه خداى نيرومند حکيم به سوى تو و به سوى کسانى که پيش از تو بودند وحى مى کند (۳)
لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ
آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است از آن اوست و او بلندمرتبه بزرگ است (۴)
تَکَادُ السَّمَاوَاتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْ فَوْقِهِنَّ وَالْمَلَائِکَةُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَيَسْتَغْفِرُونَ لِمَنْ فِي الْأَرْضِ أَلَا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ
چيزى نمانده که آسمانها از فرازشان بشکافند و [حال آنکه]فرشتگان به سپاس پروردگارشان تسبيح مى گويند و براى کسانى که در زمين هستند آمرزش مى طلبند آگاه باش در حقيقت خداست که آمرزنده مهربان است (۵)
وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِيَاءَ اللَّهُ حَفِيظٌ عَلَيْهِمْ وَمَا أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِوَکِيلٍ
و کسانى که به جاى او دوستانى براى خود گرفته اند خدا بر ايشان نگهبان است و تو بر آنان گمارده نيستى (۶)
وَکَذَلِکَ أَوْحَيْنَا إِلَيْکَ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لِتُنْذِرَ أُمَّ الْقُرَى وَمَنْ حَوْلَهَا وَتُنْذِرَ يَوْمَ الْجَمْعِ لَا رَيْبَ فِيهِ فَرِيقٌ فِي الْجَنَّةِ وَفَرِيقٌ فِي السَّعِيرِ
و بدين گونه قرآن عربى به سوى تو وحى کرديم تا [مردم]مکه و کسانى را که پيرامون آنند هشدار دهى و از روز گردآمدن [خلق]که ترديدى در آن نيست بيم دهى گروهى در بهشتند و گروهى در آتش (۷)
وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَعَلَهُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَکِنْ يُدْخِلُ مَنْ يَشَاءُ فِي رَحْمَتِهِ وَالظَّالِمُونَ مَا لَهُمْ مِنْ وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ
و اگر خدا مى خواست قطعا آنان را امتى يگانه مى گردانيد ليکن هر که را بخواهد به رحمت خويش درمى آورد و ستمگران نه يارى دارند و نه ياورى (۸)
أَمِ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِيَاءَ فَاللَّهُ هُوَ الْوَلِيُّ وَهُوَ يُحْيِي الْمَوْتَى وَهُوَ عَلَى کُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
آيا به جاى او دوستانى براى خود گرفته اند خداست که دوست راستين است و اوست که مردگان را زنده مى کند و هموست که بر هر چيزى تواناست (۹)
وَمَا اخْتَلَفْتُمْ فِيهِ مِنْ شَيْءٍ فَحُکْمُهُ إِلَى اللَّهِ ذَلِکُمُ اللَّهُ رَبِّي عَلَيْهِ تَوَکَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ
و در باره هر چيزى اختلاف پيدا کرديد داوريش به خدا [ارجاع مى گردد]چنين خدايى پروردگار من است بر او توکل کردم و به سوى او بازمى گردم (۱۰)
فَاطِرُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ جَعَلَ لَکُمْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ أَزْوَاجًا وَمِنَ الْأَنْعَامِ أَزْوَاجًا يَذْرَؤُکُمْ فِيهِ لَيْسَ کَمِثْلِهِ شَيْءٌ وَهُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ
پديدآورنده آسمانها و زمين است از خودتان براى شما جفتهايى قرار داد و از دامها [نيز]نر و ماده [قرار داد]بدين وسيله شما را بسيار مى گرداند چيزى مانند او نيست و اوست شنواى بينا (۱۱)
لَهُ مَقَالِيدُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ وَيَقْدِرُ إِنَّهُ بِکُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ
کليدهاى آسمانها و زمين از آن اوست براى هر کس که بخواهد روزى را گشاده يا تنگ مى گرداند اوست که بر هر چيزى داناست (۱۲
بازار